66:0 ՎԱՍՆ ՎԵՐԱԿԱՑՈՒԻ ՄԵՆԱՍՏԱՆԻՆ:
| 66:0 De præposito monasterii:
|
66:1 ՅԱՃԱԽ իսկ դէպք տան, զի վասն վերակացուաց ընտրութեան ծանր գայթակղութիւնք ի վանսն ծնանիցին. Յորժամ իցեն ոմանք որոց ամբարտաւանութեան պիղծ ոգւովն ուռուցեալ, եւ զանձինս երկրորդ հարս համարիցին եւ բռնաւորութիւն իմն յանձին առեալ գայթակղութիւնս ծնանին, եւ գրգռութիւնս յարուցանիցեն:
| 66:1 Sæpius quidem contigit, ut per ordinationem præpositi sandala gravia in monasteriis oriantur, dum sint aliqui maligno spiritu superbiæ inflati et æstimantes se secundos esse abbates, adsumentes sibi tyrannidem, scandala nutriunt et dissensiones in congregationes faciunt:
|
66:2 Եւ մանաւանդ ի տեղիս ուր քահանայքն կամ հարքն որ զԱբասն կարգեցին, նոքին եւ զՎերակացուն կացուցանիցեն:
| 66:2 et maxime in illis locis ubi ab eodem sacerdote vel ab eis abbatibus qui abbatem ordinant ab ipsis etiam et præpositus ordinatur:
|
66:3 Իսկ այս, թէ որչափ անպատեհութիւն իցէ, դիւրին առ իմանալ է. զի անդէն իսկ իսկզբան ընտրութեանն պատճառք լինի նմա ամբարտաւանելոյ. յորժամ հրապոյրն նմա տացի թէ ազատ այսու հետեւ յիշխանութենէ անտի Աբասուն ես. այնու զի ի նոցանէ կարգեցաւ յորոց եւ Աբասն իսկ ինքնին գլխովին:
| 66:3 Quod quam sit absurdum facile advertitur, quia ab ipso initio ordinationis materia ei datur superbiendi, dum ei suggeritur a cogitationibus suis exutum eum esse a potestate abbatis sui, quia ab ipsis es tu ordinatus a quibus et abbas:
|
66:4 Աստի ծնանին չարակնութիւնք, կագք, բամբասանք, հակառակութիւնք, գժտութիւնք, անկարգութիւնք:
| 66:4 Hinc suscitantur invidiæ, rixæ, detractiones, æmulationes, dissensiones, exordinationes:
|
66:5 Եւ յորժամ ընդ հակառակս իմն միմեանց Վերակացուն եւ Աբասն ելանիցեն, նոքին իսկ այնուհետեւ ի վտանգս զոգիսն դիցեն գժտութեամբքն. եւ այնոքիկ որ ընդ նոքօքն իցեն, յորժամ միում ի կողմանցն թեկն ածիցեն ընդ միտ մտանել, ի կորուստ գնայցեն:
| 66:5 ut dum contraria sibi abbas præpositusque sentiunt, et ipsorum necesse est sub hanc dissensionem animas periclitari, et hii qui sub ipsi sunt, dum adulantur partibus, eunt in perditionem:
|
66:6 Արդ պատճառք վնասու վշտացն այնոցիկ ի նոսա հային, որ այնպիսեաց առաջնորդքն եղեն յընտրութեանն:
| 66:6 Cuius periculi malum illos respicit in capite qui talius inordinationis se fecerunt auctores:
|
66:7 Վասն այնորիկ պատշաճ թուի մեղ, առ խաղաղութեան եւ սիրոյ պահպանութեան, զտեսչութիւն վանացն իշխանութեան Աբասուն տալ:
| 66:7 Ideo nos vidimus expedire propter pacis caritatisque custodiam in abbatis pendere arbitrio ordinationem monasterii sui:
|
66:8 Եւ եթէ մարթ ինչ իցէ, ամենայն շահ վանիցն, որպէս ինչ Աբասն կարգիցէ, ի ձեռն գլխաւորացն զոր օրինակ յառաջագոյն իսկ ասացաք, յօրինեալ յարդարեսցի. որպէս զի մինչ բազմաց յանձն լիցի, մի հպարտասցի մին:
| 66:8 Et si potest fieri per decanos ordinetur, ut ante disposuimus, omnis utilitas monasterii, prout abbas disposuerit, ut dum pluribus committitur, unus non superbiat:
|
66:9 Ապա թէ այլազգ ինչ պատշաճ թուիցի տեղւոյն, կամ թէ ժողովն զգօնութեամբ եւ ցածութեամբ այլ ինչ խնդրեսցէ. զո ոք եւ ընտրիցէ, կացուսցէ Աբասն իւր Վերակացուս, խորհրդով եղբարցն որ երկիւղած յԱստուծոյ իցեն:
| 66:9 Quod si aut locus expetit aut congregatio petierit rationabiliter cum humilitate et abbas iudicaverit expedire, quemcumque elegerit abbas cum consilio fratrum timentium Deum ordinet ipse sibi præpositum:
|
66:10 Իսկ Վերակացուն զայն առնիցէ ակնածութեամբ, զոր ինչ հրաման առնուցու ի հօրէ անտի: Մի ինչ որ նորին կամացն կամ հրամանաց հակառակ իցէ, գործիցէ. զի որչափ մեծարոյ քան զայլսն է, նոյնչափ պարտ եւ պատշաճ է նմա խնամով զհրամանս կանոնացն պահել:
| 66:10 Qui tamen præpositus illa agat cum reverentia quæ ab abbate suo et iniuncta fuerint, nihil contra abbatis voluntatem aut ordinationem faciens, quia quantum prælatus est ceteris, ita eum oportet sollicitius observare præcepta regulæ:
|
66:11 Ապա թէ անպիտան ինչ ոք Վերակացուն գտանիցի, կամ վերացեալ բարձրացեալ ամբարտաւանութեամբն պատրեալ, կամ թէ անարգու սրբոց կանոնացն բամբասիցի, խրատեալ բանիւք մինչեւ ցչորս անգամ, եթէ չուղղիցի ինչ, զկանոնական յանդիմանութիւնն նմա ի կիր առնուցուն:
| 66:11 Qui præpositus si repertus fuerit vitiosus aut elatione deceptus superbire, aut contemptor sanctæ regulæ fuerit conprobatus, admoneatur verbis usque quater:
|
66:12 Իսկ եթէ եւ ոչ այնու ինչ զգաստասցի, յաշտիճանէ վերակացութեան այնու հետեւ ի բաց ընկեսցի, եւ զայլ ոք արժանի փոխանակ ընդ այնր կարգիցեն:
| 66:12 Si non emendaverit, adhibeatur ei correptio disciplinæ regularis:
|
66:13 Ապա թէ յետ այնորիկ եւս ոչ ինչ խաղաղ եւ հլու ի միաբանութեանն կայցէ, ի վանաց եւս մերժեսցի:
| 66:13 Quod si neque sic correxerit, tunc deiciatur de ordine præposituræ et alius qui dignus est in loco eius subrogetur:
|
66:14 Այլ յուշ լիցի Աբասուն, զի վասն ամենայն դատաստանաց իւրոց Աստուծոյ համարս տալոց է. զի մի գուցէ ատելութեան կամ նախանձու բոցովն այրեալ իւր ոգիքն իցեն:
| 66:14 Quod si et postea in congregatione quietus et oboediens non fuerit, etiam de monasterio pellatur. Cogitet tamen abbas se de omnibus iudiciis suis Deo reddere rationem, ne forte invidiæ aut zeli flamma urat animam:
|