| 1 20:4 | | | հաստատիցէ, որ ոչ երբէք անցաւոր | ուրախութեան | լինի ‘ի խնդիր, եւ ոչ |
| 1 21:1 | | | զգայարանս. եւ մի՛ տար զանձն | յուրախութիւն՝ | որ ոչ վայելէ: Տուր զքեզ |
| 1 21:2 | | | ճշմարիտ ազատութիւն, եւ ոչ գեղեցիկ | ուրախութիւն, | բայց յերկիւղի տեառն եւ ‘ի |
| 1 25:1 | | | եւ գտցես հանգիստ մեծ եւ | ուրախութիւն | յաւերժական: Եթէ կացցես մնասցես հաւատարիմ |
| 2 5:3 | | | ամենայնի, սփոփութիւն անձին, եւ ճշմարիտ | ուրախութիւն | սրտի |
| 2 6:0 | | | Յաղագս | ուրախութեան | բարւոք խղճի մտաց |
| 2 6:1 | | | եւ եղիցի ‘ի քեզ հանապազ | ուրախութիւն: | Բարւոք խիղճ մտաց՝ բազում ինչ |
| 2 6:1 | | | Չարք ոչ երբէք ունին զճշմարիտ | ուրախութիւն, | եւ ոչ զգան յանձինս զներքին |
| 2 6:2 | | | ոչ ‘ի բերան մարդկան: Արդարոց | ուրախութիւն | յաղագս Աստուծոյ է, եւ յԱստուած |
| 2 9:5 | | | ի՞ւ. Դարձոյց, ասէ, զսուգ իմ | յուրախութիւն, | եզերծ յինէն զքուրձ, եւ ինձ |
| 2 9:5 | | | յինէն զքուրձ, եւ ինձ զգեցոյց | զուրախութիւն: | Արդ եթէ այս անցք անցին |
| 2 10:1 | | | մխիթարութիւնս. ‘ի խաչակրութիւնս, եւ մի՛ | յուրախութիւն: | Ո՞վ ոք յաշխարհայնոց ոչ մտադիւր |
| 2 10:1 | | | մտադիւր ընդունէր զհոգեւորականն մխիթարութիւն եւ | զուրախութիւն, | եթէ յամենայն ժամ կարողանայր ‘ի |
| 3 7:3 | | | իմաստութեամբ գործէ, որ գլխովին զանձն | ուրախութեան | տայ, մոռացեալ զառաջին զիւր չքաւորութիւն |
| 3 21:1 | | | մեծութիւն եւ ճարտարութիւն, քան յամենայն | ուրախութիւն | եւ ցնծութիւն, քան յամենայն քաղցրութիւն |
| 3 21:4 | | | իք ինչ օր կամ ժամ | ուրախութեան: | Վասն զի դու ես ուրախութիւն |
| 3 21:4 | | | ուրախութեան: Վասն զի դու ես | ուրախութիւն | իմ, եւ առանց քո թափուր |
| 3 34:1 | | | հանդարտութիւն, մեծ խաղաղութիւն, եւ ցնծալից | ուրախութիւն: | Դու տաս ուղիղ խորհել զամենայն |
| 3 47:3 | | | միում ումեք. եւ ոչ կենցաղոյս | ուրախութեան | աւուրց ցանկայիր, այլ վասն Աստուծոյ |
| 3 50:1 | | | ինչ. զի դու միայն ես | ուրախութիւն | ճշմարիտ, դու յոյս իմ եւ |
| 4 1:8 | | | յօրինեաց սաղմոսս, եւ սահմանեաց երգել | ուրախութեամբ. | նուագէր եւ ինքն ստէպ քնարաւ |
| 4 17:3 | | | որ կայ եւ լսէ նմա, | ուրախութեամբ | ուրախ լինի վասն ձայնի փեսային |