Գրք. 1Kings, Գլ. 22   [(1895)]Գրք. 1Kings., Գլ. 22   [KJV]


22:1 Գնաց անտի Դաւիթ եւ եկն զերծաւ յայրն Ոդողոմայ. եւ լուան եղբարք նորա եւ ամենայն տուն հօր նորա, եւ իջին առ նա անդր:

22:1 David therefore departed thence, and escaped to the cave Adullam: and when his brethren and all his father' s house heard [it], they went down thither to him:

22:2 Եւ ժողովէին առ նա ամենայն վշտատեսք եւ ամենայն պարտապանք եւ ամենայն ցաւագնեալք ոգւովք, եւ էր նոցա զօրագլուխ. եւ էին ընդ նմա իբրեւ արք չորեքհարեւր:

22:2 And every one [that was] in distress, and every one that [was] in debt, and every one [that was] discontented, gathered themselves unto him; and he became a captain over them: and there were with him about four hundred men:

22:3 Եւ գնաց անտի Դաւիթ ի Մասփա Մովաբայ. եւ ասէ ցարքայն Մովաբայ. Եղիցին հայր իմ եւ մայր իմ առ քեզ, մինչեւ գիտացից թէ զինչ արասցէ ինձ Աստուած:

22:3 And David went thence to Mizpeh of Moab: and he said unto the king of Moab, Let my father and my mother, I pray thee, come forth, [and be] with you, till I know what God will do for me:

22:4 Եւ [411]աղաչեաց զերեսս`` արքային Մովաբայ, եւ բնակեցին առ նմա զամենայն աւուրս մինչեւ էր Դաւիթ յանձաւին:

22:4 And he brought them before the king of Moab: and they dwelt with him all the while that David was in the hold:

22:5 Եւ ասէ Գադ մարգարէ ցԴաւիթ. Մի՛ նստիր յանձաւիդ, այլ արի եւ երթիցես յերկիրն Յուդայ: Գնաց Դաւիթ եւ եկն նստաւ ի քաղաքին Կարիթ:

22:5 And the prophet Gad said unto David, Abide not in the hold; depart, and get thee into the land of Judah. Then David departed, and came into the forest of Hareth:

22:6 Եւ լուաւ Սաւուղ եթէ յայտնեցաւ Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա. եւ Սաւուղ նստէր [412]ի բլրին ի ներքոյ հերկին որ ի Հռամա``, եւ գեղարդն ի ձեռին իւրում, եւ ամենայն ծառայք նորա կային շուրջ զնովաւ:

22:6 When Saul heard that David was discovered, and the men that [were] with him, ( now Saul abode in Gibeah under a tree in Ramah, having his spear in his hand, and all his servants [were] standing about him:

22:7 Եւ խօսեցաւ Սաւուղ ընդ ծառայսն իւր որ կային շուրջ զնովաւ, եւ ասէ ցնոսա. Լուարուք որդիք Բենիամինի, թէ արդարեւ ամենեցուն ձեզ տացէ՞ որդին Յեսսեայ անդս եւ այգեստանս, եւ զամենեսեան զձեզ առնիցէ՞ հազարապետս եւ հարիւրապետս:

22:7 Then Saul said unto his servants that stood about him, Hear now, ye Benjamites; will the son of Jesse give every one of you fields and vineyards, [and] make you all captains of thousands, and captains of hundreds:

22:8 զի միաբանեալ կայք ի վերայ իմ դուք ամենեքեան. եւ ոչ ոք էր որ յայտնէր յունկն իմ ի դնել որդւոյն իմոյ ուխտ ընդ որդւոյն Յեսսեայ, եւ չիք ոք ի ձէնջ որում ցաւէր վասն իմ, եւ յայտնէր յունկն իմ. զի յարոյց որդի իմ զծառայ իմ ի վերայ իմ թշնամի, որպէս յաւուր յայսմիկ:

22:8 That all of you have conspired against me, and [there is] none that sheweth me that my son hath made a league with the son of Jesse, and [there is] none of you that is sorry for me, or sheweth unto me that my son hath stirred up my servant against me, to lie in wait, as at this day:

22:9 Պատասխանի ետ Դովեկ [413]Ասորի, որ կայր ի վերայ [414]ջորւոցն Սաւուղայ, եւ ասէ. Տեսի զորդին Յեսսեայ եկեալ ի Նոմբա առ Աքիմելէք որդի Աքիտովբայ առ քահանայ:

22:9 Then answered Doeg the Edomite, which was set over the servants of Saul, and said, I saw the son of Jesse coming to Nob, to Ahimelech the son of Ahitub:

22:10 եւ հարցանէր նա նմա ի Տեառնէ, եւ ետ նմա պաշար, եւ զսուսերն Գողիադու այլազգւոյ ետ նմա:

22:10 And he enquired of the LORD for him, and gave him victuals, and gave him the sword of Goliath the Philistine:

22:11 Եւ առաքեաց արքայ, կոչեաց զԱքիմելէք որդի Աքիտովբայ զքահանայ, եւ զամենայն [415]որդիս հօր նորա` զքահանայս որ էին ի Նոմբա. եւ եկին ամենեքին առ արքայ:

22:11 Then the king sent to call Ahimelech the priest, the son of Ahitub, and all his father' s house, the priests that [were] in Nob: and they came all of them to the king:

22:12 Եւ ասէ Սաւուղ. Լուր որդի Աքիտովբայ: Եւ ասէ. Աւասիկ կամ, [416]խօսեաց, տէր:

22:12 And Saul said, Hear now, thou son of Ahitub. And he answered, Here I [am], my lord:

22:13 Եւ ասէ ցնա Սաւուղ. Զի՞ է զի միաբանեցէք դու եւ որդին Յեսսեայ հակառակ ինձ, տալ նմա հաց եւ սուսեր, եւ հարցանել նմա յԱստուծոյ, դնել զնա ինձ թշնամի, որպէս եւ յաւուր յայսմիկ:

22:13 And Saul said unto him, Why have ye conspired against me, thou and the son of Jesse, in that thou hast given him bread, and a sword, and hast enquired of God for him, that he should rise against me, to lie in wait, as at this day:

22:14 Պատասխանի ետ Աքիմելէք արքայի եւ ասէ. Եւ ո՞վ է յամենայն ծառայս քո հաւատարիմ իբրեւ զԴաւիթ, եւ փեսայ արքայի, եւ իշխան ամենայն հրամանի քո, եւ փառաւոր ի տան քում:

22:14 Then Ahimelech answered the king, and said, And who [is so] faithful among all thy servants as David, which is the king' s son in law, and goeth at thy bidding, and is honourable in thine house:

22:15 Եթէ ա՞յսր աւուր ինչ սկսեալ իցեմ հարցանել նմա յԱստուծոյ. քաւ մի՛ երբեք դիցէ արքայ ի վերայ ծառայի իւրոյ այդպիսի բան, եւ ի վերայ տան հօր իմոյ. զի ոչ գիտէ ծառայ քո յամենայնի յայդմիկ բան մի մեծ կամ փոքր:

22:15 Did I then begin to enquire of God for him? be it far from me: let not the king impute [any] thing unto his servant, [nor] to all the house of my father: for thy servant knew nothing of all this, less or more:

22:16 Եւ ասէ արքայ Սաւուղ. Մահու մեռցիս, Աքիմելէք, դու եւ ամենայն տուն հօր քո:

22:16 And the king said, Thou shalt surely die, Ahimelech, thou, and all thy father' s house:

22:17 Եւ ասէ արքայ ցսուրհանդակսն որ կային շուրջ զնովաւ. Մատիք եւ սպանէք զքահանայսն Տեառն, զի ձեռն նոցա ընդ Դաւթի է. զի գիտացին եթէ փախչի նա, եւ ոչ յայտնեցին յունկն իմ: Եւ ոչ կամեցան ծառայքն արքայի արկանել զձեռս իւրեանց, եւ մեղանչել ի քահանայսն Տեառն:

22:17 And the king said unto the footmen that stood about him, Turn, and slay the priests of the LORD; because their hand also [is] with David, and because they knew when he fled, and did not shew it to me. But the servants of the king would not put forth their hand to fall upon the priests of the LORD:

22:18 Եւ ասէ արքայ ցԴովեկ. Դարձիր դու եւ պատահեա քահանայիցն [417]Տեառն: Եւ դարձաւ Դովեկ [418]Ասորի, եւ կոտորեաց զքահանայսն [419]Տեառն, եւ սպան յաւուր յայնմիկ [420]երեք հարեւր`` եւ հինգ այր, զամենեսին որ կրէին զեփուդն կտաւի:

22:18 And the king said to Doeg, Turn thou, and fall upon the priests. And Doeg the Edomite turned, and he fell upon the priests, and slew on that day fourscore and five persons that did wear a linen ephod:

22:19 Եւ զՆոմբա քաղաք քահանայիցն եհար սրով սուսերի յառնէ մինչեւ ցկին, ի տղայոյ մինչեւ ցստնդիաց, յարջառոյ եւ յիշոյ մինչեւ ցոչխար` բերանով սրոյ:

22:19 And Nob, the city of the priests, smote he with the edge of the sword, both men and women, children and sucklings, and oxen, and asses, and sheep, with the edge of the sword:

22:20 Եւ ապրեցաւ որդի մի Աքիմելեքայ, որդւոյ Աքիտովբայ, եւ անուն նորա Աբիաթար, եւ փախեաւ զհետ Դաւթի:

22:20 And one of the sons of Ahimelech the son of Ahitub, named Abiathar, escaped, and fled after David:

22:21 Եւ պատմեաց Աբիաթար Դաւթի եթէ կոտորեաց Սաւուղ զամենայն քահանայսն Տեառն:

22:21 And Abiathar shewed David that Saul had slain the LORD' S priests:

22:22 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբիաթար. Գիտէի յաւուր յայնմիկ եթէ Դովեկ [421]Ասորի պատմելով պատմէ Սաւուղայ. ես եմ պարտական ոգւոց տան հօր քո:

22:22 And David said unto Abiathar, I knew [it] that day, when Doeg the Edomite [was] there, that he would surely tell Saul: I have occasioned [the death] of all the persons of thy father' s house:

22:23 նիստ առ իս եւ մի՛ երկնչիր. զի [422]ուր խնդրեցից զանձին իմոյ տեղի, խնդրեցից եւ քում անձին``, զի պահեսցիս դու առ իս:

22:23 Abide thou with me, fear not: for he that seeketh my life seeketh thy life: but with me thou [shalt be] in safeguard:



Copyright (C) 2023