1 6:5 | | | Որ զառ ի մէնջ չ | էութիւնն | գրեալ`
Իբր զէութիւն գործոց |
1 6:5 | | | չէութիւնն գրեալ`
Իբր | զէութիւն | գործոց տեսանէ:
Եւ արդ |
1 13:1 | | | անսպառութեամբ,
Կատարեալ իսկութիւն գոյի, | էութիւն | մշտնջենաւոր,
Հաւասար քո ամենայնիւ |
1 19:1 | | | Ազդումն խնկելի, իսկութիւն դաւանելի,
| Էութիւն | փառատրելի, գոյութիւն օրհնաբանելի,
Տէր |
1 22:4 | | |
Զամենայն խայտառակեցից,
Զբնաւ | էութիւնս | դատեալ տուժեցից,
Զհամօրէն վնասակարացն |
1 25:5 | | | անձնաւորութեանդ,
Որ եսդ յիսկութեան | յէութեան |
Եւ յարակայութիւն բարձրութեան, |
1 26:3 | | | շնչոյս խոշորս հնչի:
Բազմահատուած | էութիւն | բնութեանս, ներհակք միմեանց ի պատերազմի |
1 28:7 | | | Ազդումն սքանչելի, հրաման սոսկալի,
| Էութիւն | անքննելի, գոյութիւն անճառելի,
Իսկութիւն |
1 29:3 | | | խռովեցաւ,
Ո՞վ ոք զանկրելիսն | էութեանն` | եւ ոչ թախծեցաւ,
Ո՞վ |
1 31:1 | | | թիւ մի անբաւութեան` զբնաւն նշանակելոյ | զէութիւն, |
Աստուածութեանն յարակայութեան սահման անհետազօտելի |
1 34:2 | | | հոգեւոր սերմանդ:
Քում ամէնիմաստ | էութեանդ | խոստովանիմք զամենայն պարգեւս
ի |
1 34:3 | | | յառաջ քան զհիմն յաւիտեանցս անտարրափակ | էութեանց, | ստեղծականացս կարգաց,
օրհնաբանութեամբ անթարգմանելեաւ |
1 34:7 | | |
եւ Հօր եւ զՀոգի | էութեան | նոցին,
ամենազօր, ճշմարիտ, կատարեալ |
1 35:1 | | | եւ ի մարդանալդ քո` միդ | յէութենէ, |
Ոմանց` վասն ինքեանց, եւ |
1 44:1 | | | քոյ` իսկակից
Եւ համապատիւ | էութեամբ` | ծնողիդ եւ ծնիցելոյդ:
Մի |
1 44:2 | | | Հայրն գթած, երկնաւոր, հզօր` մին | յէութենէն, |
Վասն մահապարտիս յանցանաց մատոյց |
1 44:3 | | |
Պայծառութիւնն` փառացն, եւ կերպարանն` | էութեանն: |
Առ կեանսն` փոյթ, առ |
1 45:2 | | | զանկայուն կամացն,
Զհաչման հագագին, | զէութիւն | շնչոյն,
Զեւսն քան զսահման |
1 47:2 | | | յամենեսին եւ բնաւ` յամենայնում,
| Էութեամբ` | յեղկինս եւ իսկութեամբ` ի ստորինս |
1 48:4 | | | անաստուածաբար ձօնեալ մոլէին:
Տարաւ | զէութիւն | բարեբաստութեանն,
Որ զնախնին որսաց |
1 52:1 | | | Օրհնեալ տիրաբար ի քումդ | էութեան, |
Անսահմանելի եւ անփոխադրելի, իսկապէս |
1 53:3 | | |
Իբր թէ ընդ քոյդ | էութեան | ես իցեմ
Մարմնով պարունակողիդ |
1 63:2 | | | զօրեսցես:
Որ զարուսեկին անզգայ | էութիւն | իբր երասանաւ իմն դաստիարակես` |
1 67:1 | | | նորոգեսցէ,
Առեալ զկերպարանիս բոլոր | էութիւն |
Կերպին իսկութեան մեծին Աստուծոյ |
1 75:3 | | | Աղաչեմ զքեզ, Տէր Յիսուս, միդ | յէութենէդ, |
որով զգիտութիւն Հօր քոյ |
1 75:5 | | | անդաստանին անարատութեան,
ընդ ամենակատարն | էութեան | համասնեալ յանանջրպետ միականութիւն,
թափանցական |
1 75:10 | | | տաժանաւոր աղիւսարկութեանցն:
Նոյն իսկ | էութիւնն | Աստուծոյ մարմին եղելոյ անուամբ |
1 77:1 | | | սասանութեանց`
Յեղանակելոյ յայլ իմն | էութիւն | երկնակենցաղ անփոխադրելի,
Ամբարձելոցն խոնարհութեան |
1 78:3 | | | զնամակ պարտուցս,
Մի՛ արտաբերեր | զէութիւն | պտղոյն:
Մի՛ թուեսցես ի |
1 80:3 | | | Հօր եւ Հոգւոյն Սրբոյ`
| Էութեամբ | եւ անքննութեամբ մերոյին բնութեամբս միացելով |
1 87:2 | | | ընդ ախորժելեացն
Քեզ ցուցանեն | զէութիւն | բնութեանս: |
1 93:2 | | | մտաց`
ծունր գոհութեան, ստեղծող | էութեանց, |
որ են ի տեսման |
1 93:8 | | | եւ զարմանալի` ինքնութեամբ,
համայն | էութեամբ, | իսկապէս լրմամբ ամենայնիւ անպակասելի: |
1 93:10 | | | մի՛ նորոգ իմն երեւելով յայլ | էութենէ | առ աչս հարեւանցի երկեւանութիւն |
1 93:11 | | | Վասն զի որպէս պատահումն գունոյ | յէութիւն | մարմնոյ անփոփոխ իմն
եւ |