41:0 [KJV Chapter 42] To the chief Musician, Maschil, for the sons of Korah:
| 41:1 Ի կատարած. իմաստութիւն որդւոցն Կորխայ:
|
41:1 As the hart panteth after the water brooks, so panteth my soul after thee, O God:
| 41:2 Որպէս փափաքէ եղջերու յաղբերս ջուրց, այնպէս փափաքէ անձն իմ առ քեզ, Աստուած:
|
41:2 My soul thirsteth for God, for the living God: when shall I come and appear before God:
| 41:3 Ծարաւի է անձն իմ առ քեզ, Աստուած հզօր եւ`` կենդանի. ե՞րբ եկից երեւեցայց երեսացդ Աստուծոյ:
|
41:3 My tears have been my meat day and night, while they continually say unto me, Where is thy God:
| 41:4 Եղեն ինձ արտասուք իմ կերակուր ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ այն զի ասէին ցիս զօրհանապազ թէ` Ո՞ւր է Աստուած քո:
|
41:4 When I remember these things, I pour out my soul in me: for I had gone with the multitude, I went with them to the house of God, with the voice of joy and praise, with a multitude that kept holyday:
| 41:5 Զայս որպէս յիշէի` տառապէր յիս անձն իմ. քաջալերէի զի մտից ընդ յարկաւ սքանչելեաց տանն`` Աստուծոյ. ի ձայն ցնծութեան խոստովանութեան, եւ ի ձայն բարեկենդանութեան:
|
41:5 Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted in me? hope thou in God: for I shall yet praise him for the help of his countenance:
| 41:6 Արդ ընդէ՞ր տրտում ես, անձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա առ Աստուած, խոստովանեա նմա, փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:
|
41:6 O my God, my soul is cast down within me: therefore will I remember thee from the land of Jordan, and of the Hermonites, from the hill Mizar:
| 41:7 Անձն իմ յոյժ խռովեցաւ``, վասն այսորիկ յիշեցի զքեզ յերկրէն Յորդանանու, ի Հերմոնէ, ի լեռնէ Փոքուէ:
|
41:7 Deep calleth unto deep at the noise of thy waterspouts: all thy waves and thy billows are gone over me:
| 41:8 Խորք ի խորոց կարդացին առ քեզ, ի ձայն սահանաց քոց. ամենայն զբօսանք քո եւ ալիք քո անցին ի վերայ իմ:
|
41:8 Yet the LORD will command his lovingkindness in the daytime, and in the night his song shall be with me, and my prayer unto the God of my life:
| 41:9 Ի տուէ պատուիրեաց Տէր զողորմութիւն իւր, գիշերի զօրհնութիւն նոր. եւ աղօթք իմ առ Աստուած վասն կենաց իմոց:
|
41:9 I will say unto God my rock, Why hast thou forgotten me? why go I mourning because of the oppression of the enemy:
| 41:10 Ասացի Աստուծոյ. Ընդունելի իմ ես. ընդէ՞ր մերժեցեր զիս, ընդէ՞ր տրտում գնամ ես ի նեղել թշնամւոյ իմոյ:
|
41:10 As with a sword in my bones, mine enemies reproach me; while they say daily unto me, Where is thy God:
| 41:11 Ի փշրել ոսկերաց իմոց նախատեցին զիս թշնամիք իմ, յասել ցիս զօրհանապազ թէ` Ո՞ւր է Աստուած քո:
|
41:11 Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted within me? hope thou in God: for I shall yet praise him, who is the health of my countenance, and my God:
| 41:12 Արդ ընդէ՞ր տրտում ես, անձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա առ Աստուած, խոստովանեա նմա``, փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:
|