72:0 ԶԻ ՀՆԱԶԱՆԴՍ ԻՐԵՐԱՑ ԼԻՆԻՑԻՆ ԵՂԲԱՐՔՆ:
| 72:0 Ut oboedientes sibi sint invicem:
|
72:1 ԶՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹԵԱՆ լաւութիւն ոչ Աբասուն միայն պարտ է պատշաճ է ցուցանել ամենեցուն, այլ եւ միմեանց եւս այնպէս հնազանդ լինիցին եղբարքն: Գիտասցեն, զի հնազանդութեան ճանապարհաւ ընթանալոց են առ Աստուած:
| 72:1 Oboedientiæ bonum non solum abbati exhibendum est ab omnibus, sed etiam sibi invicem ita oboediant fratres, scientes per hanc oboedientiæ viam se ituros ad Deum:
|
72:2 Վասն որոյ յորժամ Աբասն կամ Վերակացուն որ ի նմանէն կարգիցի, որում հրամանս առանձինն տալ չառնումք յանձն, պատուիրան ինչ ումեք առաջի դնիցեն, արագ արագ կատարեսցեն:
| 72:2 Præmisso ergo abbatis aut præpositorum qui ab eo constituuntur imperio, cui non permittimus privata imperia præponi:
|
72:3 Առ այսու դարձեալ, ամենայն կրսեր Առաջնորդի իւրում ամենայն սիրով եւ փութով հնազանդ լիցի:
| 72:3 de cetero omnes iuniores prioribus suis omni caritate et sollicitudine oboediant:
|
72:4 Ապա թէ մաքառօղ ոք գտանիցի, կշտամբեալ յանդիմանեսցի:
| 72:4 Quod si quis contentiosus repperitur, corripiatur:
|
72:5 Եւ եթէ ոք յեղբարցն վասն որոյ եւ պէտ պատճառանաց ի հօրէն կամ յԱռաջնորդէ ումեքէ կշտամբեալ յանդիմանեսցի որով եւ է օրինակաւ, եւ կամ եթէ գիտասցէ, զի նա առ փոքր մի բարկութեան ոգւովն գրգռեալ է ընդ իւր կամ թէ սակաւ ինչ խռովեալ, անդէն վաղվաղակի յերեսս անկեալ յերկիր առ ոտսն նորա կայցէ մնայցէ, ցորժամ հաճեալ զմիտսն օրհնութեամբն բժշկեսցի աղմուկն:
| 72:5 Si quis autem frater pro quavis minima causa ab abbate vel a quocumque priore corripitur quolibet modo, vel si leviter senserit animos prioris cuiuscumque contra se iratos vel commotos quamvis modice, mox sine mora tamdiu prostratus in terra ante pedes eius iaceat satisfaciens, usque dum benedictione sanetur illa commotio:
|
72:6 Զորով թէ արհամարհիցէ ոք առնել, կամ ընդ մարմնոյ պատուհասիւք անկանիցի, կամ եթէ յամառեալ յանդգնեալ կայցէ մնայցէ, ի մենաստանէ անտի ի բաց մերժեսցի:
| 72:6 Quod si contempserit facere, aut corporali vindictæ subiaceat aut, si contumax fuerit, de monasterio expellatur:
|