66:0 ՎԱՍՆ ՎԵՐԱԿԱՑՈՒԻ ՄԵՆԱՍՏԱՆԻՆ:
| 66:0 Of the Prior of the Monastery:
|
66:1 ՅԱՃԱԽ իսկ դէպք տան, զի վասն վերակացուաց ընտրութեան ծանր գայթակղութիւնք ի վանսն ծնանիցին. Յորժամ իցեն ոմանք որոց ամբարտաւանութեան պիղծ ոգւովն ուռուցեալ, եւ զանձինս երկրորդ հարս համարիցին եւ բռնաւորութիւն իմն յանձին առեալ գայթակղութիւնս ծնանին, եւ գրգռութիւնս յարուցանիցեն:
| 66:1 It often happeneth indeed, that grave scandals arise in monasteries out of the appointment of the Prior; since there are some who, puffed up with the wicked spirit of pride and thinking themselves to be second Abbots, set up a despotic rule, foster scandals, and excite quarrels in the community:
|
66:2 Եւ մանաւանդ ի տեղիս ուր քահանայքն կամ հարքն որ զԱբասն կարգեցին, նոքին եւ զՎերակացուն կացուցանիցեն:
| 66:2 and especially in those places where also the Prior is appointed by the same Bishop or the same Abbots who appointeth his Abbot:
|
66:3 Իսկ այս, թէ որչափ անպատեհութիւն իցէ, դիւրին առ իմանալ է. զի անդէն իսկ իսկզբան ընտրութեանն պատճառք լինի նմա ամբարտաւանելոյ. յորժամ հրապոյրն նմա տացի թէ ազատ այսու հետեւ յիշխանութենէ անտի Աբասուն ես. այնու զի ի նոցանէ կարգեցաւ յորոց եւ Աբասն իսկ ինքնին գլխովին:
| 66:3 How foolish this is can easily be seen; because, from the very beginning of his appointment, matter for pride is furnished him, when his thoughts suggest to him that now he is exempt from the authority of the Abbot, because “ thou too hast been appointed by those by whom the Abbot was appointed:
|
66:4 Աստի ծնանին չարակնութիւնք, կագք, բամբասանք, հակառակութիւնք, գժտութիւնք, անկարգութիւնք:
| 66:4 From this source arise envy, discord, slander, quarrels, jealousy, and disorders:
|
66:5 Եւ յորժամ ընդ հակառակս իմն միմեանց Վերակացուն եւ Աբասն ելանիցեն, նոքին իսկ այնուհետեւ ի վտանգս զոգիսն դիցեն գժտութեամբքն. եւ այնոքիկ որ ընդ նոքօքն իցեն, յորժամ միում ի կողմանցն թեկն ածիցեն ընդ միտ մտանել, ի կորուստ գնայցեն:
| 66:5 While the Abbot and the Prior are thus at variance with each other, it must follow that their souls are endangered by this discord and that those who are under them, as long as they humor the parties, go to ruin:
|
66:6 Արդ պատճառք վնասու վշտացն այնոցիկ ի նոսա հային, որ այնպիսեաց առաջնորդքն եղեն յընտրութեանն:
| 66:6 The fault of this evil resteth on the heads of those who were the authors of such disorders:
|
66:7 Վասն այնորիկ պատշաճ թուի մեղ, առ խաղաղութեան եւ սիրոյ պահպանութեան, զտեսչութիւն վանացն իշխանութեան Աբասուն տալ:
| 66:7 We foresee, therefore, that for the preservation of peace and charity it is best that the government of the monastery should depend on the will of the Abbot:
|
66:8 Եւ եթէ մարթ ինչ իցէ, ամենայն շահ վանիցն, որպէս ինչ Աբասն կարգիցէ, ի ձեռն գլխաւորացն զոր օրինակ յառաջագոյն իսկ ասացաք, յօրինեալ յարդարեսցի. որպէս զի մինչ բազմաց յանձն լիցի, մի հպարտասցի մին:
| 66:8 and if it can be done, let the affairs of the monastery {(as we have explained before)} be attended to by deans, as the Abbot shall dispose; so that, the same office being shared by many, no one may become proud:
|
66:9 Ապա թէ այլազգ ինչ պատշաճ թուիցի տեղւոյն, կամ թէ ժողովն զգօնութեամբ եւ ցածութեամբ այլ ինչ խնդրեսցէ. զո ոք եւ ընտրիցէ, կացուսցէ Աբասն իւր Վերակացուս, խորհրդով եղբարցն որ երկիւղած յԱստուծոյ իցեն:
| 66:9 If, however, the place require it, or the brotherhood reasonably and with humility make the request, and the Abbot shall deem it advisable, let the Abbot himself appoint as Prior whomever, with the advice of God- fearing brethren, he shall select:
|
66:10 Իսկ Վերակացուն զայն առնիցէ ակնածութեամբ, զոր ինչ հրաման առնուցու ի հօրէ անտի: Մի ինչ որ նորին կամացն կամ հրամանաց հակառակ իցէ, գործիցէ. զի որչափ մեծարոյ քան զայլսն է, նոյնչափ պարտ եւ պատշաճ է նմա խնամով զհրամանս կանոնացն պահել:
| 66:10 But let the Prior reverently do what his Abbot hath enjoined on him, doing nothing against the will or the direction of the Abbot; for the higher he is placed above others, the more careful should he be to obey the precepts of the Rule:
|
66:11 Ապա թէ անպիտան ինչ ոք Վերակացուն գտանիցի, կամ վերացեալ բարձրացեալ ամբարտաւանութեամբն պատրեալ, կամ թէ անարգու սրբոց կանոնացն բամբասիցի, խրատեալ բանիւք մինչեւ ցչորս անգամ, եթէ չուղղիցի ինչ, զկանոնական յանդիմանութիւնն նմա ի կիր առնուցուն:
| 66:11 If the Prior be found disorderly or blinded by vainglory, or hath been proved to be a contemner of the Holy Rule, let him be admonished up to the fourth time; if he doth not amend, let the correction of the regular discipline be applied to him:
|
66:12 Իսկ եթէ եւ ոչ այնու ինչ զգաստասցի, յաշտիճանէ վերակացութեան այնու հետեւ ի բաց ընկեսցի, եւ զայլ ոք արժանի փոխանակ ընդ այնր կարգիցեն:
| 66:12 But if he doth not amend even then, let him be deposed from the office of priorship, and another who is worthy be appointed in his stead:
|
66:13 Ապա թէ յետ այնորիկ եւս ոչ ինչ խաղաղ եւ հլու ի միաբանութեանն կայցէ, ի վանաց եւս մերժեսցի:
| 66:13 But if even afterward he be not quiet and submissive in the brotherhood, let him also be expelled from the monastery:
|
66:14 Այլ յուշ լիցի Աբասուն, զի վասն ամենայն դատաստանաց իւրոց Աստուծոյ համարս տալոց է. զի մի գուցէ ատելութեան կամ նախանձու բոցովն այրեալ իւր ոգիքն իցեն:
| 66:14 Still, let the Abbot reflect that he must give an account to God for all his judgments, lest perhaps envy or jealousy should sear his conscience:
|