1 5:1 | | | զջերմեռանդն եւ զդիւրիմաց գիրս, որպէս | զբարձունս | եւ զխորինս: Մի՛ գայթակղեցուսցէ զքեզ |
1 13:7 | | | Զի զխոնարհս հոգւով կեցուցանէ, եւ | բարձր | առնէ |
1 20:8 | | | սնոտի: Ամբարձ զաչս քո ‘ի | բարձունս | առ Աստուած, եւ կաց յաղօթս |
1 23:7 | | | ծովակուր եղեւ, այս ոք ‘ի | բարձուէ | անկեալ՝ ողն նորա բեկաւ, այն |
1 24:5 | | | զամենայն աշխարհի իշխանութիւն: Յայնժամ առաւել | բարձր | եղիցի միամիտ հնազանդութիւն, քան զամենայն |
2 1:4 | | | ուղղեսցին: Թէ ոչ գիտես խոկալ | զբարձունս | եւ զերկնայինս, հանգիր ‘ի Քրիստոսի |
2 5:3 | | | մեծ թուեսցի քեզ, մի՛ ինչ | բարձր, | մի՛ ինչ ըղձալի, եւ մի՛ |
2 9:7 | | | ոք ‘ի սրբոց այնպէս ‘ի | բարձունս | յափշտակեցաւ եւ լուսաւորեցաւ, որ յառաջ |
2 10:3 | | | ի բարձրամտութիւն: Զի ոչ ամենայն | բարձր | է սուրբ, ոչ ամենայն քաղցր |
3 4:4 | | | արժանայարգ քեզ երեւեսցի. մի՛ ինչ | բարձր, | մի՛ ինչ արժանագով եւ ցանկալի |
3 5:6 | | | զհետ երթայց սիրելւոյդ իմոյ ‘ի | բարձունս, | նուաղեսցի յօրհնութիւնս քո անձն իմ |
3 10:1 | | | թագաւորի իմոյ, որ էն ‘ի | բարձունս: | Որպէս զի մեծ է օրհնութիւն |
3 34:3 | | | լոյս եղական, փայլեա զփայլատակունս ‘ի | բարձանց՝ | մտանել ‘ի շտեմարանս սրտի իմոյ |
3 58:8 | | | եւ յերանութենէ: Ամենայն սուրբք որչափ | բարձր | են ‘ի փառս՝ այնչափ խոնարհ |
4 2:2 | | | Օրհնեմ զքեզ, Աստուած իմ, եւ | բարձր | առնեմ յաւիտեան: Արհամարհեմ զանձն իմ |