22:1 And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said:
| 22:1 Դարձեալ պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա առակօք:
|
22:2 The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son:
| 22:2 Նմանեցաւ արքայութիւն երկնից առն թագաւորի որ արար հարսանիս որդւոյ իւրում:
|
22:3 And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come:
| 22:3 Եւ առաքեաց զծառայս իւր կոչել զհրաւիրեալսն ի հարսանիս, եւ ոչ կամեցան գալ:
|
22:4 Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come unto the marriage:
| 22:4 Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս եւ ասէ. Ասացէք հրաւիրելոցն. Ահաւասիկ զճաշ իմ պատրաստեցի, զուարակք իմ եւ պարարակք զենեալ են, եւ ամենայն ինչ պատրաստ է. եկայք ի հարսանիսս:
|
22:5 But they made light of it, and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:
| 22:5 Եւ նոքա յուլացեալ գնացին, ոմն` յագարակ իւր, եւ ոմն` ի վաճառ իւր:
|
22:6 And the remnant took his servants, and entreated them spitefully, and slew them:
| 22:6 եւ այլք կալան զծառայս նորա, թշնամանեցին եւ սպանին:
|
22:7 But when the king heard thereof, he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city:
| 22:7 Իսկ թագաւորն իբրեւ լուաւ, բարկացաւ, եւ առաքեաց զզօրս իւր եւ սատակեաց զսպանողսն զայնոսիկ, եւ զքաղաքն նոցա այրեաց:
|
22:8 Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy:
| 22:8 Յայնժամ ասէ ցծառայս իւր. Հարսանիքս պատրաստ են, եւ հրաւիրեալքն չէին արժանի:
|
22:9 Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage:
| 22:9 Արդ երթայք յանցս ճանապարհաց, եւ զորս միանգամ գտանիցէք` կոչեցէք ի հարսանիսս:
|
22:10 So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests:
| 22:10 Եւ ելեալ ծառայքն ի ճանապարհս` ժողովեցին զամենեսեան զոր եւ գտին, զչարս եւ զբարիս, եւ լցան հարսանիքն բազմականօք:
|
22:11 And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:
| 22:11 Եւ մտեալ թագաւորն հայել զբազմականօքն` ետես անդ այր մի որ ոչ էր զգեցեալ հանդերձ հարսանեաց:
|
22:12 And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless:
| 22:12 Եւ ասէ ցնա. Ընկեր, զիա՞րդ մտեր այսր, զի ոչ ունէիր հանդերձ հարսանեաց: Եւ նա պապանձեցաւ:
|
22:13 Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth:
| 22:13 Յայնժամ ասէ թագաւորն ցսպասաւորսն. Կապեցէք զդորա զոտս եւ զձեռս, եւ հանէք զդա ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց:
|
22:14 For many are called, but few are chosen:
| 22:14 զի բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք` ընտրեալք:
|
22:15 Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in his talk:
| 22:15 Յայնժամ գնացեալ փարիսեցիքն` առին խորհուրդ զնմանէ թէ որպէս դնիցեն նմա որոգայթ բանիւք:
|
22:16 And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the person of men:
| 22:16 Եւ առաքեն առ նա զաշակերտս իւրեանց Հերովդիանոսօքն հանդերձ, եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ զճանապարհն Աստուծոյ ճշմարտութեամբ ուսուցանես, եւ ոչ է քեզ փոյթ զումեքէ, եւ ոչ հայիս յերեսս մարդոյ:
|
22:17 Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not:
| 22:17 Արդ ասա մեզ, զիա՞րդ թուի քեզ, պա՞րտ է հարկս տալ կայսեր թէ ոչ:
|
22:18 But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites:
| 22:18 Գիտաց Յիսուս զխորամանգութիւն նոցա եւ ասէ. Զի՞ փորձէք զիս, կեղծաւորք:
|
22:19 Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny:
| 22:19 ցուցէք ինձ զդահեկան հարկին: Եւ նոքա մատուցին նմա դահեկան մի:
|
22:20 And he saith unto them, Whose is this image and superscription:
| 22:20 Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր է պատկերս այս կամ գիր:
|
22:21 They say unto him, Caesar’s. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar’s; and unto God the things that are God’s:
| 22:21 Ասեն. Կայսեր: Յայնժամ ասէ ցնոսա. Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն` Աստուծոյ:
|
22:22 When they had heard these words, they marvelled, and left him, and went their way:
| 22:22 Իբրեւ լուան, զարմացան, եւ թողին զնա եւ գնացին:
|
22:23 The same day came to him the Sadducees, which say that there is no resurrection, and asked him:
| 22:23 Յայնմ աւուր մատեան առ նա սադուկեցիքն որ ասէին թէ` Չիք յարութիւն. հարցին ցնա:
|
22:24 Saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother:
| 22:24 եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս ասաց. Եթէ ոք մեռցի անորդի, արասցէ զկին նորա եղբայր իւր, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում:
|
22:25 Now there were with us seven brethren: and the first, when he had married a wife, deceased, and, having no issue, left his wife unto his brother:
| 22:25 Էին առ մեզ եղբարք եւթն. առաջինն արար կին եւ մեռաւ. եւ զի ոչ ունէր զաւակ, եթող զկինն իւր եղբօր իւրում:
|
22:26 Likewise the second also, and the third, unto the seventh:
| 22:26 նոյնպէս եւ երկրորդն եւ երրորդն մինչեւ ցեւթներորդն:
|
22:27 And last of all the woman died also:
| 22:27 Յետ ամենեցուն մեռաւ եւ կինն:
|
22:28 Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her:
| 22:28 Արդ ի յարութեանն ո՞յր յեւթանցն եղիցի նա կին, զի ամենեքին կալան զնա կին:
|
22:29 Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God:
| 22:29 Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Մոլորեալք, ոչ գիտէք զգիրս եւ ոչ զզօրութիւն Աստուծոյ:
|
22:30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven:
| 22:30 Զի ի յարութեան ոչ կանայս առնեն եւ ոչ արանց լինին, այլ են իբրեւ զհրեշտակս յերկինս:
|
22:31 But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying:
| 22:31 Բայց վասն յարութեանն մեռելոց չիցէ՞ ընթերցեալ զասացեալն ձեզ յԱստուծոյ:
|
22:32 I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living:
| 22:32 Ես եմ Աստուած Աբրահամու, Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ. եւ չէ Աստուած Աստուած մեռելոց, այլ կենդանեաց:
|
22:33 And when the multitude heard this, they were astonished at his doctrine:
| 22:33 Իբրեւ լուան ժողովուրդքն, զարմանային ընդ վարդապետութիւն նորա:
|
22:34 But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together:
| 22:34 Իսկ փարիսեցիքն իբրեւ լուան եթէ պապանձեցոյց զսադուկեցիսն, ժողովեցան ի միասին:
|
22:35 Then one of them, which was a lawyer, asked him a question, tempting him, and saying:
| 22:35 եւ եհարց մի ոմն ի նոցանէ զնա փորձելով, եւ ասէ:
|
22:36 Master, which is the great commandment in the law:
| 22:36 Վարդապետ, ո՞ր պատուիրան է մեծ յօրէնս:
|
22:37 Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind:
| 22:37 Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յամենայն անձնէ քումմէ, եւ յամենայն մտաց քոց:
|
22:38 This is the first and great commandment:
| 22:38 Այս է մեծն եւ առաջին պատուիրան:
|
22:39 And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself:
| 22:39 Եւ երկրորդն` նման սմին. Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո:
|
22:40 On these two commandments hang all the law and the prophets:
| 22:40 Յայս երկուս պատուիրանս ամենայն օրէնք եւ մարգարէք կախեալ կան:
|
22:41 While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them:
| 22:41 Եւ ի ժողովել փարիսեցւոցն եհարց ցնոսա Յիսուս եւ ասէ:
|
22:42 Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say unto him, The Son of David:
| 22:42 Զիա՞րդ թուի ձեզ վասն Քրիստոսի. ո՞յր որդի է: Ասեն ցնա. Դաւթի:
|
22:43 He saith unto them, How then doth David in spirit call him Lord, saying:
| 22:43 Ասէ ցնոսա Յիսուս. Իսկ զիա՞րդ Դաւիթ Հոգւովն կոչէ զնա Տէր, եւ ասէ:
|
22:44 The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool:
| 22:44 Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց:
|
22:45 If David then call him Lord, how is he his son:
| 22:45 Իսկ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ որդի նորա իցէ:
|
22:46 And no man was able to answer him a word, neither durst any man from that day forth ask him any more questions:
| 22:46 Եւ ոչ ոք կարէր տալ նմա պատասխանի բան մի, եւ ոչ իշխէր ոք յայնմ օրէ հարցանել զնա եւ ոչինչ:
|