26:1 Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth the hand, and answered for himself:
| 26:1 Եւ Ագրիպպաս ասէ ցՊաւղոս. Հրամայեալ է քեզ վասն քո խօսել: Յայնժամ Պաւղոսի ձգեալ զձեռն առնէր պատասխանի:
|
26:2 I think myself happy, king Agrippa, because I shall answer for myself this day before thee touching all the things whereof I am accused of the Jews:
| 26:2 Վասն ամենայն ամբաստանութեան Հրէիցդ զինէն, արքայ Ագրիպպա, համարիմ զանձն երանելի, զի քո առաջի այսօր տալոց եմ պատասխանի:
|
26:3 Especially because I know thee to be expert in all customs and questions which are among the Jews: wherefore I beseech thee to hear me patiently:
| 26:3 Մանաւանդ զի գիտակ իսկ ես ամենայն կրօնից եւ խնդրոց Հրէից. վասն որոյ աղաչեմ երկայնմտութեամբ լսել ինձ:
|
26:4 My manner of life from my youth, which was at the first among mine own nation at Jerusalem, know all the Jews:
| 26:4 Քանզի կենաց իմոց որ ի մանկութենէ, ի սկզբանէ լեալ յազգի անդ իմում յԵրուսաղէմ, տեղեակ են ամենայն Հրեայք:
|
26:5 Which knew me from the beginning, if they would testify, that after the most straitest sect of our religion I lived a Pharisee:
| 26:5 Յառաջագոյն գիտեն ի վաղուց հետէ, եթէ կամիցին վկայել, զի ըստ ճշմարտագոյն կրօնից օրինացն մերոց կեցեալ եմ փարիսեցի:
|
26:6 And now I stand and am judged for the hope of the promise made of God unto our fathers:
| 26:6 Եւ արդ վասն յուսոյն առ հարսն եղելոյ աւետեացն յԱստուծոյ` դատեալ կամ յատենի:
|
26:7 Unto which promise our twelve tribes, instantly serving God day and night, hope to come. For which hope’s sake, king Agrippa, I am accused of the Jews:
| 26:7 յոր երկոտասան ազգատոհմին մերոյ անպակաս զցայգ եւ զցերեկ պաշտեալ ակն ունին հասանել. վասն որոյ յուսոյ ամբաստանիմ, արքայ, ի Հրէիցդ:
|
26:8 Why should it be thought a thing incredible with you, that God should raise the dead:
| 26:8 Զի՞նչ անհաւատ թուի ձեզ եթէ Աստուած զմեռեալս յարուցանէ:
|
26:9 I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth:
| 26:9 Ես իսկ ինքնին պատշաճ համարէի զբազում ինչ հակառակ անուանն Յիսուսի Նազովրեցւոյ գործել:
|
26:10 Which thing I also did in Jerusalem: and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against them:
| 26:10 Զոր եւ արարի իսկ յԵրուսաղէմ. եւ զբազումս ի սրբոցն ես բանտարգել առնէի, ի քահանայապետիցն առեալ իշխանութիւն. եւ զսպանելոցն նոցա բերէի համար:
|
26:11 And I punished them oft in every synagogue, and compelled them to blaspheme; and being exceedingly mad against them, I persecuted them even unto strange cities:
| 26:11 Եւ ըստ ամենայն ժողովրդոցն բազում անգամ պատժեալ զնոսա` բռնադատէի հայհոյել. առաւել եւս մոլեալ ի վերայ նոցա` հալածէի մինչեւ յարտաքին քաղաքսն:
|
26:12 Whereupon as I went to Damascus with authority and commission from the chief priests:
| 26:12 Որովք գնացեալ ի Դամասկոս` իշխանութեամբ եւ հրամանօք քահանայապետիցն:
|
26:13 At midday, O king, I saw in the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them which journeyed with me:
| 26:13 զմիջաւուրբն ի ճանապարհի տեսի, արքայ, յերկնից առաւել քան զլուսաւորութիւն արեգական ծագեալ զինեւ լոյս, եւ զնոքօք որ ընդ իսն երթային:
|
26:14 And when we were all fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? it is hard for thee to kick against the pricks:
| 26:14 Եւ յամենեցուն մեր անկանելն յերկիր, լուայ ձայն որ ասէր ցիս Հեբրայեցւոց բարբառովն. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս. խիստ է քեզ ընդդէմ խթանի աքացել:
|
26:15 And I said, Who art thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecutest:
| 26:15 Եւ ես ասեմ. Ո՞ ես, Տէր: Եւ Տէր ասէ. Ես եմ Յիսուս զոր դուն հալածես:
|
26:16 But rise, and stand upon thy feet: for I have appeared unto thee for this purpose, to make thee a minister and a witness both of these things which thou hast seen, and of those things in the which I will appear unto thee:
| 26:16 Այլ արի եւ կաց ի վերայ ոտից քոց, զի վասն այսորիկ երեւեցայ քեզ առնուլ զքեզ ի ձեռն պաշտօնեայ եւ վկայ որոց տեսերդ զիս. եւ որոց երեւեցայց քեզ:
|
26:17 Delivering thee from the people, and from the Gentiles, unto whom now I send thee:
| 26:17 փրկել զքեզ ի ժողովրդենէդ եւ ի հեթանոսաց, յորս ես առաքեցից զքեզ:
|
26:18 To open their eyes, and to turn them from darkness to light, and from the power of Satan unto God, that they may receive forgiveness of sins, and inheritance among them which are sanctified by faith that is in me:
| 26:18 բանալ զաչս նոցա, դարձուցանել ի խաւարէ ի լոյս, եւ յիշխանութենէ Սատանայի` յԱստուած. առնուլ նոցա զթողութիւն մեղաց, եւ վիճակ ընդ սուրբս հաւատովքն որ յիս:
|
26:19 Whereupon, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision:
| 26:19 Ուստի, արքայ Ագրիպպա, ոչ եղէ անհաւան երկնաւոր տեսլեանն:
|
26:20 But shewed first unto them of Damascus, and at Jerusalem, and throughout all the coasts of Judaea, and then to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works meet for repentance:
| 26:20 այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել:
|
26:21 For these causes the Jews caught me in the temple, and went about to kill me:
| 26:21 Վասն այսորիկ Հրէից կալեալ զիս ի տաճարին` կամէին սպանանել:
|
26:22 Having therefore obtained help of God, I continue unto this day, witnessing both to small and great, saying none other things than those which the prophets and Moses did say should come:
| 26:22 Օգնութիւն հասեալ առ յԱստուծոյ` մինչեւ ցայսօր կացի վկայեալ փոքու եւ մեծի, ոչ ինչ արտաքոյ ասել քան զոր մարգարէքն եւ Մովսէս խօսեցան զհանդերձելոցն լինելոյ:
|
26:23 That Christ should suffer, and that he should be the first that should rise from the dead, and should shew light unto the people, and to the Gentiles:
| 26:23 եթէ չարչարելոց է Քրիստոսն, եթէ առաջին ի յարութենէ մեռելոց` լոյս պատմելոց է ժողովրդեանն եւ հեթանոսաց:
|
26:24 And as he thus spake for himself, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning doth make thee mad:
| 26:24 Եւ նորա զայս պատասխանի տուեալ, Փեստոս ի ձայն մեծ ասէ. Մոլիս, Պաւղէ, բազում դպրութիւնք զքեզ ի մոլութիւն դարձուցանեն:
|
26:25 But he said, I am not mad, most noble Festus; but speak forth the words of truth and soberness:
| 26:25 Իսկ Պաւղոս ասէ. Ոչ մոլիմ, քաջդ Փեստոս, այլ զցածութեան եւ զճշմարտութեան բանս բարբառիմ:
|
26:26 For the king knoweth of these things, before whom also I speak freely: for I am persuaded that none of these things are hidden from him; for this thing was not done in a corner:
| 26:26 Գիտակ իսկ է այսոցիկ արքայ, ընդ որում եւ համարձակեալդ խօսիմ. քանզի ծածկել ի քէն իմիք ի սոցանէ չառնում յանձն. զի ոչ եթէ յանկեան ուրեք գործեալ իցէ այս:
|
26:27 King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest:
| 26:27 Հաւատա՞ս, արքայ Ագրիպպա, մարգարէից. գիտեմ զի հաւատաս:
|
26:28 Then Agrippa said unto Paul, Almost thou persuadest me to be a Christian:
| 26:28 Եւ ասէ Ագրիպպաս ցՊաւղոս. Փոքու իմն հաւանեցուցանես զիս լինել քրիստոնեայ:
|
26:29 And Paul said, I would to God, that not only thou, but also all that hear me this day, were both almost, and altogether such as I am, except these bonds:
| 26:29 Եւ Պաւղոս ասէ. Խնդրէի յԱստուծոյ ե՛ւ փոքու ե՛ւ մեծաւ ոչ միայն զքեզ, այլ զամենեսեան որ լսեն ինձ այսօր` լինել այսպիսի որպէս եւ եսս եմ, բաց ի կապանաց աստի:
|
26:30 And when he had thus spoken, the king rose up, and the governor, and Bernice, and they that sat with them:
| 26:30 Յոտն եկաց արքայն եւ դատաւորն եւ Բերինիկէ, եւ որ ընդ նոսայն նստէին:
|
26:31 And when they were gone aside, they talked between themselves, saying, This man doeth nothing worthy of death or of bonds:
| 26:31 Եւ իբրեւ գնացին, խօսէին ընդ միմեանս եւ ասէին թէ` Ոչ ինչ արժանի մահու կամ կապանաց գործէ այրս այս:
|
26:32 Then said Agrippa unto Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed unto Caesar:
| 26:32 Իսկ Ագրիպպաս ցՓեստոս ասէ. Արձակել մարթ էր զայրս զայս, եթէ ոչ էր բողոքեալ ի կայսր:
|