2:1 Վասն այնորիկ պարտ է մեզ առաւել եւս ունկնդիր լինել բանիցն ասացելոց, զի մի՛ երբեք նուազեսցուք:
| 2:1 Therefore we ought to give the more earnest heed to the things which we have heard, lest at any time we should let [them] slip:
|
2:2 Զի եթէ որ ի ձեռն հրեշտակաց խօսեցաւ բանն` հաստատուն եղեւ, եւ ամենայն յանցաւորութիւն եւ անհնազանդութիւն ընկալաւ զպատիժ պատուհասի:
| 2:2 For if the word spoken by angels was stedfast, and every transgression and disobedience received a just recompence of reward:
|
2:3 մեք զիա՞րդ ապրեսցուք հեղգացեալք յայնպիսի փրկութենէ, որ սկիզբն ա՛ռ խօսելոյ ի Տեառնէ, եւ ի ձեռն այնոցիկ որ լուանն` ի մեզ հաստատեցաւ:
| 2:3 How shall we escape, if we neglect so great salvation; which at the first began to be spoken by the Lord, and was confirmed unto us by them that heard:
|
2:4 վկայեալ յԱստուծոյ նշանօք եւ արուեստիւք եւ պէսպէս զօրութեամբք եւ մասամբք Հոգւոյն Սրբոյ ըստ իւրոց կամաց:
| 2:4 God also bearing [them] witness, both with signs and wonders, and with divers miracles, and gifts of the Holy Ghost, according to his own will:
|
2:5 Զի ոչ եթէ հրեշտակաց հնազանդեցոյց զհանդերձեալ աշխարհն, վասն որոյ եւ մեքս խօսիմք:
| 2:5 For unto the angels hath he not put in subjection the world to come, whereof we speak:
|
2:6 Վկայեաց ոք ուրեք եւ ասէ. Զի՞նչ է մարդ եթէ յիշեսցես զնա, կամ որդի մարդոյ թէ այց արասցես նմա:
| 2:6 But one in a certain place testified, saying, What is man, that thou art mindful of him? or the son of man, that thou visitest him:
|
2:7 Փոքր մի խոնարհ արարեր զնա քան զհրեշտակս. փառօք եւ պատուով պսակեցեր զնա, եւ կացուցեր զնա ի վերայ ձեռակերտաց քոց:
| 2:7 Thou madest him a little lower than the angels; thou crownedst him with glory and honour, and didst set him over the works of thy hands:
|
2:8 զամենայն ինչ հնազանդ արարեր ի ներքոյ ոտից նորա. արդ ի հնազանդեցուցանելն զամենայն` ոչինչ եթող անհնազանդ ի նմանէ. բայց այժմ ոչ եւս տեսանեմք հնազանդեալ նմա զամենայն:
| 2:8 Thou hast put all things in subjection under his feet. For in that he put all in subjection under him, he left nothing [that is] not put under him. But now we see not yet all things put under him:
|
2:9 Այլ զփոքր մի խոնարհեալ քան զհրեշտակս տեսանեմք զՅիսուս վասն չարչարանաց մահուն, փառօք եւ պատուով պսակեալ, զի շնորհօքն Աստուծոյ վասն ամենեցուն զմահ ճաշակեսցէ:
| 2:9 But we see Jesus, who was made a little lower than the angels for the suffering of death, crowned with glory and honour; that he by the grace of God should taste death for every man:
|
2:10 Զի վայել էր իսկ նմա (վասն որոյ ամենայն եւ որով ամենայն) բազում որդիս ի փառս ածել` զառաջնորդ փրկութեան նոցա չարչարանօք կատարել:
| 2:10 For it became him, for whom [are] all things, and by whom [are] all things, in bringing many sons unto glory, to make the captain of their salvation perfect through sufferings:
|
2:11 Զի որ սրբէն եւ որ սրբին` ի միոջէ [8]էին ամենեքեան, վասն որոյ ոչ ամօթ համարի եղբարս անուանել զնոսա եւ ասել:
| 2:11 For both he that sanctifieth and they who are sanctified [are] all of one: for which cause he is not ashamed to call them brethren:
|
2:12 Պատմեցից զանուն քո եղբարց իմոց, ի մէջ եկեղեցւոյ օրհնեցից զքեզ:
| 2:12 Saying, I will declare thy name unto my brethren, in the midst of the church will I sing praise unto thee:
|
2:13 Եւ դարձեալ թէ. Ես եղէց յուսացեալ ի նա: Եւ դարձեալ. Ահաւասիկ ես եւ մանկունք [9]իմ, զոր ետ ինձ Աստուած:
| 2:13 And again, I will put my trust in him. And again, Behold I and the children which God hath given me:
|
2:14 Արդ որովհետեւ մանկունք հաղորդեցին արեան եւ մարմնոյ, եւ ինքն իսկ մերձաւորութեամբ կցորդ եղեւ նոցունց, զի մահուն [10]իւրով խափանեսցէ զայն որ զիշխանութիւն մահուն ունէր, այսինքն է` զՍատանայ:
| 2:14 Forasmuch then as the children are partakers of flesh and blood, he also himself likewise took part of the same; that through death he might destroy him that had the power of death, that is, the devil:
|
2:15 եւ ապրեցուսցէ զայնոսիկ որ մահուն երկիւղիւ հանապազ կէին վտարանդեալք ի ծառայութիւն:
| 2:15 And deliver them who through fear of death were all their lifetime subject to bondage:
|
2:16 Քանզի ոչ երբեք զհրեշտակաց բուռն հարկանէ, այլ զզաւակէն Աբրահամու բուռն հարկանէ:
| 2:16 For verily he took not on [him the nature of] angels; but he took on [him] the seed of Abraham:
|
2:17 Ուստի պարտ իսկ էր նմա ամենայնիւ եղբարց նմանել, զի ողորմած լինիցի եւ հաւատարիմ քահանայապետ յաստուածակոյս կողմանէ անտի, առ ի քաւելոյ զմեղս ժողովրդեանն:
| 2:17 Wherefore in all things it behoved him to be made like unto [his] brethren, that he might be a merciful and faithful high priest in things [pertaining] to God, to make reconciliation for the sins of the people:
|
2:18 Զի որով ինքն չարչարեցաւ զփորձ առեալ` կարող է եւ փորձանաւորացն օգնական լինել:
| 2:18 For in that he himself hath suffered being tempted, he is able to succour them that are tempted:
|