| 1 12:2 | | | միայն հասանել,
Այլ զնոյն | ինքն | տեսանել`
Յողորմութիւն եւ ի |
| 1 19:2 | | | Թէ զկենացն ճաշակ ի քեզ | ինքն | ամփոփեսցես,
Թէ զհասարակաց կերակրոյս |
| 1 20:5 | | | դարձեալ իբրեւ զհերքեալ առ իս | ինքն | ամփոփեցայ,
Բարկութեան բոցով ցոլացայ |
| 1 21:2 | | | եւ չարաց հոգւոց,-
Յիս | ինքն | տնկեցի,
Ստեղծանել զնոսա պատրաստեցայ |
| 1 22:3 | | | Ահա ես | ինքն | ինձէն կամաւորապէս անձնամատն եւ մարմնակործան |
| 1 26:4 | | | Նոյն | ինքն, | որ զայս բան տպաւորեաց, ընդ |
| 1 27:3 | | | փառաց մեծութեան,
Որով նոյն | ինքն | աստուածութիւնն պսակեալ բարգաւաճի: |
| 1 28:1 | | | հպաւորութի՞ւն,
Թէ՞ զառ նոյն | ինքն | շունչ հեռաւորութիւն,
Զլայնակա՞նն դիւրին |
| 1 28:4 | | | որ ոչ լուիցէ,
Նոյն | ինքն | վկայեաց, եւ ո՞վ է, որ |
| 1 32:2 | | | ըստ մարգարէին,
Յանդիմանեցից զիս | ինքն | ինձէն իմովս ձայնիւ, ըստ սաղմոսողին |
| 1 34:3 | | | ի ժամանակի են կերպաւորեալք,
| ինքն | պատճառ հանդերձիչ եւ յարմարապէս յօրինիչ |
| 1 34:6 | | | Նոյն | ինքն, | եկեալ կամաւորութեամբ ի խաչն մահու |
| 1 34:7 | | | ահաւոր նորին ինքնութեան,
նոյն | ինքն | եւ Հոգին բարձրացեալ.
բարի |
| 1 34:7 | | | զնոյն եւ Հոգին ներգործեաց, եւ | ինքն | է Աստուած,
խնկեալ տիրապէս |
| 1 44:2 | | | հովուին,
Եւ հարկանիլ նոյն | ինքն | հօտապետին,
Եւ ցրուիլ ոչխարացն |
| 1 45:4 | | |
Արդ, ես ինձէն զիս | ինքն | պարտ վարկայ
Կրկին հատուցման |
| 1 53:4 | | | Յուսայր, իբրեւ այն թէ` Ես | ինքն | եղեր ճշմարտիւ`
Գրաւեալ զիմս |
| 1 55:6 | | | մեծամեծացն մատնեցայ,
Զոր ես | ինքն | ինձէն ստեղծեալ`
Չարաչար դատախազ |
| 1 56:1 | | | զտկար`
Կամաւ մատնեալ զիս | ինքն | մահու: |
| 1 60:1 | | | զանձն իմ:
Զիա՞րդ ես | ինքն | գոլով` զայլս անիծեցից,
Թէ |
| 1 60:3 | | | բարբառեցայց զերջանկին,
Որ նախ | ինքն | արար, զոր մեզ կանոնեաց, |
| 1 60:4 | | | ուղիղ եղէ:
Զիա՞րդ զիս | ինքն | մատնեցից կորստեան` յասելն զայս բան |
| 1 62:1 | | | առնուցում:
Քանզի նզովեմ զիս | ինքն | ի նոսին, եւ ոչ իմանամ |
| 1 67:1 | | | խոզիցն արգել,
Եւ յիս | ինքն | զօրացաւ,
Զնա կարճաց օրինակեաց |
| 1 67:4 | | | Այլ դու ապաւինութիւն, դու | ինքն | փրկութիւն,
Դու այցելութիւն, դու |
| 1 70:2 | | | Զի թէ առ նոյն | ինքն | Աբրահամ ձայն արձակիցեմ,
Իբր |
| 1 71:2 | | |
Զայլս խրատեմ, եւ ես | ինքն | անփորձ եմ,
Միշտ ուսանիմ |
| 1 71:3 | | | իմաստիցն ի վայր իջեալ` ես | ինքն | գտանիմ,
Հրեշտականամ յերեսս, եւ |
| 1 71:5 | | | Այլ դու | ինքն | օրհնաբանեալ անմահ թագաւոր,
Բարի |
| 1 75:5 | | | ընտրութեամբ յաւուրն մեծի,
որ | ինքն | է սկիզբն եւ ինքն` կատարած |
| 1 75:5 | | | որ ինքն է սկիզբն եւ | ինքն` | կատարած, նոյն առաջին եւ նոյն |
| 1 75:6 | | | ի նորոգութիւն յարութեանն:
Նոյն | ինքն | է օծումն մարդացելոյն Աստուծոյ, |
| 1 75:8 | | |
եւ զոմն տածէ, առ | ինքն | կոչէ, գրեալ յանուանէ`
իբր |
| 1 75:10 | | | սորին` հայրապետացն գումարք:
Սոյն | ինքն | մոռացումն առնէ այսակիր բարձանցն կռամոլութեան |
| 1 75:11 | | | շուք փառաց մեծապէս ընդարձակի. սոյն | ինքն |
եւ երկին երկնի յերկրի |
| 1 75:12 | | | բարգաւաճեալ երանութեամբ, մինչ զի նոյն | ինքն | փրկչին
անուամբ վայելչապէս յորջորջեցաւ |
| 1 90:5 | | | սատակո՛ւմն լիցի նորին:
Նոյն | ինքն | ի կորո՛ւստ եւ յանբժշկական հարուա՛ծ |
| 1 92:3 | | | զնոր աւետարանութեանդ պատիւ:
Սոյն | ինքն | աղաղակ բարձրութեան գոչման սպառազինութեանդ քոյ |
| 1 93:6 | | |
օրհնաբանեալ Որդի Աստուծոյ, դու | ինքն | յարմարեա՛
բարենշմար տպաւորութեամբ զաղաչանս |
| 1 93:7 | | | զառածս մարգարէութեանն Եսայեայ`
դու | ինքն | աստուածութիւնդ մարդացեալ ընթերցար,
հաւատարիմ |
| 1 93:11 | | | զայն առ այս`
դու | ինքն | խառնեցար ի սոյն մաքրութիւն վերնալոյս |
| 1 93:19 | | | մածուցիչ կաթին` ի
նոյն | ինքն | յեղանակել զցնդեալս իմ վայրագութիւն եւ |
| 1 93:22 | | | աւետարանական
առակին, զամենայն առ | ինքն | վերաբերեալ աճեցուն առնէ: |
| 1 93:24 | | | զոգւոյս կերպարան: Եղիցի՛
սոյն | ինքն, | որոց մատչին օծանիլ սովաւ, |