Գրք. 1Kings, Գլ. 26   [(1895)]Գրք. 1Kings., Գլ. 26   [KJV]


26:1 Եւ եկին Զիփացիքն [482]ի մռայլէն առ Սաւուղ ի բլուրն`` եւ ասեն. Ահա Դաւիթ թաքուցեալ է առ մեզ ի բլրին Եքեղատու` հանդէպ Յեսեմոնայ:

26:1 And the Ziphites came unto Saul to Gibeah, saying, Doth not David hide himself in the hill of Hachilah, [which is] before Jeshimon:

26:2 Եւ յարեաւ Սաւուղ եւ էջ յանապատն Զիփայ, եւ ընդ նմա երեք հազարք արանց ընտրելոց յԻսրայելէ, խնդրել զԴաւիթ յանապատին Զիփայ:

26:2 Then Saul arose, and went down to the wilderness of Ziph, having three thousand chosen men of Israel with him, to seek David in the wilderness of Ziph:

26:3 Եւ բանակեցաւ Սաւուղ ի բլրին Եքեղատու հանդէպ Յեսեմոնայ ի վերայ ճանապարհին: Եւ Դաւիթ նստէր յանապատին. իբրեւ ետես Դաւիթ թէ եկն Սաւուղ զկնի նորա յանապատն:

26:3 And Saul pitched in the hill of Hachilah, which [is] before Jeshimon, by the way. But David abode in the wilderness, and he saw that Saul came after him into the wilderness:

26:4 առաքեաց Դաւիթ լրտեսս, եւ գիտաց եթէ եկեալ է Սաւուղ պատրաստութեամբ [483]ի Կեիլա:

26:4 David therefore sent out spies, and understood that Saul was come in very deed:

26:5 Եւ յարեաւ Դաւիթ գաղտ եւ եկն ի տեղին ուր նստէր Սաւուղ. եւ ետես Դաւիթ զտեղին ուր ննջեաց Սաւուղ, եւ անդ Աբեններ որդի Ներեայ զօրավար նորա. եւ Սաւուղ ննջէր [484]ի պաղպաջունսն, եւ զօրն բանակեալ էր շուրջ զնովաւ:

26:5 And David arose, and came to the place where Saul had pitched: and David beheld the place where Saul lay, and Abner the son of Ner, the captain of his host: and Saul lay in the trench, and the people pitched round about him:

26:6 Պատասխանի ետ Դաւիթ եւ ասէ ցԱքիմելէք Քետացի եւ ցԱբեսսա որդի Շարուհեայ եղբայր Յովաբայ, եւ ասէ. Ո՞ մտցէ ընդ իս առ Սաւուղ ի բանակն: Եւ ասէ Աբեսսա. Ես մտից ընդ քեզ:

26:6 Then answered David and said to Ahimelech the Hittite, and to Abishai the son of Zeruiah, brother to Joab, saying, Who will go down with me to Saul to the camp? And Abishai said, I will go down with thee:

26:7 Եւ մտին Դաւիթ եւ Աբեսսա ի զօրն զցայգ. եւ ահա Սաւուղ ննջէր [485]ի պաղպաջունսն, եւ գեղարդն ցցեալ յերկրի ի սնարից նորա. եւ Աբեններ եւ զօր նորա ննջէին շուրջ զնովաւ:

26:7 So David and Abishai came to the people by night: and, behold, Saul lay sleeping within the trench, and his spear stuck in the ground at his bolster: but Abner and the people lay round about him:

26:8 Եւ ասէ Աբեսսա ցԴաւիթ. Փակեաց Տէր այսօր զթշնամիս քո ի ձեռս քո. արդ հարից զսա գեղարդեամբս յերկիր մի անգամ եւ ոչ կրկնեցից:

26:8 Then said Abishai to David, God hath delivered thine enemy into thine hand this day: now therefore let me smite him, I pray thee, with the spear even to the earth at once, and I will not [smite] him the second time:

26:9 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեսսա. Մի՛ հարկաներ զդա. զի ո՞վ իցէ որ ձգիցէ զձեռն իւր յօծեալ Տեառն եւ սրբիցի:

26:9 And David said to Abishai, Destroy him not: for who can stretch forth his hand against the LORD' S anointed, and be guiltless:

26:10 Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր, բայց եթէ Տէր [486]խրատեսցէ զդա, եւ կամ թէ օր իւր եկեսցէ եւ մեռցի, կամ թէ ի պատերազմ մտցէ եւ յաւելցի:

26:10 David said furthermore, [As] the LORD liveth, the LORD shall smite him; or his day shall come to die; or he shall descend into battle, and perish:

26:11 քաւ լիցի ինձ ի Տեառնէ ձգել զձեռն իմ յօծեալ Տեառն. բայց արդ առ զգեղարդնդ ի սնարից դորա եւ զկուժ ջրոյդ, եւ գնասցուք ի մեզ:

26:11 The LORD forbid that I should stretch forth mine hand against the LORD' S anointed: but, I pray thee, take thou now the spear that [is] at his bolster, and the cruse of water, and let us go:

26:12 Եւ ա՛ռ Դաւիթ զգեղարդն եւ զկուժ ջրոյն ի սնարից նորա, եւ գնացին յինքեանս. եւ ոչ ոք էր որ տեսանէր եւ ոչ որ գիտէր, եւ ոչ ոք էր որ յառնէր. զի ամենեքեան ի քուն էին, քանզի թմբրութիւն ի Տեառնէ անկաւ ի վերայ նոցա:

26:12 So David took the spear and the cruse of water from Saul' s bolster; and they gat them away, and no man saw [it], nor knew [it], neither awaked: for they [were] all asleep; because a deep sleep from the LORD was fallen upon them:

26:13 Եւ անց Դաւիթ յայն կողմն, եւ եկաց ի վերայ գլխոյ լերինն ի բացեայ, եւ բազում ճանապարհ էր ի մէջ նոցա:

26:13 Then David went over to the other side, and stood on the top of an hill afar off; a great space [being] between them:

26:14 Բարբառեցաւ Դաւիթ ի զօրն, եւ խօսեցաւ ընդ Աբեններեայ եւ ասէ. Ո՞չ տաս պատասխանի, Աբեններ: Եւ [487]ասէ. Ո՞վ ես դու որ կոչես [488]զիս առ արքայ:

26:14 And David cried to the people, and to Abner the son of Ner, saying, Answerest thou not, Abner? Then Abner answered and said, Who [art] thou [that] criest to the king:

26:15 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեններ. Ո՞չ ապաքէն այր քաջ ես դու, եւ ո՞վ է իբրեւ զքեզ ի մէջ Իսրայելի. եւ ընդէ՞ր ոչ պահես զտէր քո զարքայ. զի եմուտ ոմն ի զօրուէդ սպանանել զտէր քո զարքայ:

26:15 And David said to Abner, [Art] not thou a [valiant] man? and who [is] like to thee in Israel? wherefore then hast thou not kept thy lord the king? for there came one of the people in to destroy the king thy lord:

26:16 չէ բարի բանդ զոր արարեր. կենդանի է Տէր զի որդիք մահու էք դուք որ [489]պահէք զտէր ձեր զարքայ զօծեալ Տեառն. եւ արդ աւասիկ գեղարդնն արքայի եւ կուժ ջրոյն ո՞ւր է որ առ սնարս նորա կային:

26:16 This thing [is] not good that thou hast done. [As] the LORD liveth, ye [are] worthy to die, because ye have not kept your master, the LORD' S anointed. And now see where the king' s spear [is], and the cruse of water that [was] at his bolster:

26:17 Եւ ծանեաւ Սաւուղ զձայնն Դաւթի եւ ասէ. Այդ ձայն քո՞ է, որդեակ իմ Դաւիթ: Եւ ասէ Դաւիթ. [490]Ծառայ քո եմ``, տէր իմ արքայ:

26:17 And Saul knew David' s voice, and said, [Is] this thy voice, my son David? And David said, [It is] my voice, my lord, O king:

26:18 Եւ ասէ. Ընդէ՞ր է այդ, տէր իմ, զի մտեալ ես զկնի ծառայի քո. զի՞ մեղայ, եւ զի՞ գտաւ յիս վնաս:

26:18 And he said, Wherefore doth my lord thus pursue after his servant? for what have I done? or what evil [is] in mine hand:

26:19 Եւ արդ լուիցէ տէր իմ արքայ զբանս ծառայի իւրոյ. եթէ [491]Աստուծոյ շարժեալ է զքեզ ի վերայ իմ, ճենճերեսցի զոհ [492]քո. եւ եթէ որդւոց մարդկան, անիծեալ լիցին դոքա առաջի Տեառն. զի մերժեցին զիս այսօր չհաստատել ինձ ի ժառանգութեան Տեառն. ասեն. Երթ ծառայեա աստուածոց օտարաց:

26:19 Now therefore, I pray thee, let my lord the king hear the words of his servant. If the LORD have stirred thee up against me, let him accept an offering: but if [they be] the children of men, cursed [be] they before the LORD; for they have driven me out this day from abiding in the inheritance of the LORD, saying, Go, serve other gods:

26:20 Եւ արդ մի՛ անկցի արիւն իմ յերկիր առաջի երեսաց Տեառն. զի ելեալ է թագաւոր Իսրայելի խնդրել [493]զանձն իմ, որպէս ընթանայցէ ագռաւ`` ընդ լերինս:

26:20 Now therefore, let not my blood fall to the earth before the face of the LORD: for the king of Israel is come out to seek a flea, as when one doth hunt a partridge in the mountains:

26:21 Եւ ասէ Սաւուղ. Մեղայ, դարձիր, որդեակ իմ Դաւիթ, զի ոչ ինչ արարից քեզ չար, փոխանակ զի պատուական է անձն իմ առաջի աչաց քոց. եւ ես յայսմ աւուր ժամանակի զրախնդիր եւ յանցաւոր եմ յոյժ:

26:21 Then said Saul, I have sinned: return, my son David: for I will no more do thee harm, because my soul was precious in thine eyes this day: behold, I have played the fool, and have erred exceedingly:

26:22 Պատասխանի ետ Դաւիթ եւ ասէ. Ահաւասիկ գեղարդնն արքայի, անցցէ մի ոք ի մանկտւոյդ եւ առցէ զսա:

26:22 And David answered and said, Behold the king' s spear! and let one of the young men come over and fetch it:

26:23 Եւ Տէր հատուսցէ իւրաքանչիւր ումեք ըստ արդարութեանց իւրոց եւ ըստ հաւատարմութեան. թէ ո՛րպէս մատնեաց զքեզ Տէր այսօր ի ձեռս իմ, եւ ոչ կամեցայ ձգել զձեռն իմ յօծեալ Տեառն:

26:23 The LORD render to every man his righteousness and his faithfulness: for the LORD delivered thee into [my] hand to day, but I would not stretch forth mine hand against the LORD' S anointed:

26:24 Եւ որպէս մեծացաւ անձն քո աստ այսօր առաջի աչաց իմոց, այնպէս մեծասցի անձն իմ առաջի Տեառն, [494]եւ ամրացուսցէ զիս`` եւ ապրեցուսցէ զիս յամենայն նեղութենէ:

26:24 And, behold, as thy life was much set by this day in mine eyes, so let my life be much set by in the eyes of the LORD, and let him deliver me out of all tribulation:

26:25 Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Օրհնեալ ես դու, որդեակ իմ Դաւիթ, եւ առնելով արասցես եւ զօրանալով զօրասցիս: Եւ գնաց Դաւիթ զճանապարհ իւր, եւ Սաւուղ դարձաւ ի տեղի իւր:

26:25 Then Saul said to David, Blessed [be] thou, my son David: thou shalt both do great [things], and also shalt still prevail. So David went on his way, and Saul returned to his place:



Copyright (C) 2023