5:1 And they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes:
| 5:1 Եւ եկն յայնկոյս ծովուն` յաշխարհն Գերգեսացւոց:
|
5:2 And when he was come out of the ship, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit:
| 5:2 Եւ ընդ ելանելն նորա ի նաւէ անտի, պատահեաց նմա այր մի ի գերեզմանացն զոր ունէր այս պիղծ:
|
5:3 Who had his dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:
| 5:3 որոյ եւ բնակութիւն իւր իսկ ի գերեզմանս էր. եւ ոչ շղթայիւք ոք եւս կարէր կապել զնա:
|
5:4 Because that he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any man tame him:
| 5:4 վասն բազում անգամ ոտնակապօք եւ շղթայիւք կապելոյ եւ խզելոյ ի նմանէ զշղթայսն, եւ զոտնակապսն խորտակելոյ. եւ ոչ ոք կարէր պարտել զնա:
|
5:5 And always, night and day, he was in the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones:
| 5:5 քանզի հանապազ զցայգ եւ զցերեկ ի գերեզմանս եւ ի լերինս աղաղակէր, եւ կոծէր զանձն իւր քարամբք:
|
5:6 But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him:
| 5:6 Իբրեւ ետես զՅիսուս ի հեռաստանէ, ընթացաւ եւ երկիր եպագ նմա:
|
5:7 And cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not:
| 5:7 Աղաղակեաց ի ձայն մեծ եւ ասէ. Զի՞ կայ իմ եւ քո, Յիսուս, Որդի Աստուծոյ Բարձրելոյ, երդմնեցուցանեմ զքեզ յԱստուած, մի՛ տանջեր զիս:
|
5:8 For he said unto him, Come out of the man, thou unclean spirit:
| 5:8 Քանզի ասէր ցնա. Ել, այսդ պիղծ, ի մարդոյ այտի:
|
5:9 And he asked him, What is thy name? And he answered, saying, My name is Legion: for we are many:
| 5:9 Եւ հարցանէր ցնա թէ` Զի՞նչ անուն է քո: Եւ ասէ ցնա. Լէգէովն անուն է իմ, քանզի բազումք եմք:
|
5:10 And he besought him much that he would not send them away out of the country:
| 5:10 Եւ աղաչէին զնա յոյժ, զի մի՛ առաքեսցէ զնոսա արտաքս քան զաշխարհն:
|
5:11 Now there was there nigh unto the mountains a great herd of swine feeding:
| 5:11 Եւ անդ էր առ լերամբն երամակ մի խոզից արօտական մեծ:
|
5:12 And all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them:
| 5:12 Աղաչեցին զնա ամենայն դեւքն եւ ասեն. Առաքեա զմեզ ի խոզսն, զի մտցուք ի նոսա:
|
5:13 And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, they were about two thousand; and were choked in the sea:
| 5:13 Եւ հրամայեաց նոցա. եւ իբրեւ ելին այսքն պիղծք, մտին ի խոզսն, եւ դիմեաց երամակն ի դարէ անտի ի ծովն. էին իբրեւ երկու հազարք, եւ հեղձնուին ի ծովուն:
|
5:14 And they that fed the swine fled, and told it in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done:
| 5:14 Եւ խոզարածքն փախեան եւ պատմեցին ի քաղաքին եւ յագարակս. եւ ելին տեսանել զինչ իցէ որ գործեցաւն:
|
5:15 And they come to Jesus, and see him that was possessed with the devil, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid:
| 5:15 Գան առ Յիսուս, եւ տեսանեն զդիւահարն զի նստէր զգեցեալ եւ զգաստացեալ, որ ունէր զլեգէովնն, եւ զահի հարան:
|
5:16 And they that saw it told them how it befell to him that was possessed with the devil, and also concerning the swine:
| 5:16 Եւ պատմեցին նոցա որոց տեսեալն էր, թէ զի՛նչ եղեւ այսահարին եւ զի՛նչ վասն խոզիցն:
|
5:17 And they began to pray him to depart out of their coasts:
| 5:17 Եւ սկսան աղաչել զնա գնալ ի սահմանաց նոցա:
|
5:18 And when he was come into the ship, he that had been possessed with the devil prayed him that he might be with him:
| 5:18 Եւ իբրեւ եմուտ նա ի նաւն, աղաչէր զնա դիւահարն զի ընդ նմա իցէ:
|
5:19 Howbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee:
| 5:19 Եւ Յիսուս ոչ ետ նմա թոյլ, այլ ասէ ցնա. Երթ ի տուն քո առ ընտանիս քո, եւ պատմեա նոցա որ ինչ միանգամ Տէր արար քեզ եւ ողորմեցաւ քեզ:
|
5:20 And he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men did marvel:
| 5:20 Եւ չոգաւ եւ սկսաւ քարոզել ի Դեկապոլին զոր ինչ արար նմա Յիսուս, եւ ամենեքին զարմանային:
|
5:21 And when Jesus was passed over again by ship unto the other side, much people gathered unto him: and he was nigh unto the sea:
| 5:21 Եւ իբրեւ անց Յիսուս միւսանգամ յայն կողմն, ժողովեցաւ առ նա ժողովուրդ բազում, եւ էր առ ծովեզերբն:
|
5:22 And, behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet:
| 5:22 Եւ ահա մի ի ժողովրդապետացն գայր, որում անուն էր Յայրոս, եւ իբրեւ ետես զնա անկաւ առ ոտս նորա:
|
5:23 And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: I pray thee, come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live:
| 5:23 աղաչէր զնա յոյժ եւ ասէր թէ` Դուստր նորա մերձ է ի մահ, զի եկեալ դնիցէ նմա ձեռն, որպէս զի ապրեսցի եւ կեցցէ:
|
5:24 And Jesus went with him; and much people followed him, and thronged him:
| 5:24 Եւ գնաց ընդ նմա. երթայր եւ ժողովուրդ բազում զհետ նորա եւ նեղէին զնա:
|
5:25 And a certain woman, which had an issue of blood twelve years:
| 5:25 Եւ կին մի էր ի տեռատեսութեան արեան զերկոտասան ամ:
|
5:26 And had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, and was nothing bettered, but rather grew worse:
| 5:26 եւ յոյժ վշտացեալ ի բազում բժշկաց, եւ ծախեալ զինչս իւր զամենայն եւ չէր ինչ օգտեալ, այլ եւս առաւել զայրացեալ:
|
5:27 When she had heard of Jesus, came in the press behind, and touched his garment:
| 5:27 Իբրեւ լուաւ զՅիսուսէ, եկն ի մէջ ամբոխին յետոյ եւ բուռն եհար զհանդերձէ նորա:
|
5:28 For she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole:
| 5:28 քանզի խորհէր ի մտի. Թէ միայն մերձեցայց ի հանդերձս նորա, փրկեցայց:
|
5:29 And straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in her body that she was healed of that plague:
| 5:29 Եւ վաղվաղակի ցամաքեցաւ աղբեւր արեան նորա. եւ գիտաց ի մարմին իւր թէ բժշկեցաւ ի տանջանացն:
|
5:30 And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the press, and said, Who touched my clothes:
| 5:30 Եւ անդէն վաղվաղակի գիտաց Յիսուս յանձն իւր զզօրութիւնն որ ել ի նմանէ, դարձաւ յամբոխն եւ ասէ. Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ:
|
5:31 And his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me:
| 5:31 Եւ ասեն ցնա աշակերտքն. Տեսանես զի ամբոխդ նեղէ զքեզ, եւ ասես թէ` Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ:
|
5:32 And he looked round about to see her that had done this thing:
| 5:32 Եւ շուրջ հայէր տեսանել թէ ո՛ զայն արար:
|
5:33 But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth:
| 5:33 Եւ կինն զարհուրեալ եւ դողացեալ վասն որոյ գաղտն արար``, քանզի գիտէր զի՛նչ եղեւ նմա, եկն անկաւ առաջի նորա, եւ ասաց զամենայն իրսն ստուգութեամբ:
|
5:34 And he said unto her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be whole of thy plague:
| 5:34 Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Դուստր, հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն եւ եղիջիր ողջ ի տանջանաց քոց:
|
5:35 While he yet spake, there came from the ruler of the synagogue’s house certain which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further:
| 5:35 Մինչդեռ նա զայն խօսէր, գան ոմանք ի տանէ ժողովրդապետին եւ ասեն թէ` Դուստրն քո մեռաւ, զի՞ եւս աշխատ առնես զվարդապետդ:
|
5:36 As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe:
| 5:36 Իսկ Յիսուս իբրեւ լուաւ զբանն ասացեալ, ասէ ցժողովրդապետն. Մի՛ երկնչիր, բայց միայն հաւատա:
|
5:37 And he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James:
| 5:37 Եւ ոչ զոք եթող ընդ իւր երթալ, բայց միայն զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս զեղբայրն Յակովբայ:
|
5:38 And he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly:
| 5:38 Գայ ի տուն ժողովրդապետին, եւ տեսանէ ամբոխ յոյժ եւ լալականս եւ աղաղակ յոյժ:
|
5:39 And when he was come in, he saith unto them, Why make ye this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth:
| 5:39 Եւ մտեալ ի ներքս ասէ ցնոսա. Զի՞ խռովեալ էք եւ լայք, մանուկն ոչ է մեռեալ, այլ ննջէ:
|
5:40 And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying:
| 5:40 Եւ ծաղր առնէին զնա. եւ նորա հանեալ արտաքս զամենեսեան, առնու ընդ իւր զհայր մանկանն եւ զմայր եւ զնոսա որ ընդ նմայն էին, եւ մտանէ ուր դնէր մանուկն:
|
5:41 And he took the damsel by the hand, and said unto her, Talitha cumi; which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise:
| 5:41 Եւ կալեալ զձեռանէ մանկանն` ասէ ցնա. Տալիթա, կո՛ւմի: Որ թարգմանի. Աղջիկ դու, քեզ ասեմ, արի:
|
5:42 And straightway the damsel arose, and walked; for she was of the age of twelve years. And they were astonished with a great astonishment:
| 5:42 Եւ վաղվաղակի յարեաւ աղջիկն եւ գնայր, քանզի էր ամաց իբրեւ երկոտասանից. եւ զարմացան մեծաւ զարմանալեօք:
|
5:43 And he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat:
| 5:43 Եւ պատուէր տայր նոցա յոյժ, զի մի՛ ոք գիտասցէ զայն. եւ ասաց տալ նմա ուտել:
|