16:1 And he said also unto his disciples, There was a certain rich man, which had a steward; and the same was accused unto him that he had wasted his goods:
| 16:1 Եւ ասէ առ աշակերտսն. Այր մի էր մեծատուն, որոյ էր տնտես. եւ եղեւ զնմանէ ամբաստանութիւն, որպէս թէ վատնիցէ զինչս նորա:
|
16:2 And he called him, and said unto him, How is it that I hear this of thee? give an account of thy stewardship; for thou mayest be no longer steward:
| 16:2 Կոչեաց եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ է այս զոր լսեմս զքէն. տուր զհամար տնտեսութեան քո, զի ոչ եւս կարես լինել տնտես:
|
16:3 Then the steward said within himself, What shall I do? for my lord taketh away from me the stewardship: I cannot dig; to beg I am ashamed:
| 16:3 Ասէ ընդ միտս իւր տնտեսն. Զի՞նչ գործեցից, զի տէր իմ հանէ զտնտեսութիւնս. գործել ոչ կարեմ, մուրանալ ամաչեմ:
|
16:4 I am resolved what to do, that, when I am put out of the stewardship, they may receive me into their houses:
| 16:4 Գիտեմ զինչ արարից, զի յորժամ ի բաց լինիցիմ ի տնտեսութենէս, ընկալցին զիս ի տունս իւրեանց:
|
16:5 So he called every one of his lord’s debtors unto him, and said unto the first, How much owest thou unto my lord:
| 16:5 Եւ կոչեցեալ առ ինքն մի ըստ միոջէ ի պարտապանաց տեառն իւրոյ, ասէ ցառաջինն. Քանի՞ ինչ պարտիս տեառն իմում:
|
16:6 And he said, An hundred measures of oil. And he said unto him, Take thy bill, and sit down quickly, and write fifty:
| 16:6 Եւ նա ասէ. Հարեւր մար ձիթոյ: Ասէ ցնա. Կա զգիր քո, եւ նիստ գրեա վաղվաղակի յիսուն:
|
16:7 Then said he to another, And how much owest thou? And he said, An hundred measures of wheat. And he said unto him, Take thy bill, and write fourscore:
| 16:7 Դարձեալ ասէ ցմեւսն. Դու քանի՞ ինչ պարտիս: Եւ նա ասէ. Հարեւր քոռ ցորենոյ: Եւ ասէ ցնա. Կա զգիր քո, եւ նիստ գրեա ութսուն:
|
16:8 And the lord commended the unjust steward, because he had done wisely: for the children of this world are in their generation wiser than the children of light:
| 16:8 Եւ գովեաց տէրն զտնտեսն անիրաւութեան, զի իմաստութեամբ արար. զի որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց:
|
16:9 And I say unto you, Make to yourselves friends of the mammon of unrighteousness; that, when ye fail, they may receive you into everlasting habitations:
| 16:9 Եւ ես ձեզ ասեմ. Արարէք ձեզ բարեկամս ի մամոնայէ անիրաւութեան. զի յորժամ պակասիցէ այն, ընկալցին զձեզ ի յարկսն յաւիտենականս:
|
16:10 He that is faithful in that which is least is faithful also in much: and he that is unjust in the least is unjust also in much:
| 16:10 Որ ի փոքուն հաւատարիմ է` եւ ի բազմին հաւատարիմ է, եւ որ ի փոքուն անիրաւ է` եւ ի բազմին անիրաւ է:
|
16:11 If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches:
| 16:11 Իսկ արդ եթէ յանիրաւ մամոնային չեղէք հաւատարիմք, զճշմարիտն ձեզ ո՞ հաւատասցէ:
|
16:12 And if ye have not been faithful in that which is another man’s, who shall give you that which is your own:
| 16:12 Եւ եթէ յօտարին չեղէք հաւատարիմք, զձերն ո՞ տացէ ձեզ:
|
16:13 No servant can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon:
| 16:13 Ոչ ոք ծառայ կարէ երկուց տերանց ծառայել, զի եթէ զմին ատիցէ, եւ զմեւսն սիրիցէ. կա՛մ զմին մեծարիցէ, եւ զմեւսն արհամարհիցէ. ոչ կարէք Աստուծոյ ծառայել եւ մամոնայի:
|
16:14 And the Pharisees also, who were covetous, heard all these things: and they derided him:
| 16:14 Իբրեւ լսէին զայս ամենայն փարիսեցիքն, քանզի արծաթասէրք էին, անգոսնէին զնա:
|
16:15 And he said unto them, Ye are they which justify yourselves before men; but God knoweth your hearts: for that which is highly esteemed among men is abomination in the sight of God:
| 16:15 Եւ ասէ ցնոսա. Դուք էք որ արդարացուցանէք զանձինս առաջի մարդկան, սակայն Աստուած գիտէ զսիրտս ձեր. զի որ առաջի մարդկան բարձր է` պիղծ է առաջի Աստուծոյ:
|
16:16 The law and the prophets were until John: since that time the kingdom of God is preached, and every man presseth into it:
| 16:16 Օրէնքն եւ մարգարէք մինչեւ ցՅովհաննէս. յայնմ հետէ արքայութիւն Աստուծոյ աւետարանի, եւ ամենայն ոք զնա բռնաբարէ:
|
16:17 And it is easier for heaven and earth to pass, than one tittle of the law to fail:
| 16:17 Դիւրին իցէ երկնից եւ երկրի անցանել, քան յօրինացն միոյ նշանախեցի անկանել:
|
16:18 Whosoever putteth away his wife, and marrieth another, committeth adultery: and whosoever marrieth her that is put away from her husband committeth adultery:
| 16:18 Ամենայն որ արձակէ զկին իւր եւ առնէ այլ` շնայ. եւ որ զարձակեալն առնէ` շնայ:
|
16:19 There was a certain rich man, which was clothed in purple and fine linen, and fared sumptuously every day:
| 16:19 Այր ոմն էր մեծատուն, եւ ագանէր բեհեզս եւ ծիրանիս եւ ուրախ լինէր հանապազ առատապէս:
|
16:20 And there was a certain beggar named Lazarus, which was laid at his gate, full of sores:
| 16:20 Եւ աղքատ ոմն անուն Ղազարոս անկեալ դնէր առ դրան նորա վիրաւորեալ:
|
16:21 And desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man’s table: moreover the dogs came and licked his sores:
| 16:21 եւ ցանկայր լնուլ զորովայն իւր ի փշրանացն որ անկանէին ի սեղանոյ մեծատանն. այլ եւ շունք եւս գային եւ լիզուին զվէրս նորա:
|
16:22 And it came to pass, that the beggar died, and was carried by the angels into Abraham’s bosom: the rich man also died, and was buried:
| 16:22 Եւ եղեւ մեռանել աղքատին, եւ տանել հրեշտակացն զնա ի գոգն Աբրահամու. մեռաւ եւ մեծատունն եւ թաղեցաւ:
|
16:23 And in hell he lift up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom:
| 16:23 Եւ ի դժոխսն ամբարձ զաչս իւր մինչ ի տանջանսն էր. ետես զԱբրահամ ի հեռաստանէ, եւ զՂազարոս ի գոգ նորա հանգուցեալ:
|
16:24 And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame:
| 16:24 Եւ նա աղաղակեաց եւ ասէ. Հայր Աբրահամ, ողորմեաց ինձ, եւ առաքեա զՂազարոս, զի թացցէ զծագ մատին իւրոյ ի ջուր, եւ զովացուսցէ զլեզու իմ, զի պապակիմ ի տապոյ աստի:
|
16:25 But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime receivedst thy good things, and likewise Lazarus evil things: but now he is comforted, and thou art tormented:
| 16:25 Եւ ասէ ցնա Աբրահամ. Որդեակ, յիշեա զի ընկալար անդէն զբարիս քո ի կեանսն քում, եւ Ղազարոս նոյնպէս զչարչարանս. արդ սա աստ մխիթարի, եւ դու այդր պապակիս:
|
16:26 And beside all this, between us and you there is a great gulf fixed: so that they which would pass from hence to you cannot; neither can they pass to us, that would come from thence:
| 16:26 Եւ ի վերայ այսր ամենայնի վիհ մեծ է ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ. եթէ կամիցին աստի առ ձեզ անցանել, ոչ կարեն, եւ ոչ այտի ոք առ մեզ անցանել:
|
16:27 Then he said, I pray thee therefore, father, that thou wouldest send him to my father’s house:
| 16:27 Եւ ասէ. Արդ աղաչեմ զքեզ, հայր, զի արձակեսցես զդա ի տուն հօր իմոյ:
|
16:28 For I have five brethren; that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment:
| 16:28 են իմ անդ եղբարք հինգ, որպէս զի տացէ նոցա վկայութիւն, զի մի՛ եւ նոքա գայցեն յայս տեղի տանջանաց:
|
16:29 Abraham saith unto him, They have Moses and the prophets; let them hear them:
| 16:29 Եւ ասէ Աբրահամ. Ունին զՄովսէս եւ զմարգարէսն, նոցա լուիցեն:
|
16:30 And he said, Nay, father Abraham: but if one went unto them from the dead, they will repent:
| 16:30 Եւ նա ասէ. Ոչ, հայր Աբրահամ, բայց եթէ ի մեռելոց ոք երթիցէ առ նոսա, եւ ապաշխարեսցեն:
|
16:31 And he said unto him, If they hear not Moses and the prophets, neither will they be persuaded, though one rose from the dead:
| 16:31 Եւ ասէ ցնա. Եթէ Մովսիսի եւ մարգարէիցն ոչ լսեն, եւ ոչ եթէ ի մեռելոց ոք յառնիցէ, հաւանեսցին:
|