| 1 7:1 | | | յաշխարհի աստ աղքատ համարիլ: Մի՛ | ապաւինիր | յանձն. այլ յԱստուած հաստատեա զյոյս |
| 1 7:1 | | | կամաց քոց ‘ի բարին: Մի՛ | ապաւինիր ‘ | ի քո գիտութիւն, կամ ‘ի |
| 1 23:5 | | | Մի՛ | ապաւինիր ‘ | ի բարեկամս եւ ‘ի մերձաւորս |
| 2 1:3 | | | Մի՛ կարի իմն | ապաւինիր ‘ | ի մարդ տկար եւ մահկանացու |
| 2 7:2 | | | Յիսուսի եդեր ‘ի մարդիկ: Մի՛ | ապաւինիր | եւ մի՛ յենուր յեղէգն հողմավար |
| 2 8:3 | | | անմտութիւն գործես, եթէ յայլ ոք | ապաւինիս | կամ ուրախ լինիս: Ընտրեա առաւել |
| 2 9:6 | | | Իսկ յի՞նչ յուսայցեմ, կամ յի՞նչ | ապաւինիցիմ, | բայց միայն յանբաւ մարդասիրութիւնն Աստուծոյ |
| 2 10:3 | | | երկիւղած գտանիմ, եւ ‘ի չ | ապաւինել | յիս լինիմ պատրաստագոյն: Ուսեալն ‘ի |
| 3 7:1 | | | այնմ պարգեւի՝ երկնչել: Մի՛ կարի | ապաւինիր | յախորժակ, որ վաղ փոխի ‘ի |
| 3 29:1 | | | հարկ է ինձ առ քեզ | ապաւինիլ, | զի լիցիս իմ օգնական, եւ |
| 3 46:0 | | | Յաղագս | ապաւինելոյ | յԱստուած,
յորժամ ‘ի վերայ յարձակին |
| 4 2:1 | | | տէր, եւ ‘ի մեծ ողորմութիւնդ | ապաւինեալ՝ | մատչիմ տկարս առ կեցուցիչդ, քաղցեալս |