| 1 1:2 | | | Առաջին քան զամենայն. յոր ինչ | բարի | եւ ձեռն արկանիցես, ստէպ աղօթիւք |
| 1 1:4 | | | Խոտորեա ի չարէ եւ արա | զբարի, | եւ երթ զհետ նորա |
| 1 1:6 | | | Այսու հետեւ հաւատովք եւ | բարեացն | գործովք,պնդեալք զմէջս, եւ ագուցեալ |
| 1 1:6 | | | թէ կամի, եթէ ոչ գործովք | բարեաց | անդր ընթանայցէ, այնմ չմարթի |
| 1 2:3 | | | կամին եւ ընտրեն, զայն ասեն | բարի. | եւ զոր ոչն կամիցին, անարժան |
| 1 3:7 | | | զայն, որ ի գործս քան | բարեաց | կամ ի հլուականութեան ազնուագոյն գտանիցի |
| 1 3:7 | | | լաւագոյնք քան զայլս ի գործս | բարեաց | եւ ի խոնարհութեան գտանիցիմք |
| 1 5:0 | | | ՈՐ ԳՈՐԾԱԿԻՑՆ ԼԻՆԻՑԻՆ ՄԵԶ Ի | ԲԱՐԻՍ | |
| 1 5:7 | | | | Զբարի, | զոր յանձին ինչ տեսանէ ոք |
| 1 7:2 | | | լռել երբեք եւ ի բանից | բարեաց | ի պատճառս լռութեան, քանիօն առաւել |
| 1 7:3 | | | իցէ կատարելոց աշակերտացն խօսել բանս | բարիս | եւ սուրբս եւ որ ի |
| 1 8:13 | | | Արդ եթէ աչք Տեառն դիտեն | զբարիս | եւ զչարս, եւ հայի միշտ |
| 1 8:24 | | | բարձրութենէ խոնարհեցայ եւ ապշեցայ. եւ, | Բարի | է ինձ, զի խոնարհ արարեր |
| 1 20:1 | | | յամենայն տեղիս աչք Տեառն դիտեն | զբարիս | եւ զչարս: Այլ առաւել այսմ |
| 1 32:4 | | | եթէ որ բարւոքն պաշտիցեն, աշտիճան | բարի | անձանց իւրեանց շահին որ բարւոքն |
| 1 32:4 | | | շահին որ բարւոքն պաշտիցեն, աշտիճան | բարի | անձանց իւրեանց շահին |
| 1 32:8 | | | չունիցին զինչ տայցէ, բանս | բարիս | փոխանակ ընդ այնր մատուցանիցէ ի |
| 1 32:8 | | | գրեալ է. Լաւ է բան | բարի | քան զտուրս լաւս |
| 1 65:3 | | | հազարապետ կարգիցեն: Գիտասցէ զի վարձս | բարիս | ընդունելոց է յԱստուծոյ վասն այնորիկ |
| 1 65:12 | | | ի Տեառնէ զայն զոր լուաւ | բարի | ծառայն, յորժամ եհանն ծառայակցացն իւրոց |