1 1:2 | | | զորդեակսն իւր ի ժառանգութենէն երբէք | չ | հանիցէ, այլ զի եւ ոչ |
1 1:6 | | | գործովք բարեաց անդր ընթանայցէ, այնմ | չ | մարթի հասանել |
1 1:9 | | | ուղղեսցուք, որպէս եւ վկայեաց Առաքեալ. | չ | գիտիցե՞ս, ասէ, զի քաղցրութիւնն Աստուծոյ |
1 3:2 | | | Նմին իրի իսկ | չ | է պարտ չէ պատշաճ |
1 3:2 | | | իրի իսկ չէ պարտ | չ | է պատշաճ Հօր, ինչ մի |
1 3:6 | | | յիւր գործսն ցուցանիցէ թէ առնել | չ | է արժան. զի մի գուցէ |
1 3:7 | | | ծառայութեան զինուորութիւն յանձին ունիմք. Զի | չ | իք ակնառութիւն առաջի Աստուծոյ: Այլ |
1 3:9 | | | լաւ անդր յառաջադէմք գտանիցին. այլ | չ | փութիցն եւ անարգուաց, խրատ տամք |
1 3:13 | | | նմա յանձն իցէ, ոչ միայն | չ | վնասիցի, այլ եւ յաճել բարւոք |
1 3:14 | | | անցականսն եւ երկրաւորս եւ ընդ | չ | մնալիս առաւել հոգ յանձին կալցի |
1 5:14 | | | առնել առ Քրիստոսի սիրոյն: Ընդ | չ | միաբանեալսն նախ քան զմատնել արեգական |
1 6:1 | | | է այնոցիկ, որ քան զՔրիստոս | չ | համարին ինչ մեծ վասն սրբոյ |
1 7:6 | | | այսպիսիս եւ բերան բանալ աշակերտաց | չ | տամք թոյլ |
1 8:10 | | | զսեպհական կամս մեր առնել, այսպէս | չ | առնուն մեզ յանձն աստուածեղէն Գիրք |
1 8:11 | | | յայնմանէ եւս կամիցիմք խորշել, որ | չ | փութիցն ասացեալ է, թէ Ապականեցան |
1 8:29 | | | ի խոնարհ ունելով. Տէր, ասէ, | չ | եմ արժանի մեղաւորս, համբառնալ զաչս |
1 8:30 | | | որով եւ զամենայն, զոր յառաջն | չ | կարէր առնել առանց տագնապելոյ, անջան |
1 19:8 | | | թէ ումեք կարգ սաղմոսացս այսոցիկ | չ | թուիցի ինչ հաճոյ, եթէ այլազգ |
1 21:1 | | | ընդ ճոխս խօսել ինչ կամիցիմք, | չ | իշխեմք յայն յանդգնել բայց եթէ |
1 22:4 | | | եւ երկիցս, յերրորդումն թէ ուղղելն | չ | կամիցի, ի պատուոյն մերժեսցի. եւ |
1 23:3 | | | վայրի ննջիցեն. իսկ եթէ բազմութիւնն | չ | տայցէ թոյլ տասն տասն կամ |
1 24:1 | | | ի ծերունեաց անտի ի ծածուկ, | չ | ուղղիցի ինչ, առաջի ամենեցուն յայտնանախատ |
1 29:1 | | | յանդիմանեալ եւ որոշեալ եւս, եւ | չ | ուղղիցի, խստագոյնս եւս կշտամբեսցի. այս |
1 30:3 | | | Այլ գիտասցէ, թէ ամենեւին | չ | իք մուտ նմա միւսանգամ դառնալոյ |
1 32:8 | | | զամենայն զխոնարհութիւն ունիցի, եւ որում | չ | ունիցին զինչ տայցէ, բանս բարիս |
1 34:2 | | | բնաւ: Քանզի որ իւրեանց մարմնոցն | չ | իշխիցեն, նոքա եւ կամս չ |
1 34:2 | | | չիշխիցեն, նոքա եւ կամս | չ | պարտին ունել ըստ իւրեանց հաճոյիցն |
1 34:2 | | | Հօրէ վանացն ակն ունել, եւ | չ | ունիցին եւ ոչ ինչ, զոր |
1 34:2 | | | եւ ոչ ինչ, զոր Աբասուն | չ | իցէ տուեալ կամ հրամայեալ |
1 34:3 | | | որպէս եւ գրեալ է. եւ | չ | իշխիցէ ոք ասել թէ իցէ |
1 35:1 | | | ումեք պիտոյ ինչ լինէր: Արդ | չ | ասեմք, որ քաւ եւ մի |
1 39:1 | | | | չԷ | պարտ պակասել ի սեղանոյ |
1 39:4 | | | բազում ի հացին լինիցի. մինչեւ | չ | լինելոյ լսելի ձայնի իրիք կամ |
1 40:1 | | | թէ ի միոջէն ուտել ոք | չ | կարիցէ միւսովն դարմանեսցի |
1 41:2 | | | մանաւանդ զի ընթեռնումք եւս եթէ | չ | է ամենեւին վանականաց գինի |
1 42:2 | | | ամառն ողջոյն, եթէ անդոց երկք | չ | գուցեն վանականաց, եւ տապ ամառանն |
1 42:5 | | | զի որ ուտիցենն լուսոյ ճրագի | չ | լինիցին կարօտ. Այլ մինչ դեռ |
1 43:0 | | | ԶԻ ԶԿՆԻ ՀԱՆԳՍՏԵԱՆ ՊԱՇՏԱՄԱՆ | չԷ | ԱՐԺԱՆ ՈՒՄԵՔ ԽՕՍԵԼ |
1 43:4 | | | եւ որք միանգամ զհանգստեանն կատարեսցեն, | չ | իցէ նոցա համարձակ այնուհետեւ խօսել |
1 44:6 | | | յանդիմանեալ վասն այսորիկ, եթէ դարձեալ | չ | ուղղիցի ինչ, մի իշխեսցէ հասարակաց |
1 44:8 | | | ումեք Առաջնորդն եւ նա ընդունել | չ | առնուցու յանձն, ի ժամուն յորժամ |
1 49:13 | | | վատութիւն կամ յառասպելս հատանիցի եւ | չ | իցէ մտադիր ընթերցուածոյն, եւ ոչ |
1 49:13 | | | եւ ոչ միայն անձինն օգուտ | չ | իցէ, այլ եւ այլոցն եւս |
1 49:14 | | | եւ կամ երկիցս ուղղեալ եւ | չ | զգաստացեալ, կանոնական ուղղութեամբ պատժեսցի, զի |
1 51:1 | | | աղօթիցն ի ժամադիր ժամուն հասանել | չ | մարթայցեն, եւ վանաց հօրն եւս |
1 54:4 | | | զհամբոյր խաղաղութեան յառաջ քան զաղօթսն | չ | է պարտ մատուցանել, զի մի |
1 54:8 | | | ինչ օր պահոցն իցէ, զոր | չ | իցէ արժան լուծանել: Իսկ եղբարքն |
1 54:11 | | | հասանիցեն ի վերայ հեւրքն, որ | չ | պակասեն ի վանացն, աշխատ ինչ |
1 54:17 | | | եւ ոչ խօսակից լինիցի, որում | չ | իցէն հրամայեալ: Իսկ եթէ ընդ |
1 54:17 | | | զանց առնիցէ. Եւ ասասցէ. թէ | չ | է նմա համարձակ ընդ հեւրսն |
1 56:10 | | | գտանիցի ինչ զոր ի հօրէն | չ | իցէ առեալ, անհնարին պատժովք պատժեսցի |
1 59:1 | | | նորոգ ոք ի վանս գայցէ, | չ | է պարտ մուտս նմա վաղվաղակի |
1 59:9 | | | հետէ ի վանացն արտաքս ելանել | չ | է նմա համարձակ |
1 59:10 | | | խորհրդովն կարօղ էր առնուլ եւ | չ | առնուլ |
1 60:3 | | | իսկ յընծայութեան ժամանակն խոստասցին երդմամբ | չ | տալ ինչ նմա բնաւ ոչ |
1 60:3 | | | ինչ: Ապա թէ զայս առնել | չ | կամիցին, այլ ընծայել ինչ ողորմութիւն |
1 60:5 | | | եւ աղքատին առնիցեն: Այլ թէ | չ | ունիցին ինչ ամենեւին, զպաղատանսն լոկ |
1 62:4 | | | ի մարմին անդր մենաստանին յօդել | չ | է պարտ, այլ եւ ասել |
1 62:5 | | | Ապա թէ | չ | իցէն այնպիսի որ արժանին համարեսցի |
1 62:8 | | | գրեալ իսկ է, Զոր միանգամ | չ | կամիս զի առնիցեն քեզ այլք |
1 63:5 | | | եթէ բազում անգամ խրատեալ եւ | չ | գայցէ յուղղութիւն, եւ Եպիսկոպոսն ի |
1 63:5 | | | հլու եւ հնազանդ կանոնացն կալ | չ | առնուցու յանձն |
1 65:6 | | | եւ յիշեսցէ, զի զեղէգն ջախջախ | չ | է պարտ նմա բեկանել |
1 66:11 | | | բանիւք մինչեւ ցչորս անգամ, եթէ | չ | ուղղիցի ինչ, զկանոնական յանդիմանութիւնն նմա |
1 67:4 | | | Քանզի այդ ամենեւին նոցա ոգւոցն | չ | է յօգուտ |
1 72:2 | | | կարգիցի, որում հրամանս առանձինն տալ | չ | առնումք յանձն, պատուիրան ինչ ումեք |
1 74:3 | | | ճոխութեան հնոց եւ նորոց կտակարանաց | չ | իցեն ստոյգ առաջնորդ մարդկեղէն վարուցս |