| 1 4:2 | | | իսկ եւ իսկ յայլոց ականջս | հեղուլ: | Ընդ առն իմաստնոյ եւ երկիւղածի |
| 2 10:2 | | | տուողին, եւ ոչ զամենայնն անդրէն | հեղումք ‘ | ի բուն աղբիւր անդր: Զի |
| 3 6:6 | | | որ այդպիսի գարշանս յականջս իմ | հեղուս: | Ի բաց կաց յինէն, մոլորեցուցիչդ |
| 3 21:1 | | | զոր կարող ես տալ եւ | հեղուլ, | քան յամենայն խնդութիւն եւ հրճուանս |
| 3 23:9 | | | թափուր, մինչեւ լուսաւոր արասցես զիս: | Հ՛եղ | զառ ‘ի վերուստ զշնորհդ. ցօղեա |
| 3 42:2 | | | սիրոյ դատարկել, ճոխագոյն եւ ես | հեղուի ‘ | ի քեզ զշնորհս: Յակնարկել քո |
| 3 49:1 | | | երանութեան ‘ի վերուստ ‘ի քեզ | հեղեալ , | եւ ցանկաս ‘ի մարմնոյ աստի |
| 3 50:2 | | | տաս, եթէ խնդութիւն սուրբ յիս | հեղուս, | եղիցի անձն ծառայի քո ցնծալից |
| 3 52:1 | | | թէպէտ եւ ծովու նման արտասուս | հեղուի, | սակայն մխիթարութեան քում չէի |
| 3 55:1 | | | ինձ շնորհ քո սուրբ հրածորան | հեղեալ ‘ | ի սիրտ իմ |
| 4 4:3 | | | տուող ներքին մխիթարութեան: Զի բազումս | հեղուս ‘ | ի նոսա մխիթարութիւնս ‘ի պէսպէս |
| 4 11:1 | | | եւ ինձ ‘ի սիրոյ սրտիս | հեղուլ | առաջի քոյ արտօսր, եւ ընդ |