20:1 And it came to pass, that on one of those days, as he taught the people in the temple, and preached the gospel, the chief priests and the scribes came upon him with the elders:
| 20:1 Եւ եղեւ ի միում աւուրցն յայնցանէ, մինչդեռ ուսուցանէր զժողովուրդն ի տաճարի անդ եւ աւետարանէր, հասին ի վերայ քահանայապետքն եւ դպիրք ծերովքն հանդերձ:
|
20:2 And spake unto him, saying, Tell us, by what authority doest thou these things? or who is he that gave thee this authority:
| 20:2 եւ ասեն ցնա. Ասա մեզ, որո՞վ իշխանութեամբ գործես դու զայդ, կամ ո՞վ է որ ետ քեզ զայդ իշխանութիւն:
|
20:3 And he answered and said unto them, I will also ask you one thing; and answer me:
| 20:3 Պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Հարցից եւ ես ցձեզ բան մի, եւ ասացէք ինձ:
|
20:4 The baptism of John, was it from heaven, or of men:
| 20:4 Մկրտութիւնն Յովհաննու յերկնի՞ց էր եթէ ի մարդկանէ:
|
20:5 And they reasoned with themselves, saying, If we shall say, From heaven; he will say, Why then believed ye him not:
| 20:5 Եւ նոքա խորհեցան ի միտս իւրեանց եւ ասեն:
|
20:6 But and if we say, Of men; all the people will stone us: for they be persuaded that John was a prophet:
| 20:6 Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, ամենայն ժողովուրդն քարկոծ առնեն զմեզ. զի հաստատեալ է ի միտս զՅովհաննէ, թէ մարգարէ է:
|
20:7 And they answered, that they could not tell whence it was:
| 20:7 Եւ պատասխանի ետուն չգիտել թէ ուստի իցէ:
|
20:8 And Jesus said unto them, Neither tell I you by what authority I do these things:
| 20:8 Եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. Եւ ոչ ես ասեմ ձեզ որով իշխանութեամբ առնեմ զայս:
|
20:9 Then began he to speak to the people this parable; A certain man planted a vineyard, and let it forth to husbandmen, and went into a far country for a long time:
| 20:9 Սկսաւ ասել առ ժողովուրդն զառակս զայս. Այր ոմն տնկեաց այգի, եւ ետ զնա մշակաց. եւ ինքն գնաց ճանապարհ ժամանակս բազումս:
|
20:10 And at the season he sent a servant to the husbandmen, that they should give him of the fruit of the vineyard: but the husbandmen beat him, and sent him away empty:
| 20:10 Եւ ի ժամու առաքեաց առ մշակսն ծառայ, զի ի պտղոյ այգւոյն տացեն նմա. եւ մշակքն գան հարին զնա, եւ արձակեցին ունայն:
|
20:11 And again he sent another servant: and they beat him also, and entreated him shamefully, and sent him away empty:
| 20:11 Եւ յաւել մեւս եւս ծառայ յղել. նոքա եւ զնա եւս գան հարին, անարգեցին եւ առաքեցին ունայն:
|
20:12 And again he sent a third: and they wounded him also, and cast him out:
| 20:12 Եւ յաւել զերրորդն առաքել. նոքա եւ զնա վիրաւորեցին եւ հանին արտաքս:
|
20:13 Then said the lord of the vineyard, What shall I do? I will send my beloved son: it may be they will reverence him when they see him:
| 20:13 Ասէ տէր այգւոյն. Զի՞նչ արարից. առաքեցից զորդի իմ սիրելի, թերեւս ի սմանէ պատկառեսցեն:
|
20:14 But when the husbandmen saw him, they reasoned among themselves, saying, This is the heir: come, let us kill him, that the inheritance may be our’s:
| 20:14 Իբրեւ տեսին զնա մշակքն, խորհեցան ընդ միմեանս եւ ասեն. Սա է ժառանգն, սպանցուք զսա, զի մեր լինիցի ժառանգութիւնն:
|
20:15 So they cast him out of the vineyard, and killed him. What therefore shall the lord of the vineyard do unto them:
| 20:15 Եւ հանին զնա արտաքս քան զայգին եւ սպանին. արդ զի՞նչ արասցէ ընդ նոսա տէր այգւոյն:
|
20:16 He shall come and destroy these husbandmen, and shall give the vineyard to others. And when they heard it, they said, God forbid:
| 20:16 ո՞չ ապաքէն գայցէ եւ կորուսանիցէ զմշակսն զայնոսիկ եւ տացէ զայգին այլոց: Իբրեւ լուան` ասեն. Քաւ, մի՛ լիցի:
|
20:17 And he beheld them, and said, What is this then that is written, The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner:
| 20:17 Եւ նա հայեցեալ ընդ նոսա` ասէ. Իսկ զի՞նչ իցէ այն որ գրեալն է եթէ` Վէմն զոր անարգեցին շինողքն` նա եղեւ գլուխ անկեան:
|
20:18 Whosoever shall fall upon that stone shall be broken; but on whomsoever it shall fall, it will grind him to powder:
| 20:18 Ամենայն որ ընդհարցի ընդ վէմս ընդ այս` խորտակեսցի, եւ յորոյ վերայ անկցի` հոսեսցէ զնա:
|
20:19 And the chief priests and the scribes the same hour sought to lay hands on him; and they feared the people: for they perceived that he had spoken this parable against them:
| 20:19 Եւ խնդրէին դպիրքն եւ քահանայապետք արկանել ի նա ձեռս ի նմին ժամու, եւ երկեան ի ժողովրդենէն, զի գիտացին թէ առ նոսա ասաց զառակն զայն:
|
20:20 And they watched him, and sent forth spies, which should feign themselves just men, that they might take hold of his words, that so they might deliver him unto the power and authority of the governor:
| 20:20 Եւ ապա սպասեցին, եւ առաքեցին դաւաճանս կեղծաւորեալս զանձինս առ արդարս ունել, զի ըմբռնեսցեն զնա բանիւք, առ ի մատնել զնա պետութեան եւ իշխանութեան դատաւորին:
|
20:21 And they asked him, saying, Master, we know that thou sayest and teachest rightly, neither acceptest thou the person of any, but teachest the way of God truly:
| 20:21 Հարցին ցնա եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք եթէ ուղիղ խօսիս եւ ուսուցանես, եւ ոչ առնուս ակն, այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես:
|
20:22 Is it lawful for us to give tribute unto Caesar, or no:
| 20:22 արժա՞ն է մեզ կայսեր հարկս տալ թէ ոչ:
|
20:23 But he perceived their craftiness, and said unto them, Why tempt ye me:
| 20:23 Եւ նայեցեալ ընդ խորամանկութիւն նոցա` ասէ ցնոսա:
|
20:24 Shew me a penny. Whose image and superscription hath it? They answered and said, Caesar’s:
| 20:24 Ցուցէք`` ինձ զդահեկանն: Եւ նոքա ցուցին. եւ ասէ.`` Զո՞յր պատկեր եւ զգիր ունի: Պատասխանի ետուն եւ ասեն. ԶԿայսեր:
|
20:25 And he said unto them, Render therefore unto Caesar the things which be Caesar’s, and unto God the things which be God’s:
| 20:25 Եւ նա ասէ ցնոսա. Արդ երթայք տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն` Աստուծոյ:
|
20:26 And they could not take hold of his words before the people: and they marvelled at his answer, and held their peace:
| 20:26 Եւ ոչ կարացին զնա ըմբռնել բանիւք առաջի ժողովրդեանն. եւ զարմացեալ ընդ պատասխանին նորա` լռեցին:
|
20:27 Then came to him certain of the Sadducees, which deny that there is any resurrection; and they asked him:
| 20:27 Մատուցեալ ոմանք ի սադուկեցւոցն, որք հակառակէին չլինել յարութեան, հարցին ցնա:
|
20:28 Saying, Master, Moses wrote unto us, If any man’s brother die, having a wife, and he die without children, that his brother should take his wife, and raise up seed unto his brother:
| 20:28 եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ. Եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի, որոյ իցէ կին, եւ նա անորդի իցէ, զի առնուցու եղբայր նորա զկինն, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում:
|
20:29 There were therefore seven brethren: and the first took a wife, and died without children:
| 20:29 Արդ եւթն եղբարք էին. եւ առաջնոյն առեալ կին` մեռաւ անորդի:
|
20:30 And the second took her to wife, and he died childless:
| 20:30 Առ զնա եւ երկրորդն, մեռաւ եւ նա անորդի:
|
20:31 And the third took her; and in like manner the seven also: and they left no children, and died:
| 20:31 Առ զնա եւ երրորդն, նոյնպէս եւ եւթանեքին, եւ ոչ թողին որդիս:
|
20:32 Last of all the woman died also:
| 20:32 Մեռաւ`` եւ կինն:
|
20:33 Therefore in the resurrection whose wife of them is she? for seven had her to wife:
| 20:33 Արդ ի յարութեան ո՞ւմ ի նոցանէ լինիցի կին. զի եւթանեքին կալան զնա կին:
|
20:34 And Jesus answering said unto them, The children of this world marry, and are given in marriage:
| 20:34 Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Որդիք աշխարհիս այսորիկ կանայս առնեն եւ արանց լինին:
|
20:35 But they which shall be accounted worthy to obtain that world, and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage:
| 20:35 իսկ որ արժանի լինիցին այնմ աշխարհի հասանել եւ յարութեանն որ ի մեռելոց` ոչ կանայս առնեն եւ ոչ արանց լինին:
|
20:36 Neither can they die any more: for they are equal unto the angels; and are the children of God, being the children of the resurrection:
| 20:36 Քանզի եւ ոչ մեռանել եւս կարեն, զի հաւասար հրեշտակաց են, եւ որդիք Աստուծոյ, քանզի յարութեան որդիք են:
|
20:37 Now that the dead are raised, even Moses shewed at the bush, when he calleth the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob:
| 20:37 Այլ զի յառնեն մեռեալք, եւ Մովսէս գուշակեաց ի մորենւոջն, որպէս ասէ զՏեառնէ Աստուծոյ Աբրահամու եւ զԱստուծոյ Իսահակայ եւ զԱստուծոյ Յակովբայ:
|
20:38 For he is not a God of the dead, but of the living: for all live unto him:
| 20:38 Եւ Աստուած չէ մեռելոց, այլ` կենդանեաց, զի ամենեքին նմա կենդանի են:
|
20:39 Then certain of the scribes answering said, Master, thou hast well said:
| 20:39 Պատասխանի ետուն ոմանք ի դպրացն եւ ասեն. Վարդապետ, բարւոք ասացեր:
|
20:40 And after that they durst not ask him any question at all:
| 20:40 Եւ ոչ եւս ոք իշխէր հարցանել զնա եւ ոչինչ:
|
20:41 And he said unto them, How say they that Christ is David’s son:
| 20:41 Ասէ եւ առ նոսա. Զիա՞րդ ասեն զՔրիստոսէ թէ որդի է Դաւթի:
|
20:42 And David himself saith in the book of Psalms, The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand:
| 20:42 զի ինքն Դաւիթ ասէ ի գիրս Սաղմոսաց. Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ:
|
20:43 Till I make thine enemies thy footstool:
| 20:43 մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց:
|
20:44 David therefore calleth him Lord, how is he then his son:
| 20:44 Իսկ արդ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ որդի նորա իցէ:
|
20:45 Then in the audience of all the people he said unto his disciples:
| 20:45 Եւ լու ի լու ամենայն ժողովրդեանն ասէ ցաշակերտսն:
|
20:46 Beware of the scribes, which desire to walk in long robes, and love greetings in the markets, and the highest seats in the synagogues, and the chief rooms at feasts:
| 20:46 զգոյշ լերուք ի դպրացն, որ կամին պատմուճանօք շրջել, եւ սիրեն ողջոյնս ի հրապարակս, եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զբարձերէցս յընթրիս:
|
20:47 Which devour widows’ houses, and for a shew make long prayers: the same shall receive greater damnation:
| 20:47 որ ուտեն զտունս այրեաց, եւ պատճառանօք յերկարեն զաղօթս. նոքա ընկալցին աւելի դատաստանս:
|