Աթէնք, Թեսեւսի պալատը: Մտնում են Թեսեւսը, Հիպոլիտեն, Փիլոստրատը եւ պալատականները: ԹԵՍԵՒՍ Ե՛կ, գեղեցկուհի իմ Հիպոլիտէ, Շատ մօտ է ժամը մեր ամուսնութեան: Չէ՞ որ երջանիկ չորս օր է մնում Մինչեւ նոր լուսին: Բայց, ա՜խ, այդ հինը Դանդաղ է անցնում Մանուկ զաւակի վաստակը խժռող Զառամեալ այրու կամ խորթ մօր նման: ՀԻՊՈԼԻՏԷ Այդ չորս օրերը չորս գիշերի մէջ կը սուզուեն արագ: Չորս գիշերներն էլ կ`անցնեն երազով. Նորալուսինը` երկնքում լարուած արծաթէ աղեղ, Մեր հարսանիքը կը լուսաւորի: ԹԵՍԵՒՍ Գնա, Փիլոստրատ, Եւ երիտասարդ մեր աթենացոց կոչիր խնջոյքի, Զարթեցրո՛ւ նրանց առոյգ, դիւրաշարժ բերկրանքի ոգին: Տրտմելը թաղման դէպքի թող պահեն` Այդ դժգոյն հիւրը վայել չէ բնաւ մեր պերճ հանդէսին: (Փիլոստրատը գնում է): Ես, Հիպոլիտէ, իմ սրի ուժով քեզ ձեռք բերեցի Եւ գրաւեցի սէրդ բռնութեամբ, Բայց մեր պսակը ես այժմ ուրիշ ձեւով կը տօնեմ. Փառքով, խնդութեամբ եւ շքեղութեամբ: Մտնում են Էգեւսը, նրա դուստր Հերմիան, Լիսանդրը եւ Դեմետրիոսը: ԷԳԵՒՍ Ողջոյն համբափայլ դուքս Թեսեւսին: ԹԵՍԵՒՍ