9:1 Աստուած հարց` եւ Տէր ողորմութեան քոյ. դո՛ւ ես որ արարեր զամենայն բանիւ քով[129]:
| 9:1 O God of my fathers, and Lord of mercy, who hast made all things with thy word:
|
9:2 եւ իմաստութեամբ քով կազմեցեր զմարդն: Զի տիրեսցէ արարածոց ՛ի քէն եղելոց:
| 9:2 And ordained man through thy wisdom, that he should have dominion over the creatures which thou hast made:
|
9:3 եւ վարեսցէ զաշխարհ սրբութեամբ եւ արդարութեամբ, եւ ուղղութեամբ ոգւո՛յ դատեսցի զդատաստան:
| 9:3 And order the world according to equity and righteousness, and execute judgment with an upright heart:
|
9:4 Տո՛ւր ինձ զքոյոց աթոռոցդ զդարանակալ իմաստութիւն. եւ մի՛ խոտա՛ն առներ զիս ՛ի քոց ծառայից:
| 9:4 Give me wisdom, that sitteth by thy throne; and reject me not from among thy children:
|
9:5 Զի ես ծառա՛յ քո եմ, եւ որդի աղախնոյ քոյ. մարդ տկա՛ր եւ սակա՛ւ ժամանակեան, եւ կրտսեր իմաստութեան դատաստանի եւ օրինաց[130]:
| 9:5 For I thy servant and son of thine handmaid am a feeble person, and of a short time, and too young for the understanding of judgment and laws:
|
9:6 Զի թէպէտ եւ իցէ՛ ոք կատարեալ յորդիս մարդկան, եւ առ ՛ի քէն իմաստութիւնդ հեռի է ՛ի նմանէ` յոչի՛նչ համարեսցի[131]:
| 9:6 For though a man be never so perfect among the children of men, yet if thy wisdom be not with him, he shall be nothing regarded:
|
9:7 Դո՛ւ ընտրեցեր զիս թագաւոր ժողովրդեան քում, եւ դատաւոր ուստերաց քոց եւ դստերաց:
| 9:7 Thou hast chosen me to be a king of thy people, and a judge of thy sons and daughters:
|
9:8 Ասացեր շինել տաճար ՛ի լերին սրբութեան քոյ, եւ ՛ի քաղաքի բնակութեան քոյ սեղա՛ն, ՛ի նմանութիւն սրբոյ խորանին, զոր յառաջագոյն պատրաստեցեր իսկզբանէ[132]:
| 9:8 Thou hast commanded me to build a temple upon thy holy mount, and an altar in the city wherein thou dwellest, a resemblance of the holy tabernacle, which thou hast prepared from the beginning:
|
9:9 Ընդ քե՛զ եւ իմաստութիւն` որ գիտէ զգործս քո, եւ մօ՛տ էր յորժամ առնէիր զաշխարհս. եւ ճանաչէ՛ր զինչ հաճոյ իցէ յաչս քո, եւ զինչ ուղղութիւն ՛ի պատուիրանս քո[133]:
| 9:9 And wisdom was with thee: which knoweth thy works, and was present when thou madest the world, and knew what was acceptable in thy sight, and right in thy commandments:
|
9:10 Առաքեա՛ զդա ՛ի սրբութեանց երկնից, եւ յաթոռոյ փառաց քոց արձակեա՛ զդա. զի եկեալ դադարեսցէ առ իս, եւ գիտացի՛ց զի՛նչ հաճոյ իցէ առաջի քո[134]:
| 9:10 O send her out of thy holy heavens, and from the throne of thy glory, that being present she may labour with me, that I may know what is pleasing unto thee:
|
9:11 քանզի գիտէ՛ դա զամենայն, եւ խելամո՛ւտ է. եւ առաջնորդեսցէ ինձ ՛ի գործս իմ զգաստութեամբ: Եւ պահեսցէ զիս փառօք իւրովք:
| 9:11 For she knoweth and understandeth all things, and she shall lead me soberly in my doings, and preserve me in her power:
|
9:12 եւ եղիցին ընդունելի՛ գործք իմ. եւ դատեցայց զժողովուրդս քո արդարութեամբ. եւ եղէց արժանի՛ աթոռոյ հօր իմոյ[135]:
| 9:12 So shall my works be acceptable, and then shall I judge thy people righteously, and be worthy to sit in my father' s seat:
|
9:13 Զի ո՞վ է մարդ` որ գիտիցէ զխորհուրդս Աստուծոյ, կամ ո՞վ ածիցէ զմտաւ թէ զինչ կամիցի Տէր[136]:
| 9:13 For what man is he that can know the counsel of God? or who can think what the will of the Lord is:
|
9:14 Զի խորհուրդ մահկանացուաց` զանգիտօղք են, եւ զաղփաղփո՛ւնք հնարագիտութիւնք մեր[137]:
| 9:14 For the thoughts of mortal men are miserable, and our devices are but uncertain:
|
9:15 Զի մարմին եղծանելի` ծանրացուցանէ զոգի, եւ հակէ հողեղէն յարկս զմի՛տս բազմահոգս:
| 9:15 For the corruptible body presseth down the soul, and the earthy tabernacle weigheth down the mind that museth upon many things:
|
9:16 Եւ հազի՛ւ նկատեմք զերկրաւորս, եւ որ ինչ առ ոտս կայցէ` աշխատութեամբ գտանեմք: Իսկ որ ինչ յերկինս է` ո՞վ քննեսցէ:
| 9:16 And hardly do we guess aright at things that are upon earth, and with labour do we find the things that are before us: but the things that are in heaven who hath searched out:
|
9:17 եւ զխորհուրդս քո ո՞վ գիտաց` եթէ ոչ դո՛ւ ետուր իմաստութիւն, եւ առաքեցեր զՍուրբ Հոգիդ քո ՛ի բարձանց[138]:
| 9:17 And thy counsel who hath known, except thou give wisdom, and send thy Holy Spirit from above:
|
9:18 Եւ ապա ուղղեցան շաւիղք երկրաւորացս, եւ զճանապարհս քո ուսա՛ն մարդիկ. եւ իմաստութեամբ քո փրկեցան[139]:
| 9:18 For so the ways of them which lived on the earth were reformed, and men were taught the things that are pleasing unto thee, and were saved through wisdom:
|