| 1 4:1 | | | բերէ զրոյց. Քանզի գիտեն զմարդկան | տկարութիւն, | զի դիւրամէտ է ‘ի չարն |
| 1 16:2 | | | այլոց եւ որպիսի եւ իցէ | տկարութեանց. | զի եւ քոյ կայ բազում |
| 1 22:6 | | | Ո՜վ մեծի | տկարութեան | մարդկան, որ միշտ դիւրամէտ է |
| 3 6:7 | | | եւ թէ ուրեք երբէք ‘ի | տկարութենէ | անկանիս, անդրէն քաջալերութիւն զգեցիր աւելի |
| 3 20:0 | | | Յաղագս Խոստովանութեան անձին
| տկարութեան. | եւ կենցաղոյս
թշուառութեանց |
| 3 20:1 | | | իմ. խոստովան եղէց քեզ, տէր, | զտկարութիւն | իմ: Բազում անգամ խուն ինչ |
| 3 20:2 | | | տե՛ս, տէր, զխոնարհութիւն իմ եւ | զտկարութիւն՝ | որում ամենայնիւ իրագէտդ ես: Ողորմեա |
| 3 20:2 | | | կռուի: Եւ յայսմանէ իմանամ զիմ | տկարութիւն, | զի դիւրագոյն յիս յարձակին գարշ |
| 3 40:5 | | | ոչ պարծեցայց, բայց եթէ ‘ի | տկարութիւնս | իմ |
| 3 46:5 | | | եւ երկայնամիտ, որ գիտես զմարդկան | տկարութիւն | եւ զթիւրութիւն. լեր իմ զօրութիւն |
| 3 55:2 | | | հետէ դնիլ փոխանակ ախտի եւ | տկարութեան | ապականեալ բնութեան. իբր զի ‘ի |
| 3 55:3 | | | չգոյէ շնորհաց օգնել իմումս | տկարութեան՝ ‘ | ի դոյզն հակառակութենէ յետս ընկրկիմ |
| 3 57:1 | | | վերջացեալ գտանիս: Հայեաց ‘ի մեծ | տկարութիւնդ, | զորոյ ստէպ առնուս զչափ ‘ի |
| 3 57:3 | | | քաջալերութեամբ կանգնեմ, եւ զորս ճանաչեն | զտկարութիւն | իւրեանց՝ յաստուածութիւն իմ վերբերեմ |
| 4 4:3 | | | յայտնի զչափ առցեն, թէ քանի՛ | տկարութեամբ | զգածեալ են, եւ ո՛րչափ բարութիւն |
| 4 7:3 | | | քո պակասութիւնս, բազում ցաւովք եւ | տկարութեան | քո տաղտկանօք խոստովանեալ եւ ողբացեալ |
| 4 11:2 | | | քո հանդարտէր: Ապա այսուիկ յիմ | տկարութիւն | զիջեր, զի զքեզ ընդ խորհրդեամբ |
| 4 15:2 | | | ընդ խնդրոյն ‘ի վերայ հասանէր, | տկարութիւն | մարդկան ոչ ճանաչէր զյարգ նորա |
| 4 16:1 | | | եռանդեամբ ընդունել ցանկամ, դու գիտես | զտկարութիւն | իմ եւ զվիշտս զոր կրեմ |