Գրք. 1Pet, Գլ. 4   [(1895)]Գրք. 1Pet., Գլ. 4   [KJV]


4:1 Քրիստոսի չարչարելն`` մարմնով վասն մեր, եւ դուք ի նոյն միտս վառեցարուք. զի որ չարչարի մարմնով, դադարէ ի մեղաց:

4:1 [38] Forasmuch then as Christ hath suffered for us in the flesh, arm yourselves likewise with the same mind: for he that hath suffered in the flesh hath ceased from sin:

4:2 զի մի՛ եւս ըստ մարդկան ցանկութեանց, այլ ըստ կամացն Աստուծոյ [30]կեցցէ զայլ եւս ժամանակն:

4:2 That he no longer should live the rest of [his] time in the flesh to the lusts of men, but to the will of God:

4:3 Քանզի [31]բաւական է անցեալ ժամանակն`` լինելոյ կամացն հեթանոսաց, [32]որք գնային`` գիջութեամբք, ցանկութեամբք, գինեհարութեամբք, անառակութեամբք, արբեցութեամբք, անօրէն կռապաշտութեամբք:

4:3 For the time past of [our] life may suffice us to have wrought the will of the Gentiles, when we walked in lasciviousness, lusts, excess of wine, revellings, banquetings, and abominable idolatries:

4:4 [33]Որով օտարացեալք` ոչ ընդ ձեզ վարին`` ի նոյն անկարգութեան զեղխութիւն, եւ հայհոյեն:

4:4 Wherein they think it strange that ye run not with [them] to the same excess of riot, speaking evil of:

4:5 Որ տացեն պատասխանի այնմ որ ի պատրաստին ունի դատել զկենդանիս եւ զմեռեալս:

4:5 Who shall give account to him that is ready to judge the quick and the dead:

4:6 Զի ի սոյն իսկ եւ մեռելոց խոստացեալ է, զի դատեսցին ըստ մարդկան մարմնով եւ կենդանի լիցին ըստ Աստուծոյ հոգւով:

4:6 For for this cause was the gospel preached also to them that are dead, that they might be judged according to men in the flesh, but live according to God in the spirit:

4:7 Ամենեցուն վախճան մերձեալ է. զգաստացարուք այսուհետեւ եւ լերուք զուարթունք յաղօթս:

4:7 But the end of all things is at hand: be ye therefore sober, and watch unto prayer:

4:8 Նախ քան զամենայն սէր սերտ ունել ընդ միմեանս. զի սէր ծածկէ զբազմութիւն մեղաց:

4:8 And above all things have fervent charity among yourselves: for charity shall cover the multitude of sins:

4:9 Օտարասէրք լինել ընդ միմեանս առանց տրտնջելոյ:

4:9 Use hospitality one to another without grudging:

4:10 Իւրաքանչիւր ոք որպէս եւ ընկալաւ շնորհս ինչ, ի միմեանս զնոյն մատակարարել իբրեւ զբարւոք հազարապետս պէսպէս շնորհացն Աստուծոյ:

4:10 As every man hath received the gift, [even so] minister the same one to another, as good stewards of the manifold grace of God:

4:11 Եթէ ոք խօսիցի, իբրեւ զԱստուծոյ պատգամս. եթէ ոք մատակարարիցէ, իբրեւ ի զօրութենէ զոր շնորհէ Աստուած. զի յամենայնի փառաւորեսցի Աստուած ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի. որում փառք եւ զօրութիւն յաւիտեանս յաւիտենից: Ամէն:

4:11 If any man speak, [let him speak] as the oracles of God; if any man minister, [let him do it] as of the ability which God giveth: that God in all things may be glorified through Jesus Christ, to whom be praise and dominion for ever and ever. Amen:

4:12 Սիրելիք, մի՛ օտարոտի համարել զեռանդն ինչ որ ի փորձութիւն ձեզ լինիցի, որպէս թէ օտար ինչ իրք ձեզ դիպիցին:

4:12 Beloved, think it not strange concerning the fiery trial which is to try you, as though some strange thing happened unto you:

4:13 այլ իբրեւ հաղորդեալք Քրիստոսի չարչարանացն ուրախ լինիջիք, զի եւ ի յայտնութեան փառաց նորա ցնծացեալք բերկրեսջիք:

4:13 But rejoice, inasmuch as ye are partakers of Christ' s sufferings; that, when his glory shall be revealed, ye may be glad also with exceeding joy:

4:14 Իսկ եթէ նախատիցիք եւս վասն անուանն Քրիստոսի, երանելի էք. զի փառացն [34]եւ զօրութեան`` [35]անուն եւ Աստուծոյ Հոգին ի վերայ ձեր հանգուցեալ է[36]:

4:14 If ye be reproached for the name of Christ, happy [are ye]; for the spirit of glory and of God resteth upon you: on their part he is evil spoken of, but on your part he is glorified:

4:15 Մի՛ ոք ի ձէնջ չարչարեսցի իբրեւ զսպանող, կամ իբրեւ զգող, կամ իբրեւ զչարագործ, կամ իբրեւ զօտարատեսուչ:

4:15 But let none of you suffer as a murderer, or [as] a thief, or [as] an evildoer, or as a busybody in other men' s matters:

4:16 Ապա եթէ իբրեւ զքրիստոնեայ` մի՛ ամաչեսցէ, այլ փառաւոր առնիցէ զԱստուած [37]անուամբս այսուիկ:

4:16 Yet if [any man suffer] as a Christian, let him not be ashamed; but let him glorify God on this behalf:

4:17 Զի ժամանակ է սկիզբն լինելոյ դատաստանին ի տանէն Աստուծոյ. զի եթէ նախ ի մէնջ, իսկ զի՞նչ կատարած իցէ այնոցիկ որ ոչ հաւանեցան Աստուծոյ աւետարանին:

4:17 For the time [is come] that judgment must begin at the house of God: and if [it] first [begin] at us, what shall the end [be] of them that obey not the gospel of God:

4:18 Եւ եթէ արդարն հազիւ կեցցէ, իսկ ամբարիշտն եւ մեղաւորն ո՞ւր գտանիցի:

4:18 And if the righteous scarcely be saved, where shall the ungodly and the sinner appear:

4:19 Որպէս զի որ չարչարիցին ըստ Աստուծոյ կամացն` հաւատարիմ Հաստչին աւանդեսցեն զիւրեանց ոգիս բարերարութեամբք:

4:19 Wherefore let them that suffer according to the will of God commit the keeping of their souls [to him] in well doing, as unto a faithful Creator:



Copyright (C) 2023