59:0 ԽՐԱՏ ՎԱՍՆ ԵՂԲԱՐՍ ԸՆԴՈՒՆԵԼՈՅ:
| 59:0 De disciplina suscipiendorum fratrum:
|
59:1 ՅՈՐԺԱՄ նորոգ ոք ի վանս գայցէ, չէ պարտ մուտս նմա վաղվաղակի շնորհել. այլ որպէս Առաքեալ ասէ, փորձել զոգիսն թէ յԱստուծոյ իցեն:
| 59:1 Noviter veniens quis ad conversationem, non ei facilis tribuatur ingressus, sed sicut ait Apostolus: Probate spiritus si ex Deo sunt:
|
59:2 Բայց թէ եկեալ կայցէ եւ բախիցէ անդադար, եւ տեսանիցեն եթէ անսայ եւ տեւէ յիւրում խնդրուածսն, եւ թշնամանաց ինչ որ նմայն դիպիցին, եւ դժուարութեանց ի վանսն մտանելոյ ժուժկալեալ համբերութեամբ տանիցի, յետ չորից կամ հինգ աւուրց յանձն առնուցուն ընդունել:
| 59:2 Ergo si veniens perseveraverit pulsans et inlatas sibi iniurias et difficultatem ingressus post quattuor aut quinque dies visus fuerit patienter portare et persistere petitioni suæ, annuatur ei ingressus et sit in cella hospitum paucis diebus:
|
59:3 Եւ կայցէ ի խցի հիւրոցն սակաւ ինչ աւուրս. եւ յետ այնորիկ ի նորեկաց խուցն անցանիցէ, ուր խորհեսցին եւ ուտիցէ եւ ննջիցէ:
| 59:3 Postea autem sit in cella noviciorum ubi meditent et manducent et dormiant:
|
59:4 Իսկ երիցագոյնն որ վասն նորա կարգեալ իցէ, այնպիսի ինչ ոք լինիցի, զի ի շահել զոգիսն բաւական իցէ. որ յամենայնի դէտ ի քնին աշակերտելոցն կայցէ ճշդիւ, եւ փոյթ յանձին կալցի տեսանել թէ արդարեւ զԱստուած խնդրիցէ, եւ յԱստուծոյ պաշտօնն փոյթ իցէ եւ պատրաստ ի հնազանդութիւն եւ ի տանել թշնամանաց:
| 59:4 Et senior eis talis deputetur qui aptus sit ad lucrandas animas, qui super eos omnimo curiose intendat. Et sollicitudo sit si revera Deum quærit, si sollicitus est ad opus Dei, ad oboedientiam, ad obprobria:
|
59:5 Կանխաւ ասասցեն նմա զամենայն խիստսն եւ զդժնդակս, որովք ճանապարհ առ Աստուած հորդիցի: Եթէ խոստասցի տեւել բաւել ի հաստատութեան մտացն, յետ երկուց ամսոց բոլորման, ընթեռնուցուն նմա զկանոնս զայսոսիկ կարգաւ եւ ասասցեն. Ահաւասիկ օրէնք, ընդ որովք զինուորելն կամիս. եթէ կարիցես պահել, մուտ. ապա թէ ոչ կարես, ինքնակամ ի բաց գնա:
| 59:5 Prædicentur ei omnia dura et aspera per quæ itur ad Deum. Si promiserit de stabilitatis suæ perseverentia, post duorum mensuum circulum legatur ei hæc regula per ordinem, et dicatur ei: « Ecce lex sub qua militare vis; si potes observare, ingredere; si vero non potes, liber discede:
|
59:6 Եթէ տակաւին կայցէ հաստատուն, յայնժամ ի խուցս նորեկացն ուր վերագոյն ասացաւ, առեալ ածիցեն, եւ փորձեսցեն միւսանգամ ամենայնի համբերել:
| 59:6 Si adhuc steterit, tunc ducatur in supradictam cellam noviciorum et iterum probetur in omni patientia:
|
59:7 Եւ զկնի վեցից ամսոց շրջանաց անցանելոյ, ընթեռնուցուն նմա միւսանգամ զկանոնսն. զի գիտասցէ թէ յինչ մտանիցէ:
| 59:7 Et post sex mensuum circuitum legatur ei regula, ut sciat ad quod ingreditur:
|
59:8 Եւ յորժամ դեռ եւս անսայցէ եւ կայցէ, յետ չորից ամսոց զնոյն կանոնսն ընթեռնուցուն նմա միւսանգամ:
| 59:8 Et si adhuc stat, post quattuor menses iterum relegatur ei eadem regula:
|
59:9 Եւ եթէ անձամբ յանձնէ հաստատեալ զբնաւն որ նմայն հրամայիցի, դնիցէ ի մտի պահել, յայնժամ այնու հետեւ ընդունիցին ի ժողովն: Գիտասցէ զի ըստ օրինի կանոնացն հաստատելոց, յայնմ օրէ հետէ ի վանացն արտաքս ելանել չէ նմա համարձակ:
| 59:9 Et si habita secum deliberatione promiserit se omnia custodire et cuncta sibi imperata servare, tunc suscipiatur in congregatione, sciens:
|
59:10 Եւ մի խստապարանոց լծընկէց կանոնացն լինիցի, զորս այնչափ ընդերկար խորհրդովն կարօղ էր առնուլ եւ չառնուլ:
| 59:10 et lege regulæ constitutum quod ei ex illa die non liceat egredi monasterio, nec collum excutere de sub iugo regulæ quem sub tam morosam deliberationem licuit aut excusare aut suscipere:
|
59:11 Իսկ զոր ընդունելոցն իցեն, յաղօթից տեղւոջն առաջի ամենեցուն զիւր հաստատութիւնն առաջի Աստուծոյ եւ սրբոց նորա խոստովանեսցի. որպէս զի թէ այլազգ ինչ ուրեք գործիցէ, գիտասցէ թէ ի նմանէն զոր արհամարհեացն, դատապարտելոց է:
| 59:11 Suscipiendus autem in oratorio coram omnibus promittat de stabilitate sua et conversatione morum suorum et oboedientia, coram Deo et sanctis eius, ut si aliquando aliter fecerit, ab eo se damnandum sciat quem inridit:
|
59:12 Եւ վասն իւրոյ խոստմանն առնիցէ Պաղատանս յանուն սրբոցն որոց նշխարքն գտանիցին անդէն առաջի Աբասուն:
| 59:12 De qua promissione sua faciat petitionem ad nomen sanctorum quorum reliquiæ ibi sunt et abbatis præsentis:
|
59:13 Եւ զՊաղատանաց նամակն իւրով ձեռամբ գրեսցէ. Կամ թէ դպրութիւն ոչ գիտիցէ, այլ ոք աղաչեալ ի նմանէ գրիցէ: Եւ ինքն նորեկն ձեռնագիր արկեալ իւրով ձեռամբ առաջի սեղանոյն դնիցէ:
| 59:13 Quam petitionem manu sua scribat, aut certe, si non scit litteras, alter ab eo rogatus scribat et ille novicius signum faciat et manu sua eam super altare ponat:
|
59:14 Եւ մինչդեռ նա զայն դնիցէ, սկիզբն արասցեն զայս կցուրդս ասել. Ընկալ զիս Տէր ըստ բանի քում եւ կեցո. եւ յամօթ առներ զիս ի յուսոյ իմմէ {(Սղմ. ՃԺԸ. 116)}. եւ զսոյն ողջոյն իսկ ժողովն կրկնեալ, յարեսցեն զկնի փառք հօր:
| 59:14 Quam dum inposuerit, incipiat ipse novicius mox hunc versum: Suscipe me, Domine, secundum eloquium tuum et vivam, et ne confundas me ab expectatione mea. Quem versum omnis congregatio tertio respondeat, adiungentes: Gloria Patri:
|
59:15 Յայնժամ խոնարհեալ նորեկ եղբայրն անկցի առ ոտս ամենեցուն, զի աղօթս վասն իւր առնիցեն. եւ ի ժամէն յայնմանէ ի միաբանութեան համարիցի:
| 59:15 Tunc ille frater novicius prosternatur singulorum pedibus ut orent pro eo; et iam ex illa die in congregatione reputetur:
|
59:16 Զինչսն, եթէ երբեք ունիցի, կամ աղքատաց բաշխեսցէ յառաջագոյն կամ նշանաւոր իմն ընծայութեամբ մենաստանին մատուցանիցէ, ոչ ինչ պահեալ իւր ի բնաւէն:
| 59:16 Res si quas habet, aut eroget prius pauperibus aut facta sollemniter donatione conferat monasterio, nihil sibi reservans ex omnibus:
|
59:17 Եւ գիտասցէ զի յայնմ օրէ հետէ իւրում մարմնոյ իշխանութիւն ոչ ունի: Եւ անդէն իսկ յաղօթից տեղւոջն զիւրսն զոր զգեցեալն էր հանեալ, զգենուցու զվանացն:
| 59:17 quippe qui ex illo die nec proprii corporis potestatem se habiturum scit. Mox ergo in oratorio exuatur rebus propriis quibus vestitus est, et induatur rebus monasterii:
|
59:18 Իսկ զձորձսն զոր մերկանայն, ի տան պատմուճակաց եդեալ պահեսցեն. զի թէ երբեք ի հրապուրելոյ դիւին ելանել ինչ ի վանացն, որ քաւ եւ մի լիցի, յօժարեսցի, յայնժամ զվանաց հանդերձսն մերկացեալ մերժեսցի ի բաց:
| 59:18 Illa autem vestimenta quibus exutus est reponatur in vestiario conservanda, ut si aliquando suadenti diabulo consenserit ut egrediatur de monasterio - quod absit - tunc exutus rebus monasterii proiciatur:
|
59:19 Այլ զՊաղատանաց նամակն զոր առաջի սեղանոյն եդ, մի տանիցի ընդ իւր, այլ պահեսցի ի մենաստանին:
| 59:19 Illam tamen petitionem eius, quam desuper altare abbas tulit, non recipiat, sed in monasterio reservetur:
|