| 1 20:6 | | | սուրբ գթոց: Անդ գտանէ աղբիւրս | արտասուաց, | որովք զամենայն գիշեր լուանայ զանձն |
| 1 21:6 | | | մարգարէին. Ջամբեա ինձ տէր հաց | արտասուաց, | եւ արբո ինձ արտասուս չափով |
| 1 21:6 | | | հաց արտասուաց, եւ արբո ինձ | արտասուս | չափով |
| 1 23:9 | | | զօրըստօրէ աղաչանս քո եւ զհեծութիւնս | արտասուօք. | զի հոգիդ քո արժանասցի հետ |
| 2 8:1 | | | Երանի՜ ժամուն, յորում կոչէ Յիսուս | յարտասուաց ‘ | ի խնդութիւն հոգեւոր: Քանի՜ ցամաքեալ |
| 3 21:6 | | | քեզ եմ, զի կոչեցեր զիս: | Արտասուք | քո եւ ցանկութիւն անձին քոյ |
| 3 35:3 | | | ունել, զոր բազումք յետ բազում | արտասուաց | եւ մեծամեծ ճգնաց հազիւ ստացան |
| 3 50:1 | | | տրտմի անձն իմ ստէպ մինչեւ | ցարտասուս. | եւ երբեմն խռովի իսկ՝ վասն |
| 3 52:1 | | | Զի թէպէտ եւ ծովու նման | արտասուս | հեղուի, սակայն մխիթարութեան քում չ |
| 3 55:6 | | | վանիչ երկիւղի, սնուցիչ եռանդեան, ծնուցիչ | արտասուաց: | Զի՞նչ եմ ես առանց նորա |
| 3 58:7 | | | Լաւ է ջերմեռանդն աղօթիւք եւ | արտասուօք | զսուրբս աղաչել, եւ զպանծալի օգնութիւն |
| 4 2:6 | | | սփոփանաց՝ որ թողաւ քեզ յայսմ | արտասուաց | վայրի: Զի քանիցս անգամ զայս |
| 4 11:1 | | | եւ ընդ մագդաղենացւոյն զքո զոտս | արտասուօք | ոռոգանել: Այլ ո՞ւր իցէ այս |
| 4 11:1 | | | իցէ այս եռանդն, ո՞ւր սուրբ | արտասուաց | յորդառատ հեղումն: Ապաքէն առաջի քոյ |
| 4 11:1 | | | գլխովին վառիլ, եւ ‘ի խնդութենէ | յարտասուս | լուծանիլ: Զի ‘ի սուրբ խորհրդեանս |
| 4 14:1 | | | սիրով սրտի ոչ ժոյժ ունէին | արտասուաց. | այլ սրտիւ եւ բերանով առ |