2:0 ՅԱՂԱԳՍ ԹԷ ՔԱՆԻՕՆ ԻՑԵՆ ՎԱՆԱԿԱՆԱՑ ԱԶԳՔՆ:
| 2:0 De generibus monachorum:
| 2:1 ՎԱՆԱԿԱՆԱՑ, որպէս յայտ իսկ է, չորք ազգք են: Առաջին, այնոցիկ որ միաբանութեան կեանս կեցցեն, այն իսկ է Վանական, ընդ կարգաւ եւ Աբասու զինուորեալ:
| 2:1 Monachorum quattuor esse genera, manifestum est. Primum coenobitarum, hoc est monasteriale, militans sub regula vel abbate:
| 2:2 Իսկ երկրորդ ազգ, մենակեցացն մենացելոց. այս ինքն այնոցիկ որ յանապատի բնակեն. որ ոչ նորահաս նորընծայ իմն եռանդեամբ քաղաքավարութեան, այլ յերկար փորձութեամբք վանական կարգաց ուսան ընդ սատանայի կռուել, եւ վարժեալք ի բազմաց մխիթարութենէ անտի եւ բարւոք թեքեալ, յեղբայրական ճակատուէ, յառանձին մարտս անապատին խրախուսեալ առանց այլոյ ուրուք սփոփութեան, իւրեանց իսկ ձեռամբ, լոկով կամ բազկաւ ընդ կարիս մարմնոյ եւ խորհրդոց Աստուծոյ օգնականութեամբ բաւական լինին կռուել:
| 2:2 Deinde secundum genus est anachoritarum id est heremitarum, horum qui non conversationis fervore novicio, sed monasterii probatione diuturna, qui didicerunt contra diabulum multorum solacio iam docti pugnare, et bene extructi fraterna ex acie ad singularem pugnam heremi, securi iam sine consolatione alterius, sola manu vel brachio contra vitia carnis vel cogitationum, Deo auxiliante, pugnare sufficiunt:
| 2:3 Իսկ երրորդ ազգ վանականաց չարաչար յոյժ, Սարաբայիտեանցն է. որ ոչ կարգօք ինչ ընծայեալք եւ ոչ փորձիւ վարդապետացն որպէս զոսկի հալոցաց. այլ զօրէն իմն կապարի լուծեալ եւ քայքայեալ, տակաւին զդաշինսն ընդ աշխարհի անքակ պահելով արդեանցն գործովք, յանդիմանին կտրեալ հերօքն իւրեանց եթէ սուտ են առ Աստուածն իւրեանց: Երկուք կամ երիւք ոմամբք, կամ արդարեւ անձամբ իսկ առանձինն առանց հովուի, ոչ ի տէրունի, այլ յիւրեանց փարախն մտեալ փակեալ, նոցա փոխանակ ընդ օրինաց ցանկութիւնք կամաց իւրեանց են: Զի ինչ զոր ինքեանք կամին եւ ընտրեն, զայն ասեն բարի. եւ զոր ոչն կամիցին, անարժան անպատշաճ համարին:
| 2:3 Tertium vero monachorum teterrimum genus est sarabaitarum, qui nulla regula adprobati, experienta magistra, sicut aurum fornacis, sed in plumbi natura molliti, adhuc operibus servantes sæculo fidem, mentiri Deo per tonsuram noscuntur. Qui bini aut terni aut certe singuli sine pastore, non dominicis sed suis inclusi ovilibus, pro lege eis est desideriorum voluptas, cum quidquid putaverint vel elegerint, hoc dicunt sanctum, et quod noluerint, hoc putant non licere:
| 2:4 Չորրորդ ազգ վանականաց այնոցիկ է, որ Ընդվայրագնացքն կոչին. որք զամենայն աւուրս կենաց իւրեանց երից կամ չորից աւուրց ժամանակաւ յայլ եւ այլ տեղիս ի խուղս օտարացն հիւրանան. հանապազ այսր անդր աստանդեալ եւ ոչ ուրեք հանդարտեալք, անձանց ցանկութեան եւ որկորստութեան ծառայութիւն հարկանեն, եւ ամենեւին քան զՍարաբայիտեանսն դժնդակագոյնք են:
| 2:4 Quartum vero genus est monachorum quod nominatur girovagum, qui tota vita sua per diversas provincias ternis aut quaternis diebus per diversorum cellas hospitantur, semper vagi et numquam stabiles, et propriis voluntatibus et guilæ inlecebris servientes, et per omnia deteriores sarabaitis:
| 2:5 Արդ քանզի յաղագս ամենեցուն սոցա չարաբարութեան գնացիցն լաւ է բնաւ իսկ լռել, քան թէ ճառել ինչ. նմին իրի զայնոսիկ ի բաց եդեալ, աւն առեալ առ առաքինի կարգս այնոցիկ որ միաբանութեան կեանս կեցցեն, զմեր կանոնս յարդարիցեմք Տեառն օգնականութեամբ:
| 2:5 De quorum omnium horum miserrima conversatione melius est silere quam loqui. His ergo omissis, ad coenobitarum fortissimum genus disponendum, adiuvante Domino, veniamus:
|
Copyright (C) 2008-2022 |