| 1 1:2 | | | ինձ կերպաւորեն,
Ապա եւս | յաւէտ | մերձեցաւ ի վերայ իմ |
| 1 4:1 | | | Յիրաւի սարսեալ, դողացեալ տագնապաւ մեծաւ | յաւէտ | երկնչիմ,
Վասն զի ահաւոր |
| 1 4:2 | | | ունայնացեալ,
Մեղանքն յայտնեցեալ եւ | յաւէտ | առաւելեալ,
Չարիքն իմ մնացական |
| 1 5:1 | | | զօրացեալ,
Եւ զանիրաւութիւնս իմ` | յաւէտ | պարտաւորեալ: |
| 1 9:2 | | | ունայն ի պտղոց,
Նմանակից | յաւէտ | հարազատ այնր թզենւոյ,
Զոր |
| 1 10:4 | | | ի նոյն խորհուրդ դիտեսցես,
| Յաւէտ | մեծասցիս նոքօք ի յԱստուած, |
| 1 12:1 | | | Եւ արդ, քանզի | յաւէտ | յառաջնում զղջմանն
Յուսահատութեանն բանիւ |
| 1 12:2 | | | ի տուրսն, այլ ի տուողն | յաւէտ | կարօտիմ,
Ոչ փառքն են |
| 1 13:3 | | | լքեալ հրէութիւնն յետնեալ,
Եւ | յաւէտ | ընդ տարագրական ողորմեցելոցն`
Առաւել |
| 1 16:2 | | |
Իսկ ի ներհակ վերջնոյս` | յաւէտ | ծանրակիր: |
| 1 19:3 | | | Եւ քանզի | յաւէտ | տպաւորագոյն են նմանութիւնք փոխատրութեանցն |
| 1 20:4 | | |
Որ քան զամենայն դժնեայս | յաւէտ | վրիպեցայ:
Մոլորեցայ անառակ ընթացիւք |
| 1 20:5 | | |
Զանարատ հոգիս մարմնոյս փափկութեամբ | յաւէտ | վտտեցի,
Զզօրութիւն աջական կողմանս |
| 1 21:2 | | | նենգաւորս,
Եւ առ բանսարկուն` | յաւէտ | հաւատարիմս: |
| 1 22:4 | | | մառախուղ,
Այլ նոյն եմ | յաւէտ | նովին պատահմամբ պարտաւորութեան`
Անկցելի |
| 1 23:2 | | | Եւ ի սաստկութենէ յանցմանցն յիշատակի` | յաւէտ | յուսահատեալ,
Եւ տագնապաւ նախագործելոցն |
| 1 25:5 | | | Հեռացեալդ խաղաղութիւն մերձեսցի,-
Յայսոսիկ | յաւէտ | սովին սահմանաւ երանականաւ,
Հաւատ |
| 1 29:2 | | | արեւուն,
Անդուստ առ նմին | յաւէտ | կարկառմամբ
Իսկ եւ իսկ |
| 1 31:1 | | | ոմն է` ուրոյն ընտրութեամբ նուիրեալ | յաւէտ |
Անճառ վիճակաւ համայն յաւիտենիւ |
| 1 34:3 | | |
օրհնաբանութեամբ անթարգմանելեաւ, ամենահարուստ մեծութեամբ | յաւէտ | պսակեալ.
հաստիչ ժամանակաց եւ |
| 1 34:11 | | | մարդկութեանս իմոց գոյակցաց, առ որս | յաւէտ | է ամբոխութիւն
եւ բիւրամասնեայ |
| 1 38:3 | | | Բայց աւա՜ղ | յաւէտ | աստանօր թշուառացելում եղկելի անձինս, |
| 1 46:1 | | | Արդ, վրիպեալս ես | յաւէտ | ամենապատիժ,
Միշտ դժնեայ, վայրենաբարոյ |
| 1 48:8 | | | քում վայել է,
Քանզի | յաւէտ | օրհնաբանելի ես դու երկրորդաւս` ողորմածութեամբ |
| 1 48:8 | | | եւ ամէնառատ պարգեւօք սիրոյ մխիթարել | յաւէտ | զտրտմեալքս
Համաշաւիղ տագնապաւ տապոյ |
| 1 50:2 | | | Արդ, ըղձալի է ինձ | յաւէտ | աստանօր,
Խրատն հին` նորոգ |
| 1 50:4 | | | յառաւելութեան քումդ բարութեան,
Յոգնապատիկ | յաւէտ | քան զսոյն չարիքն իմ յաճախեալ |
| 1 53:5 | | | բարերար, հաստիչ յոչէից,
Յարգես | յաւէտ | իսկապէս համայն եւ զդաւանելն զքեզ |
| 1 54:4 | | | իմաստից:
Արդարեւ չար առաւել | յաւէտ | իսկապէս,
Քան զօրինակդ ճշմարտութիւնս |
| 1 55:3 | | | յիմարիս եւ թմբրելոյս:
Քանզի | յաւէտ | սխալեալ անկայ,
Իբրեւ զողողակ |
| 1 55:6 | | | մատնեցայ,
Ի զգուշանալն առաւել` | յաւէտ | վնասեցայ,
Յանարատն պահիլ` մանր |
| 1 67:4 | | |
Ընդ Հոգւոյդ քո Սրբոյ | յաւէտ | բարձրացեալ`
Ի փառս հայրենի |
| 1 68:5 | | |
Բայց ի յակնարկելն Աստուծոյ | յաւէտ | գոռոզաբար ուժգնութեամբ
Հարին, հանին |
| 1 70:2 | | | կարիս կարիս,
Թէ եւ | յաւէտ | երջանիկք իցեն,
Ընդ որս |
| 1 70:3 | | |
Խոստովանիմ բանիս պայմանաւ
| Յաւէտ | կարօտեալ ողորմութեանն դեղոյ: |
| 1 71:4 | | |
Իբր հողմով փոթորկի ալեաց | յաւէտ | մրրկեալ
Կենացս վստահութիւն` մնայ |
| 1 73:2 | | | բարեգութ, եւ անդ հրաշագործել
| Յաւէտ | զօրեղութեամբ` ասելով,
Թէ` Ո՛ղջ |
| 1 73:4 | | | անթարգմանելեաւ յԵրրորդութեանդ սրբում,
Գոհաբանեալ | յաւէտ | եւ եւս առ սմին` |
| 1 74:4 | | | Բազում են մեղանքս,
Այլ | յաւէտ | են նուազեալ առաջի քոյդ ներողութեան |
| 1 74:5 | | | յանտպաւորական նմանութենէ
Անձեւ օրինակաց | յաւէտ | անկայից`
Այնքան առժամայնք կամ |
| 1 75:5 | | | արարչութեանն իսկութեան
ի նմին | յաւէտ | անբաժանօրէն ընդ նիւթական մարմնոյն վշտացեալ |
| 1 75:7 | | | արիւն հզօրին Աստուծոյ բաշխեալ մատուցանի | յաւէտ, |
քան զՀաբելին` մահու գուժարկու |
| 1 75:8 | | | նմին օժանդակեալ,
իբր վեհագոյն` | յաւէտ | նուաստի: Մեծ է, քան զմարդ |
| 1 83:5 | | | մարգարէի:
Թէ եւ ես | յաւէտ | թափուր իցեմ յարժանեաց,
Ըստ |
| 1 86:2 | | | կենդանեաց,
Քանզի կարող ես | յաւէտ | հնարիւք
Եւ կորստականացն` ըստ |
| 1 90:2 | | |
Առ ամենայն անբաւ գերամբարձութիւն | յաւէտ | յառաջեալ,
Ելք վստահութեան` առ |
| 1 92:2 | | | կզակաց եդեալ կազմեցեր:
Փառատրեալ | յաւէտ | անբաւ բարձրութիւն մեծիդ Աստուծոյ, |
| 1 92:5 | | | զնպատակն խաւարային աղեղնաւորին
գաղտնութեան | յաւէտ | կործանմամբ ի յետս ընկճեցեր: |
| 1 93:2 | | |
օրհնեալ եւ բարեբանեալ, ծանուցեալ | յաւէտ | միշտ
անքննութեամբ ողորմութեամբ մեզ |
| 1 93:2 | | | իմ սկզբնաստեղծ
եւ հնացեալ | յաւէտ | մեղացն գերմամբ` ի մահ գրաւեցաւ |
| 1 93:2 | | |
գթած տէր ողորմութեան, քանզի | յաւէտ | քան զնոյն ծանեար,
զոր |
| 1 93:6 | | | որպէս զի Հոգի,
Աստուծոյ | յաւէտ | պատկեր եւ նշանակիչ,
զի՛ |
| 1 93:7 | | | զի զստրկութիւն ադամեան մարմնոյն մեծանալ | յաւէտ | այսու
յորջորջմամբ պատրաստ արասցես |
| 1 93:15 | | | կենդանարարիդ անպակաս բովանդակութեան: Ուստի
| յաւէտ | իմն յարմարաւոր եւ հանգունատիպ առ |
| 1 93:16 | | | Ահա արդարեւ | յաւէտ | իսկապէս իւղս այս
լուսապատար |
| 1 93:16 | | |
յորջորջութիւն` իբր ի նորումս | յաւէտ, | քան ի հնումն:
Քանզի |
| 1 93:19 | | | զի անքնին է այս խորութիւն | յաւէտ, |
քան զամենայն սրբութեանց սրբոց |
| 1 93:23 | | | հաւատացեալ խորհրդով
մտացս, եթէ | յաւէտ | յայտնեսցի, նորոգ փայլեցեալ
բազմաճաճանչ |