22:0 ՎԱՍՆ ԳԼԽԱՒՈՐԱՑ ՄԵՆԱՍՏԱՆԻ:
| 22:0 De decanis monasterii:
|
22:1 Եթէ մեծ իցէ ժողովն, ընտրեսցին ի նոցանէ եղբարք որոց բարիոք գնացս ցուցեալ իցէ եւ ի քաջութեան վկայեալ, եւ կարգեսցին նոքա գլխաւորք:
| 22:1 Si maior fuerit congregatio, elegantur de ipsis fratres boni testimonii et sanctæ conversationis:
|
22:2 Սոքա, այնոցիկ որք ընդ իւրեանց գլխաւորութեամբն իցեն, ըստ Աստուծոյ պատուիրանացն եւ հրամանաց Աբասուն իւրեանց յամենայն ժամ գութ եւ խնամ ցուցանիցեն:
| 22:2 et constituantur decani, qui sollicitudinem gerant super decanias suas in omnibus secundum mandata Dei et præcepta abbatis sui:
|
22:3 Այլ գլխաւորս զայնոսիկ արժան է ընտրել, յորս վստահ լեալ Աբասուն, ընդ նոսա զիւր բեռինսն բաժանեսցի: Եւ ոչ եթէ ըստ կարգի ինչ ընտրութիւնն լինիցի, այլ ըստ գնացիցն արժանաւորութեան եւ ըստ իմաստութեան վարդապետութեանն:
| 22:3 Qui decani tales elegantur in quibus securus abbas partiat onera sua. Et non elegantur per ordinem, sed secundum vitæ meritum et sapientiæ doctrinam:
|
22:4 Եթէ ի գլխաւորացն ոք տարապարտ իմն ամբարտաւանութեամբ փքացեալ, արժանի ինչ յանդիմանութեան լինիցի, կշտամբեալ միանգամ եւ երկիցս, յերրորդումն թէ ուղղելն չկամիցի, ի պատուոյն մերժեսցի. եւ այլ ոք արժանաւոր ի նորին տեղւոջ կարգեսցի: Զսոյն եւ վասն Վերակացուին պատուիրեմք:
| 22:4 Quique decani, si ex eis aliqua forte qui inflatus superbia repertus fuerit reprehensibilis, correptus semel et iterum atque tertio si emendare noluerit, deiciatur, et alter in loco eius qui dignus est subrogetur. Et de præposito eadem constituimus:
|