1 8:1 | | | Մի՛ ամենայն մարդոյ | յայտներ | զսիրտ քո, այլ ընդ իմաստունս |
1 13:5 | | | ճանաչեմք զկար մեր, այլ փորձութիւնն | յայտնէ | թէ զի՛նչ եմք: Սակայն արթուն |
1 19:7 | | | եւ անարժանս մեծի փառացն, որք | յայտնելոց | են ‘ի մեզ ‘ի դէպ |
1 21:1 | | | սրտի, եւ գտցես եռանդն: Զղջութիւն | յայտնէ | բարութիւն բազումս, զորս ցոփութիւն վաղ |
1 24:5 | | | Յայնժամ | յայտնեսցի | թէ իմաստուն էր յայսմ աշխարհի |
2 2:2 | | | բարձրացուցանէ զնա ‘ի փառս: Խոնարհին | յայտնէ | զիւր գաղտնիս, եւ յինքն քաղցրութեամբ |
3 2:2 | | | զմիտս: Խորհուրդս քարոզեն, այլ դու | յայտնես | զիմաստս կնքելոց: Պատուէրս առաջի առնեն |
3 21:2 | | | քէն ինձ պարգեւես կամ զքէն | յայտնես | կամ խոստանաս, ցորչափ չէ |
3 24:2 | | | ընդ քեզ զիմ բանս, եւ | յայտնէի | զխորս, եթէ իմում եկաւորութեան դէտ |
3 43:4 | | | երեւիմ, եւ ոմանց բազում լուսով | յայտնեմ | զխորհուրդս: Մի ձայն է գրոց |
3 45:5 | | | խօսս լինել, սակաւուց զսիրտ իւր | յայտնել, | զքեզ զքննողդ սրտից յամենայնի խնդրել |
3 46:3 | | | այդ, իմով թոյլտուութեամբ պատահեաց, զի | յայտնեսցին ‘ | ի բազմաց սրտից խորհուրդք: Ինձ |
3 51:2 | | | չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց, որք | յայտնելոց | են ‘ի մեզ |
4 2:1 | | | բարութիւն քո ինձ առաւել եւս | յայտնեսցի, | սէր քո եւ եւս տպաւորեսցի |
4 16:0 | | | է մեզ՝ զկարիս մեր
Քրիստոսի | յայտնել,
| եւ զշնորհ նորա հայցել.
Ձայն |
4 18:4 | | | անձին: Գնայ Աստուած ընդ պարզամիտս, | յայտնէ | զանձն խոնարհաց, տայ իմաստութիւն տղայոց |