| 1 2:5 | | | Որ միայնդ ունիս փառս ինքնութեամբ, | իսկութեամբ |
Եւ յարակայ մշտնջենաւորութեամբ` վկայեալ |
| 1 6:5 | | | գրեցի
Եւ կամ զբնաւ | իսկութիւնն | սահմանեցի,
Որ ի մերս |
| 1 11:5 | | | բարերարութեան Հոգւոյն ճշմարտի,
Օրհնաբանեալ | իսկութեանն | եւ մի աստուածութեանն`
Զօրութիւն |
| 1 13:1 | | | ի քէն անսպառութեամբ,
Կատարեալ | իսկութիւն | գոյի, էութիւն մշտնջենաւոր,
Հաւասար |
| 1 19:1 | | | բարերարութիւն խոստովանելի,
Ազդումն խնկելի, | իսկութիւն | դաւանելի,
Էութիւն փառատրելի, գոյութիւն |
| 1 23:1 | | | անվայրափակ տեղի ամենեցուն,
Բոլոր | իսկութեամբ | հուպ յամենեսին,
Անուրեք վայրից |
| 1 23:1 | | | կոչումն մեծութեան,
Ձայն անբաւութեան, | իսկութիւն | անքննութեան,
Անմատչելի հեռաւոր եւ |
| 1 25:5 | | | երրեակ անձնաւորութեանդ,
Որ եսդ | յիսկութեան | յէութեան
Եւ յարակայութիւն բարձրութեան |
| 1 28:7 | | | Էութիւն անքննելի, գոյութիւն անճառելի,
| Իսկութիւն | անբաւելի, զօրութիւն անզննելի,
Կամք |
| 1 28:8 | | | Եւ զի ղօղեալ ծածկեցաւ անմահն | իսկութիւն | յորովայնի երկրի,
Այսու ամբարձեալն |
| 1 29:4 | | |
Եւ զի թէ ոք | զիսկութիւնն | իսկ նշանակեսցէ` ոչ անօրինէ. |
| 1 32:3 | | | մեծութիւն,
Անբովանդակելի բնութիւն, անքննելի | իսկութիւն, |
Հզօր զօրութիւն, կարող բարերարութիւն |
| 1 34:2 | | |
քարոզեաց զքեզ Աստուած հաւասարակից | իսկութեանդ | Հօր:
Շնորհեա՛ եւ ինձ |
| 1 34:6 | | | զարարածոց իւրոց փրկութիւն.
չարչարեալ | իսկութեամբ | կենդանեօք` եդաւ ի շիրմի անորոշելի |
| 1 34:11 | | | Իսկ դու ոչ ունիս չարանալ, | իսկութեամբ | բարիդ,
յամենայնի օրհնեալդ, ամենեւին |
| 1 37:1 | | | Զսակաւս ի բազմացն, քան թէ | զիսկութիւն | համանգամայնիցն`
Առ այսոսիկ զառաջին |
| 1 39:5 | | | աշխար,
Ապա եթէ զփորձն | իսկութեամբ | ցուցից,
Յաճախեսցէ ինձ երկիւղ |
| 1 44:1 | | | մեզ` լրմամբ, եւ ընդ առաքչիդ` | իսկութեամբ, |
Մերայնովս զքոյինսդ ծանուցանող հրաշապէս |
| 1 47:2 | | | յամենայնում,
Էութեամբ` յեղկինս եւ | իսկութեամբ` | ի ստորինս,
Աննուազ` մարդկութեամբ |
| 1 53:4 | | | Անստեղծն, քան զեղականս,
Բարին | իսկութեամբ, | քան զթիւրեալս բնութեամբ,
Մանաւանդ |
| 1 67:1 | | | զկերպարանիս բոլոր էութիւն
Կերպին | իսկութեան | մեծին Աստուծոյ`
Միացոյց ինքեան |
| 1 67:4 | | | բարձրացեալ`
Ի փառս հայրենի | իսկութեան | մեծիդ յաւիտեանս յաւիտենից:
Ամէն |
| 1 73:4 | | | Բարձրութիւն, իշխանութիւն, անվախճան թագաւորութիւն,
| Իսկութիւն, | ինքնութիւն, ամենատեղի բացարձակութիւն,
Բարերարութիւն |
| 1 75:4 | | | եւ երիս` ի միոյ անհատուածելի | իսկութեանց, |
ի վեր քան զմտաց |
| 1 75:5 | | | որով կենսացոյց զգործին պարտեաց, արարչութեանն | իսկութեան |
ի նմին յաւէտ անբաժանօրէն |
| 1 83:2 | | | խաւար եւ յիմար,
Դու` | իսկութեամբ | բարի, գովելի,
Եւ ես |
| 1 90:6 | | | քեզ փա՜ռք յամենեցունց,
Միդ | յիսկութենէ | անժամանակ Երրորդութեանդ,
Զուգակցապէս փառաւորեալ |
| 1 91:3 | | | Յարակայութեամբդ անեղծի, երեսօքդ զուարթականի,
| Իսկութեամբ | էիդ պաշտելի, բարձրութեամբդ երկրպագելի: |
| 1 92:2 | | | իմում հոգացար,
գոհաբանեալ անեղծ | իսկութիւն, | որ կերպարանեցեր հրաշիւք աստստին |
| 1 93:5 | | | յայտնեցար`
երեւեալ լրմամբ համայն | իսկութիւն | ադամային կենագործութեանդ: |
| 1 93:7 | | | կաթուածով ինչ շնորհազարդեալ, եւ զքոյդ` | իսկութեամբ | ընդ Հօր
եւ ընդ |
| 1 93:10 | | | հաւաստապէս, օրհնաբանեալ Որդի Աստուծոյ,
| իսկութիւն | եւ ոչ օրինակ ի յարդեանց |
| 1 93:14 | | | նշանակել,
թողում ասել, թէ | յիսկութենէ: | |
| 1 93:15 | | | մինչեւ ի
լրումն ածեր | զիսկութիւն | ճշմարտապէս: Դու լոյս իսկ |