1 1:10 | | | եւ արբուցի | նմա | կաթն եւ մեղր եւ ննջեցուցանէի |
1 1:11 | | | Ապա սկսայ | նմա | ուսուցանել զդպրութիւն եւ զիմաստութիւն, եւ |
1 1:19 | | | ի սրտի քում. զի եթէ | նմա | տացես զամենայն ինչս քո՝ առաւել |
1 1:27 | | | աւձ կերաւ՝ ասեն դեղ է | նմա. | աղքատին որդին եկեր եւ ասեն |
1 1:39 | | | եւ ես իմաստուն, այլ համբերեա | նմա | անմտութեամբ, եւ առ իմաստուն ունիցիս |
1 1:45 | | | քան զքեզ՝ մի՛ հակառակիլ ընդ | նմա. | գուցէ սպանանիցէ քեզ |
1 1:53 | | | մի՛ ասէր թէ զի՞նչ տանիմ | նմա. | այլ երթ ոտիւք եւ տես |
1 1:53 | | | տես աչաւք, զի լաւ է | նմա | քան զհազար քանքարս ոսկոյ եւ |
1 1:76 | | | յայտնէ՝ ապա զմեծ խորհուրդն յայտնեա | նմա, | եւ հաւատարիմ սիրելի պահես զնա |
1 1:78 | | | եկեսցէ յոտն քո՝ թողութիւն շնորհեա՛ | նմա՝ | եւ ծիծաղեա ուրախութեամբ յերեսս նորա |
1 1:89 | | | բե՛ր սպտուր խաղող, մի՛ բերել | նմա, | զի զխաղողն ուտէ եւ զպատուհասն |
1 1:150 | | | իմ ի բանդին եւ զգեցուցանես | նմա | եւ սպանցես զնա, եւ կատարես |
1 1:151 | | | զկամս իմ, եւ զոր ասացի | նմա՛. | եւ զինուորքն թմրեալք, ի քնոյ |
1 1:155 | | | նա եւ կամէր պոռնկել ընդ | նմա, | որ սնուցեալ էր զնա |
1 1:161 | | | տան նորա. նա կարասցէ տալ | նմա | պատասխանի այդմ բանիդ, զոր գրեաց |
1 1:164 | | | ոք զքեզ ինձ՝ ես տայի | նմա | զի՛նչ եւ խնդրէր յինէն, անչափ |
1 1:175 | | | հոգար. ես երթայց եւ տաց | նմա | պատասխանի, եւ զհարկն ի յԵգիպտոսէ |
1 1:204 | | | վերայ երեսաց իմոց, երկիր պագի | նմա | եւ համբուրեցի նմա |
1 1:204 | | | երկիր պագի նմա եւ համբուրեցի | նմա | |
1 1:226 | | | եւ ես երկրպագի | նմա | եւ ասեմ. Արքայ յաւիտեան կաց |
1 1:227 | | | թղթի եւ պահեա. եւ տայի | նմա | հաց սակաւ եւ ջուր սակաւ |
1 1:259 | | | խորխորատ փորէ՝ ինքն անկանի ի | նմա. | կատարի բարին ի բարի եւ |