Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency
Գրք. Prov, Գլ. 17   [KJV]Գրք. Prov., Գլ. 17   [(1895)]


17:1 Better is a dry morsel, and quietness therewith, than an house full of sacrifices with strife:

17:1 Լաւ է պատառ մի համով խաղաղութեամբ, քան զտունս լի զենլեօք եւ բարեօք`` թշնամութեամբ:

17:2 A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren:

17:2 Ծառայ իմաստուն տիրեսցէ տերանց անմտաց``, եւ ընդ եղբարս բաժանեսցի մասն:

17:3 The fining pot is for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts:

17:3 Որպէս փորձի ի բովս արծաթ եւ ոսկի, նոյնպէս ընտրէ զսիրտս Աստուած:

17:4 A wicked doer giveth heed to false lips; and a liar giveth ear to a naughty tongue:

17:4 Չարի հնազանդի լեզու անօրինաց, եւ արդար ոչ հայի ի շրթունս սուտս: Հաւատացելոյն ամենայն աշխարհ ընչիւք լի է, անհաւատին եւ ոչ դանգ մի:

17:5 Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: and he that is glad at calamities shall not be unpunished:

17:5 Որ կատակէ զաղքատով` բարկացուցանէ զԱրարիչ նորա, եւ որ ոտն հարկանէ կորուսելոյն` ոչ արդարասցի. իսկ որ գթայն` ողորմութիւն գտցէ:

17:6 Children’s children are the crown of old men; and the glory of children are their fathers:

17:6 Պսակ ծերոց` որդիք որդւոց, պարծանք որդւոց` հարք իւրեանց:

17:7 Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince:

17:7 Ոչ վայելեն անզգամաց շրթունք հաւատարիմք, եւ ոչ արդարոց` շրթունք սուտք:

17:8 A gift is as a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth:

17:8 Վարձք շնորհաց խրատ` որոց կրեն զնա, զի`` ուր եւ դառնայցէ` աջողեսցի:

17:9 He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth very friends:

17:9 Որ ծածկէ զյանցանս` խնդրէ զբարեկամութիւն. իսկ որ ատեայ զծածկելն, քակէ զբարեկամս եւ զընտանիս:

17:10 A reproof entereth more into a wise man than an hundred stripes into a fool:

17:10 Փշրեն զսիրտս իմաստնոց սպառնալիք, իսկ անմիտն թէպէտ եւ բազում գան ըմպէ` չառնու ի միտ:

17:11 An evil man seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him:

17:11 Զհակառակութիւնս յարուցանէ ամենայն չարակամ, իսկ Տէր հրեշտակ անողորմ արձակէ ի վերայ նորա:

17:12 Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly:

17:12 Անկցի հոգ ի սիրտ առն իմաստնոյ, եւ անմիտք խորհին զչարիս:

17:13 Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house:

17:13 Որ հատուցանէ չար փոխանակ բարւոյ, չար ի տանէ նորա մի՛ պակասեսցէ:

17:14 The beginning of strife is as when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with:

17:14 Իշխանութիւն բանից տայ սկիզբն արդարութեան. եւ առաջնորդ լինի կարօտութեան` հակառակութիւն եւ կռիւ:

17:15 He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both are abomination to the LORD:

17:15 Որ արդար համարի զանիրաւն եւ անիրաւ զարդարն, պիղծ եւ գարշելի են առաջի Տեառն երկոքին:

17:16 Wherefore is there a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing he hath no heart to it:

17:16 Ընդէ՞ր գտանին ստացուածք անմտի``, զի իմանալ զիմաստութիւն անմիտն ոչ կարէ: Որ բարձր առնէ զտուն իւր` խնդրէ զբեկումն. եւ որ կամակորէ յուսմանէ, անկցի ի չարիս:

17:17 A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity:

17:17 Յամենայն ժամանակի բարեկամք եղիցին քո, բայց եղբարք` ի վիշտս եղիցին քեզ պիտոյ. զի վասն այնորիկ իսկ ծնանին:

17:18 A man void of understanding striketh hands, and becometh surety in the presence of his friend:

17:18 Այր անմիտ կայթէ եւ խնդայ յորժամ երաշխաւոր լինի`` բարեկամի իւրոյ:

17:19 He loveth transgression that loveth strife: and he that exalteth his gate seeketh destruction:

17:19 Վնասասէրն խնդայ ընդ կռիւ. որ բարձրացուցանէ զտուն իւր` խնդրէ զբեկումն:

17:20 He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief:

17:20 Խստասիրտն` բարեաց ոչ պատահէ. այր յեղյեղուկ լեզուաւ` անկցի ի չարիս:

17:21 He that begetteth a fool doeth it to his sorrow: and the father of a fool hath no joy:

17:21 Սիրտ անզգամի ցաւ է կրելեաց իւրոց. ոչ ուրախ լինի հայր ի վերայ որդւոյ անխրատի, որդի իմաստուն` ուրախ առնէ զմայր իւր:

17:22 A merry heart doeth good like a medicine: but a broken spirit drieth the bones:

17:22 Սիրտ ուրախ բարեմոյն առնէ, առն հոգածի` ցամաքեն ոսկերք:

17:23 A wicked man taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment:

17:23 Որ առնու կաշառ ի գոգ իւր տարապարտուց` ոչ աջողին ճանապարհք նորա. ամպարիշտ խոտորի`` ի ճանապարհաց արդարութեան:

17:24 Wisdom is before him that hath understanding; but the eyes of a fool are in the ends of the earth:

17:24 Երեսք առն հանճարեղի իմաստունք,`` աչք անմտի զվայրօք յածին:

17:25 A foolish son is a grief to his father, and bitterness to her that bare him:

17:25 Բարկութիւն հօր որդի անմիտ, եւ ցաւք են ծնանելեաց նորա:

17:26 Also to punish the just is not good, nor to strike princes for equity:

17:26 Տուժել զայր արդար` չէ բարւոք. եւ ոչ նենգել զարդարն իշխանաց`` յիրաւանց վերայ:

17:27 He that hath knowledge spareth his words: and a man of understanding is of an excellent spirit:

17:27 Որ խնայէ բան խիստ հանել`` իմաստուն է. այր երկայնամիտ` հանճարեղ է:

17:28 Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: and he that shutteth his lips is esteemed a man of understanding:

17:28 Զանմիտն հարցին` թէ իմաստութիւն իցէ՞ ինչ, եւ իմաստութիւն համարիցի՞. պապանձեցաւ` եւ համարեցաւ թէ իմաստուն իցէ:



Copyright (C) 2008-2022