45:0 ՎԱՍՆ ԱՅՆՈՑԻԿ ՈՐ ԶԱՏԵԱԼ ՈՐՈՇԵԱԼՔՆ ԻՑԵՆ Ի ՀԱՂՈՐԴՈՒԹԵՆԷ ԹԷ ԶԻԱՐԴ ՀԱՏՈՒՑԱՆԵԼՈՑ ԻՑԵՆ:
| 45:0 De his qui excommunicantur quomodo satisfaciant:
|
45:1 Որ ոք յաղագս մեծի ինչ յանցանաց յաղօթից կամ ի սեղանոյն յաղորդութենէ զրկեսցի, ի ժամուն յորում Աստուծոյ պաշտօնն յաղօթից տեղւոջն կատարիցի, առ սեամս դրանցն յորսայս անկեալ կայցէ լռեալ, միայն զգլուխ յերկիր եդեալ, կործան յերեսս ընդ ստիւք ամենեցուն որ յաղօթից ելանիցեն, անկեալ կայցէ: Եւ զայս արասցէ ցորժամ Աբասուն բաւական թուեսցին:
| 45:1 Qui pro gravibus culpis ab oratorio et a mensa excommunicantur, hora qua Opus Dei in oratorio percelebratur, ante fores oratorii prostratus iaceat nihil dicens, nisi tantum posito in terra capite, status pronus omnium de oratorio exeuntium pedibus. Et hoc tamdiu faciat, usque dum abbas iudicaverit satisfactum esse:
|
45:2 Յորժամ հրաման առնուցու ի հօրէն, գայցէ փարիցի յոտս նորա եւ ապա ամենեցուն եւս, եւ հայցեսցէ ի նոցանէ աղօթս առնել վասն իւր:
| 45:2 Qui dum iussus ab abbate venerit, volvat se ipsius abbatis, deinde omnium vestigiis ut orent pro ipso:
|
45:3 Եւ յայնժամ ուրեմն եթէ հրամայիցէ Աբասն, ընկալիցի ի գունդն կամ ի կարգն զոր ինքն նմա պատուիրիցէ. այլ այնպէս զի սաղմոսս ինչ կամ ընթերցուածս, կամ թէ այլ ինչ այսպիսի յաղօթից տեղւոջ մի ժտեսցէ ասել, մինչեւ հրամայեսցէ միւսանգամ նմա Աբասն:
| 45:3 Et tunc, se iusserit abbas, recipiatur in choro vel in ordine quo abbas decreverit, ita sane, ut psalmum aut lectionem vel aliud quid non præsumat in oratorio inponere, nisi iterum abbas iubeat:
|
45:4 Եւ յամենայն ժամ յորժամ Աստուծոյ պաշտօնն կատարիցի, անկանիցի յերկիր ի տեղւոջ յորում կայն, եւ այնպէս հատուցանիցէ. մինչեւ հրաման տացի նմա դադարել այնուհետեւ յապաշխարութենէն:
| 45:4 Et omnibus Horis, dum perconpletur opus Dei, proiciat se in terra in loco qua stat. Et sic satisfaciat, usque dum ei iubeat iterum abbas, ut quiescat iam ab hac satisfactione:
|
45:5 Այլ թէ վասն դոյզն ինչ ոք յանցանաց ի սեղանոյ միայն որոշեսցի, յաղօթից տեղւոջն ապաշխարեսցէ: Եւ զայս առնիցէ մինչեւ հրաման տալ Աբասուն, օրհնել, եւ ասել թէ բաւական է:
| 45:5 Qui vero pro levibus culpis excommunicantur tantum a mensa, in oratorio satisfaciant usque ad iussionem abbatis. Hoc perficiant usque dum benedicat et dicat: « Sufficit:
|