| 1 20:1 | | | անձին. եւ զԱստուծոյ առ քեզ | երախտիս | ստէպ խոկա: Թող զընդվայրաքննինս, եւ |
| 3 13:3 | | | ծանիցես զսէր իմ, եւ առ | երախտիս | իմ միշտ գտցիս շնորհակալու. եւ |
| 3 18:1 | | | եւ նախատանաց քաղցրութեամբ տարայ, փոխանակ | երախտեաց՝ | ապերախտութիւնս ընկալայ, փոխանակ սքանչելեաց՝ հայհոյութիւնս |
| 3 22:1 | | | պատկառանօք եւ զգուշաւոր քննութեամբ յիշատակել | զերախտիս | քո զհանրականս եւ զառանձնականս. զի |
| 3 22:2 | | | գերբնապէս ստացեալ ունիմք, քո են | երախտիք, | եւ զքեզ քարոզեն բարերար գթաց |
| 3 22:4 | | | Վասն այսորիկ եւ մեծ | երախտիս | համարիմ, տէր, չունելն բազում |
| 3 22:5 | | | հաճոյ լինել նմա, քան զամենայն | երախտիս՝ | որք տուան կամ տացին նմա |
| 3 54:13 | | | զգովութիւն եւ կամ զնպաստաւորութիւն փոխարէն | երախտեացն | ընդունել ակն ունի. եւ կամի |
| 4 1:8 | | | տապանակին Աստուծոյ ամենայն զօրութեամբ, յիշելով | զերախտիսն՝ | զոր արար Աստուած երբեմն առ |
| 4 12:2 | | | նա ոչինչ ունէր ‘ի հատուցումն | երախտեաց | նորա, բայց զխոնարհիլն եւ զշնորհակալել |