1 1:4 | | | բարբառի, ասէ դարձեալ. Ո՞վ է | մարդ | որ կամի զկեանս, սիրէ զաւուրս | 1 5:15 | | | ոչ լուաւ եւ ի սիրտ | մարդոյ | ոչ անկաւ զոր պատրաստեաց Աստուած | 1 6:5 | | | յայնժամ Աստուծոյ ընդունելի է եւ | մարդկան | հեշտական, յորժամ ոչ ծոյլս ինչ | 1 8:8 | | | միւսանգամ, թէ Տէր ճանաչէ զխորհուրդ | մարդկան, | զի են ընդունայն: Եւ նոյնպէս | 1 8:8 | | | իմ ի հեռաստանէ: Եւ, խորհուրդք | մարդկան | խոստովան առնին առ նա | 1 8:11 | | | եթէ Են ճանապարհք որ թուին | մարդոյ | թէ ուղիղ իցեն, եւ կատարած | 1 8:13 | | | եւ հայի միշտ յերկնից յորդիս | մարդկան | տեսանել թէ գուցէ՜ ոք, որ | 1 8:19 | | | վաղվաղակի եւ ասէ. Անցուցեր, ասէ, | զմարդիկ | ի վերայ գլխոց մերոց | 1 8:24 | | | ես որդն եմ, եւ ոչ | մարդ. | նախատինք մարդկան եւ արհամարհանք ժողովրդոց | 1 8:24 | | | եմ, եւ ոչ մարդ. նախատինք | մարդկան | եւ արհամարհանք ժողովրդոց: Ի բարձրութենէ | 1 8:26 | | | ապրեսցիս ի մեղաց. եւ զի, | Մարդոյ | լեզուանւոյ մի յաջողեսցի ի վերայ | 1 74:2 | | | ի բարձունս իսկ կատարման տարեալ | զմարդ | հասունասցեն |
Copyright (C) 2008-2022 |