1 13:5 | | | թշնամին, յորժամ ոչ ‘ի դիմի | հարկանիմք | նմա ‘ի սկզբան: Եւ որչափ | 3 13:1 | | | ներքին մարդն չէ աւար | հարեալ: | չիք դժնդակագոյն եւ չար | 3 14:1 | | | է անձն իմ յոյժ: Յապուշ | հարեալ | կամ, ածեալ զմտաւ՝ զի երկինք | 3 32:3 | | | որ զստորայինս ամենայն առ ոտն | հարկանէ: | Արհամարհեա զիմաստութիւն երկրաւոր, եւ զամենայն | 3 35:1 | | | եւ հզօր ձեռամբ ‘ի դիմի | հարկանիլ | ախոյանին: Զի յաղթողին տուեալ լինի | 3 41:2 | | | յամենայն արարածոց անարգիլ, ընդ վայր | հարկանիլ, | եւ ամենեւին յոչինչ համարիլ, չ | 3 50:5 | | | իմոց. այլ չարագան մաշեցեր զիս, | հարեալ | զիս ցաւովք եւ վարակեալ վշտօք | 3 50:5 | | | իմ, երկնաւոր բժիշկ հոգւոց, որ | հարկանես | եւ բժշկես, իջուցանես ‘ի դժոխս | 3 50:6 | | | խոնարհեալ ընդ գաւազանաւ կշտամբութեան քո: | Հար | զթիկունս իմ եւ զպարանոց իմ | 3 58:4 | | | արարի: Եւ որ ընդ վայր | հարկանէ | զմի ‘ի սրբոց, ընդ վայր | 3 58:4 | | | զմի ‘ի սրբոց, ընդ վայր | հարկանէ | եւ զիս եւ զամենայն սուրբս |
Copyright (C) 2008-2022 |