| 1 2:5 | | | սպեղանիս` խոցուածոյս,
Ո՞չ դարման` | տկարութեանս, |
Ո՞չ ծագեսցես լոյս ի |
| 1 18:2 | | | մսեղիս` ամենակատարդ լրութեան,
Մի՛ | տկարութիւնս | նիւթոյ` անպարտելիդ բարձրութեան: |
| 1 38:2 | | |
Իբր յարեգակնէ այլայլեալ աչաց | տկարութիւն, |
Ի շատն ասել լռեցից |
| 1 49:2 | | | Եւ զի ոչ է քո | տկարութիւն, | որ զօրութիւնդ ես ամենայնի, |
| 1 49:3 | | | Քաւ լիցի, թէ անկցի ընդ | տկարութեամբ | սահմանաւ
Ճշմարտութեանդ ծագումն` իբրեւ |
| 1 51:1 | | | ոք եղծական,
Եթէ ընդ | տկարութեան | բանին` եւ նանիր է զօրութիւնն |
| 1 66:2 | | |
Կցո՛րդ լեր հեզութեամբ տաժանաւորս | տկարութեան: | |
| 1 70:2 | | | Մովսէս` եւ նա զգածեալ է | տկարութեամբ, |
Որ ոչ զօրեաց առնն |
| 1 71:1 | | | Յորոց մինն զզանգուածոյն յայտնէ զհասարակաստեղծն | տկարութիւն, |
Իսկ միւսն` զգերազանցն քան |
| 1 74:1 | | | ժամու է մարդասիրելն,
Յորում | տկարութեանն | վտանգ
Պաշարեալ տիրեաց ներքոյ |
| 1 74:4 | | | կրից
Խակութիւն հեշտութեան մարմնոյս | տկարութեան: |
Զի՞նչ երեւեսցի յաչս ամենակալիդ |
| 1 85:1 | | | վաստակոյ,
Կցո՛րդ լեր կարեացս | տկարութեան: |
Թեթե՛ւս կացո զաշխատութեանս այս |
| 1 87:3 | | | արժանիս մահու,
Մի՛ թողցես | զտկարութիւնս, |
Մի՛ անարգեր զալիսն, |
| 1 91:3 | | | աղուական ախտին:
Օժանդա՛կ լեր | տկարութեան | բազմատխուրս տարտամութեան
Բարեգործ աջովդ |