| 1 1:3 | | | գիտէիր զամենայն աստուածաշունչ գիրս ‘ի | բերան, | եւ զամենայն իմաստասիրաց բանս, զինչ |
| 1 10:2 | | | յառաջադիմութեան մերոյ է բազում անգամ | բերանոյ | մերոյ անպահպանութիւն: Բայց զհոգեւոր իրաց |
| 1 24:5 | | | առեալ. եւ ամենայն անօրէնութիւն խցցէ | զբերան | իւր: Յայնժամ խնդասցէ ամենայն առաքինասէր |
| 1 25:9 | | | մեր յամենայն սրտէ եւ ‘ի | բերանոյ | օրհնել: Երանի՜ թէ ոչ ինչ |
| 2 6:2 | | | նոցա են, եւ ոչ ‘ի | բերան | մարդկան: Արդարոց ուրախութիւն յաղագս Աստուծոյ |
| 3 1:1 | | | բարբառելոյ ‘ի նմա, եւ ‘ի | բերանոյ | նորա ընդունի զբան մխիթարութեան: Երանի՜ |
| 3 2:1 | | | Խոնարհեցո զսիրտ իմ ‘ի բանս | բերանոյ | քոյ. իջցեն որպէս ցօղ պատգամք |
| 3 5:6 | | | ինձ ‘ի սէր. զի ուսայց | բերանով | սրտի ճաշակել թէ որպէս քաղցր |
| 3 14:4 | | | ունի. եւ մի՛ յամենայն գովչաց | բերանոյ | չարժեսցի, որ զամենայն յոյս |
| 3 21:4 | | | պանդխտեալս հոգւոյ. առ քեզ է | բերան | իմ անբարբառ, եւ լռութիւն իմ |
| 3 21:7 | | | հօր. զքեզ գովեսցէ եւ օրհնեսցէ | բերան | իմ, անձն իմ, եւ ամենայն |
| 3 28:2 | | | Մի՛ լիցի խաղաղութիւն քո ‘ի | բերան | մարդկան. զի եթէ ‘ի բարին |
| 3 32:4 | | | յերկրի. զոր բազումք քարոզել քարոզեն | բերանով, | բայց վարուք օտար են յոյժ |
| 3 38:2 | | | ի գաբաւոնացւոց անտի, վասն զի | զբերան | տեառն նախ ոչ հարցին. այլ |
| 3 45:4 | | | Զբան ճշմարիտ եւ հաստատուն տուր | բերանոյ | իմոյ, եւ զլեզու նենգաւոր ‘ի |
| 3 49:5 | | | Եղիցին այլք մեծարոյ ‘ի | բերան | մարդկան, այլ զքէն լռութիւն լիցի |
| 3 52:3 | | | ասացից ամօթալից մեղապարտս. չունիմ | բերան | խօսելոյ, բայց զայս եւեթ. մեղայ |
| 3 57:2 | | | թէ անկարգ ինչ ելցէ ‘ի | բերանոյ | քումմէ, յորմէ գայթակղեսցին փոքունք: Վաղվաղակի |
| 4 1:1 | | | ասացեր: Մտադիւր ընդունիմ զնոսա ‘ի | բերանոյ | քումմէ, զի անջինջ տպաւորեսցին ‘ի |
| 4 1:13 | | | ընդունելութիւն խորհրդոյս՝ եւս եւ բանիւ | բերանոյ | քոյ հրաւիրեցեր՝ ասելով. Եկա՛յք առ |
| 4 4:4 | | | ցյագ ըմպել, սակայն մատուցից զիմ | բերան | յերկնայինդ ծորան, զի գէթ շիթ |
| 4 11:6 | | | քահանայագործել, շրթամբք օրհնաբանել, ձեռօք շօշափել, | բերանով | ճաշակել, եւ զնոյն այլոց մատակարարել |
| 4 11:6 | | | պարտին նոցա ձեռք, քանի՜ մաքուր | բերանն, | քանի՞ սուրբ մարմինն, քանի՜ անարատ |
| 4 11:6 | | | ստէպ մտանէ մաքրութեանն արարիչ: Ի | բերանոյ | քահանային մի՛ լուիցի ինչ բան |
| 4 14:1 | | | ունէին արտասուաց. այլ սրտիւ եւ | բերանով | առ քեզ Աստուած, աղբիւրդ կենդանի |