| 1 5:1 | | | քում սրբոյ։ Նայեա՛, Տէր, ողորմութեամբ | քով | ի սա. մերժեա՛ եւ հեռացո՛ |
| 2 1:2 | | | սո՛ւրբ արա զսա, Տէր, ճշմարտութեամբ | քով, | եւ լուսով շնորհաց Սուրբ Հոգւոյդ |
| 3 13:2 | | | օրհնեցեր եւ հաստատեցեր անսուտ բանիւդ | քով, | եթէ «Զոր Աստուած զուգեաց՝ մարդ |
| 3 13:3 | | | տուէ եւ ի գիշերի ողորմութեամբ | քով: | Տնկեա՛ զսոսա որպէս ձիթենի պտղալից |
| 3 16:1 | | | սուրբ Խաչին։ Նայեա Տէր, քաղցրութեամբ | քով | ի սոսա. եւ առաքեա զհրեշտակ |
| 3 17:1 | | | Տէր, օրհնեա զբաժակս զայս ողորմութեամբ | քով. | եւ մեք յամենայն ժամ գոհասցուք |
| 4 9:1 | | | ողորմեա՛։ Ամենակալ Տէ՛ր, որ բարերարութեամբ | քով | զաշխարհս արարեր, եւ ստեղծեր զմարդն |
| 4 9:1 | | | բարւոք պարգեւօք եւ առատ ողորմութեամբ | քով։ | Իսկ նա խաբեալ ի չարէն |
| 6 8:1 | | | ասել ամենակարող եւ հզօր բանիւ | քով, « | Եկա՛յք առ իս ամենայն աշխատեալք |
| 6 9:3 | | | յաւիտենից. ամէն։
Օրհնեա Տէր ողորմութեամբ | քով | զհողս ծառայիս քոյ այսորիկ, եւ |