58:0 ՎԱՍՆ ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԻՏԱՑ ՎԱՆԱՑՆ:
| 58:0 De artificibus monasterii:
|
58:1 ՃԱՐՏԱՐՔ եթէ գտանիցին ի վանսն, ամենայն խոնարհութեամբ իւրեանց արուեստին սկիցեն, եթէ տացէ նոցա Աբասն հրաման:
| 58:1 Artifices si sunt in monasterio cum omni humilitate faciant ipsas artes, si permiserit abbas:
|
58:2 Եթէ ընդ իւրոյ արուեստին գիտութիւն ոք մեծամտիցէ, այնու զի նպաստ ինչ վանացն կարծիցէ լինել, զայնպիսին յիւրմէ արուեստէն բառնայցեն, եւ մի եւս յայն պարապեսցէ. բայց եթէ գուցէ խոնարհեալ վերստին հրաման ի հօրէն առնուցու:
| 58:2 Quod si aliquis ex eis extollitur pro scientiæ artis suæ, eo quod videatur aliquid conferre monasterio, hic talis erigatur ab ipsa arte et denuo per eam non transeat, nisi forte humiliato ei iterum abbas iubeat:
|
58:3 Այլ թէ վաճառել ինչ կայցէ ի գործոց արուեստագիտացն, տեսցեն այնոքիկ ընդ որոց ձեռն այնք անցանիցեն, զի մի նենգ ինչ յանդգնիցին գործել: Յուշ լիցին հանապազ Անանիայ եւ Շափիրայ իրքն , զի մի մահն զոր նոքա ի մարմնի կրեցին, սոքա կամ թէ բնաւ ամենեքին իսկ որ հնարս ինչ նենգաւ զվանացն իմանայցեն, յոգիսն կրիցեն:
| 58:3 Si quid vero ex operibus artificum venundandum est, videant ipsi per quorum manum transigendam sint, ne aliquam fraudem præsumant. Memorentur semper Ananiæ et Safiræ, ne forte mortem quam illi in corpore pertulerunt, hanc isti vel omnes qui aliquam fraudem de rebus monasterii fecerint, in anima patiantur:
|
58:4 Այլ եւ ի գինս մի ագահութեան չարիք ի ներքս մտանիցեն. այլ միշտ փոքր մի եւս դիւրագնի քան զոր աշխարհիկքն վաճառիցեն, տացեն. Զի յամենայնի Աստուած փառաւորեսցի:
| 58:4 In ipsis autem pretiis non subripiat avaritiæ malum, sed semper aliquantulum vilius detur quam ab aliis sæcularibus dari potest, ut in omnibus glorificetur Deus:
|