| 1 25:9 | | | յամենայն սրտէ եւ ‘ի բերանոյ | օրհնել: | Երանի՜ թէ ոչ ինչ պէտք |
| 1 25:9 | | | այլ կարող լինէիր միշտ զԱստուած | օրհնել, | եւ միայն հոգեւոր փութոյ պարապել |
| 2 10:4 | | | սուրբս ‘ի վեր քան զամենայն | օրհնել | ըղձանան, եւ միշտ նոյն բերին |
| 2 11:1 | | | վիշտ: Բազումք գովեն զնա եւ | օրհնեն, | ցորչափ մխիթարութիւնս ինչ ‘ի նմանէ |
| 2 11:2 | | | սրտի իբրեւ ‘ի մեծի մխիթարութեան | օրհնեն | զնա: Թէպէտ եւ չտայր |
| 2 11:2 | | | մխիթարութիւն, սակայն եւ այնպէս միշտ | օրհնէին | զնա, եւ միշտ գոհանային |
| 3 5:1 | | | | Օրհնեմ | զքեզ հայր երկնաւոր, հայր տեառն |
| 3 5:1 | | | մխիթարութեան՝ զօրացուցանես երբեմն մխիթարութեամբ քո: | Օրհնեմ | զքեզ միշտ եւ փառաւորեմ ընդ |
| 3 8:3 | | | | Օրհնեալ | ես տէր. զի թէպէտ եւ |
| 3 9:3 | | | զամենայն է գովելի, եւ յամենայնի | օրհնեալ | |
| 3 17:2 | | | լինել ինձ ‘ի խաւարի, եղիցիս | օրհնեալ. | եւ եթէ կամիս լինել ինձ |
| 3 17:2 | | | լինել ինձ ‘ի լոյս, եղիցիս | օրհնեալ: | Եթէ հաճիս մխիթարել զիս, եղիցիս |
| 3 17:2 | | | Եթէ հաճիս մխիթարել զիս, եղիցիս | օրհնեալ. | եւ եթէ կամիս լինել ինձ |
| 3 17:2 | | | ի նեղութեան, նոյնպէս յամենայնի եղիցիս | օրհնեալ | |
| 3 21:7 | | | զարթուցեր զիս ‘ի խնդրել քեզ: | Օրհնեալ | ես տէր, որ արարեր այսպիսի |
| 3 21:7 | | | ես հօր. զքեզ գովեսցէ եւ | օրհնեսցէ | բերան իմ, անձն իմ, եւ |
| 3 22:3 | | | նայեսցի, եւ զքո բարութիւնդ մեծապէս | օրհնեսցէ, | որ այնպէս լիաբաշխ ձրի եւ |
| 3 29:0 | | | է
կարդալ առ Աստուած, եւ | օրհնել | զնա |
| 3 29:1 | | | Եղիցի անուն քո տէր | օրհնեալ | յաւիտեան, զի թողացուցեր այսմ փորձութեան |
| 3 34:1 | | | տաս ուղիղ խորհել զամենայն, եւ | օրհնել | զքեզ յամենայնի. եւ առանց քո |
| 3 40:5 | | | գործք քո, եւ ոչ իմ. | օրհնեսցի | անուն սուրբ քո, եւ ինձ |
| 3 45:1 | | | արդարոց ‘ի քէն է տէր: | Օրհնեալ | ես տէր Աստուած յամենայնի, որ |
| 3 50:1 | | | Տէր Աստուած հայր սուրբ, | օրհնեալ | ես այժմ եւ յաւիտեան. զի |
| 3 54:17 | | | զի Աստուած ‘ի պարգեւս իւր | օրհնեսցի, | որ զամենայն ‘ի լոկոյ սիրոյ |
| 3 57:4 | | | Տէր, | օրհնեալ | է բան քո, քաղցր ‘ի |
| 3 59:2 | | | է ինձ սիրել զքեզ եւ | օրհնել, | քան եթէ երկնային մխիթարութեամբ զիս |
| 3 59:4 | | | եմ, Աստուած իմ, հայր ողորմութեանց: | Օրհնեա | եւ սրբեա զհոգի իմ երկնաւոր |
| 4 1:8 | | | զԱստուած, եւ միաձայն բարբառով զօրհանապազ | օրհնել | զնա եւ փառաւորել: Եթէ այսչափ |
| 4 2:1 | | | զիմ անարգութիւն. ճանաչեմ զքո բարութիւնդ. | օրհնեմ | զգթութիւնդ, եւ շնորհ ունիմ զքէն |
| 4 2:2 | | | բարութիւնդ բարձրացուցանել ‘ի վերայ իմ: | Օրհնեմ | զքեզ, Աստուած իմ, եւ բարձր |
| 4 3:1 | | | ընդ Զաքէի արժանացայց ‘ի քէն | օրհնիլ, | եւ ընդ որդիս Աբրահամու համարիլ |
| 4 15:4 | | | նորա մինչեւ յաւիտեան: Ահա այսպէս | օրհնեսցի | այր, որ խնդրէ զտէր յամենայն |
| 4 17:3 | | | յանձն եղելոց. զի յամենեցունց արժանապէս | օրհնեսցիս | եւ յաւիտեան փառաւորեսցիս |
| 4 17:5 | | | | Օրհնեսցեն | զքեզ ամենայն ազգք եւ ազինք |