73:0 [KJV Chapter 74] Maschil of Asaph:
| 73:0 Իմաստութիւն Ասափայ:
|
73:1 O God, why hast thou cast us off for ever? why doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture:
| 73:1 Ընդէ՞ր մերժեցեր, Աստուած, ի սպառ. բարկացաւ սրտմտութիւն քո ի վերայ խաշին արօտի քո:
|
73:2 Remember thy congregation, which thou hast purchased of old; the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed; this mount Zion, wherein thou hast dwelt:
| 73:2 Յիշեա զժողովուրդ քո զոր ստացար ի սկզբանէ, փրկեցեր զվիճակ ժառանգութեան քո. լեառն Սիոն այս` ուր բնակեցեր դու ի սմա:
|
73:3 Lift up thy feet unto the perpetual desolations; even all that the enemy hath done wickedly in the sanctuary:
| 73:3 Համբարձ զձեռն քո ի վերայ ամբարտաւանութեան նոցա`` ի սպառ. որ ինչ անիրաւեցաւ թշնամին ի սրբութեան քում:
|
73:4 Thine enemies roar in the midst of thy congregations; they set up their ensigns for signs:
| 73:4 Պարծեցան ատելիք քո ի մէջ բարեկենդանութեան քո. եդին զնշանս իւրեանց ի նշանս:
|
73:5 A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees:
| 73:5 եւ ինքեանք ոչ ծանեան զելս ի վերուստ:
|
73:6 But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers:
| 73:6 Որպէս յանտառի փայտատօք կոտորեցին զդրունս նորա,`` ի միասին փայտատօք եւ մրճովք կործանեցին զնա:
|
73:7 They have cast fire into thy sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of thy name to the ground:
| 73:7 Այրեցին ի հուր զսրբութիւն քո, յերկրի պղծեցին զխորան անուան քո:
|
73:8 They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land:
| 73:8 Ասացին ի սիրտս իւրեանց ազգ նոցա ի միասին. Եկայք լռեցուսցուք զամենայն տօնս Աստուծոյ յերկրէ:
|
73:9 We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knoweth how long:
| 73:9 Նշանս մեք ինչ ոչ տեսաք, եւ ոչ եւս գուցէ մարգարէ. եւ զմեզ ինչ ոք ոչ ճանաչիցէ:
|
73:10 O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever:
| 73:10 Մինչեւ յե՞րբ, Աստուած, նախատէ թշնամին, բարկացուցանէ հակառակորդն զանուն սուրբ քո:
|
73:11 Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? pluck it out of thy bosom:
| 73:11 Ընդէ՞ր դարձուցանես զձեռն քո, եւ զաջ քո ի միջոյ ծոցոյ քումմէ ի սպառ:
|
73:12 For God is my King of old, working salvation in the midst of the earth:
| 73:12 Աստուած, թագաւոր մեր յառաջ քան զյաւիտեանս, որ արարեր զփրկութիւն ի մէջ երկրի:
|
73:13 Thou didst divide the sea by thy strength: thou brakest the heads of the dragons in the waters:
| 73:13 Դու հաստատեցեր զօրութեամբ քով զծով, դու խորտակեցեր զգլուխս վիշապաց ի վերայ ջուրց:
|
73:14 Thou brakest the heads of leviathan in pieces, and gavest him to be meat to the people inhabiting the wilderness:
| 73:14 Դու փշրեցեր զգլուխս Վիշապին, եւ ետուր զնա կերակուր զօրացն Հնդկաց:
|
73:15 Thou didst cleave the fountain and the flood: thou driedst up mighty rivers:
| 73:15 Դու բղխեցուցեր զաղբեւրս եւ զվտակս, դու ցամաքեցուցեր զգետս սաստիկս:
|
73:16 The day is thine, the night also is thine: thou hast prepared the light and the sun:
| 73:16 Քո է տիւ եւ քո է գիշեր, զլոյս եւ զարեւ դու հաստատեցեր:
|
73:17 Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter:
| 73:17 Եւ դու հաստատեցեր զամենայն սահմանս երկրի. զգարուն եւ զամառն դու ստեղծեր:
|
73:18 Remember this, that the enemy hath reproached, O LORD, and that the foolish people have blasphemed thy name:
| 73:18 Այս յուշ լիցի քեզ` զի թշնամին նախատեաց զՏէր, ժողովուրդ անզգամ բարկացոյց զանուն սուրբ քո:
|
73:19 O deliver not the soul of thy turtledove unto the multitude of the wicked: forget not the congregation of thy poor for ever:
| 73:19 Մի՛ մատներ գազանաց զանձն որ խոստովան առնի առ քեզ``, եւ զանձինս տնանկաց քոց մի՛ մոռանար ի սպառ:
|
73:20 Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty:
| 73:20 Հայեաց յուխտ քո, զի լցան տունք ափշելոց յերկրի անիրաւութեամբ:
|
73:21 O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name:
| 73:21 Մի՛ դարձցի տնանկն ամաչեցեալ, այլ աղքատն եւ տնանկ օրհնեսցեն զանուն սուրբ քո:
|
73:22 Arise, O God, plead thine own cause: remember how the foolish man reproacheth thee daily:
| 73:22 արի, Աստուած, եւ դատեա զդատաստանս քո. յիշեա զնախատինս որ յանզգամէն զօրհանապազ:
|
73:23 Forget not the voice of thine enemies: the tumult of those that rise up against thee increaseth continually:
| 73:23 Մի՛ մոռանար զձայն պաշտօնէից քոց. ամբարտաւանութիւն ատելեաց քոց վերասցի հանապազ:
|