25:1 Now when Festus was come into the province, after three days he ascended from Caesarea to Jerusalem:
| 25:1 Փեստոս իբրեւ եհաս յիշխանութիւնն, յետ երից աւուրց ել յԵրուսաղէմ ի Կեսարեայ:
|
25:2 Then the high priest and the chief of the Jews informed him against Paul, and besought him:
| 25:2 Եւ զգացուցին նմա քահանայապետքն եւ գլխաւորք Հրէիցն զՊաւղոսէ:
|
25:3 And desired favour against him, that he would send for him to Jerusalem, laying wait in the way to kill him:
| 25:3 եւ աղաչէին խնդրեալ շնորհս ի նմանէ. զի կոչեսցէ զնա յԵրուսաղէմ. դարան գործեալ սպանանել զնա ի ճանապարհի:
|
25:4 But Festus answered, that Paul should be kept at Caesarea, and that he himself would depart shortly thither:
| 25:4 Իսկ Փեստոս արար պատասխանի պահել զնա ի Կեսարիա, թէ ինքն իսկ ընդ հուպ անդր երթալոց էր:
|
25:5 Let them therefore, said he, which among you are able, go down with me, and accuse this man, if there be any wickedness in him:
| 25:5 Եւ որ ի ձէնջ կարողքդ իցեն, ասէ, ընդ իս իջցեն, եւ եթէ իցէ ինչ յառնն վնաս, ամբաստան լիցին զնմանէ:
|
25:6 And when he had tarried among them more than ten days, he went down unto Caesarea; and the next day sitting on the judgment seat commanded Paul to be brought:
| 25:6 Եւ լեալ անդ աւուրս ոչ աւելի քան զութ կամ զտասն, եկն էջ ի Կեսարիա. եւ ի վաղիւ անդր նստեալ յատենի` հրամայեաց ածել զՊաւղոս:
|
25:7 And when he was come, the Jews which came down from Jerusalem stood round about, and laid many and grievous complaints against Paul, which they could not prove:
| 25:7 Եւ իբրեւ եկն, կացին շուրջ զնովաւ որ յԵրուսաղեմէ իջեալ էին Հրեայքն, բազում եւ ծանր վնասս դնէին զորս ոչ կարէին ցուցանել:
|
25:8 While he answered for himself, Neither against the law of the Jews, neither against the temple, nor yet against Caesar, have I offended any thing at all:
| 25:8 Քանզի առնէր պատասխանի Պաւղոս եթէ` Ոչ յօրէնս Հրէից եւ ոչ ի տաճարն եւ ոչ ի կայսր ինչ վնասակար եմ:
|
25:9 But Festus, willing to do the Jews a pleasure, answered Paul, and said, Wilt thou go up to Jerusalem, and there be judged of these things before me:
| 25:9 Բայց Փեստոս կամեցեալ Հրէիցն շնորհս առնել` պատասխանի ետ Պաւղոսի եւ ասէ. Կամի՞ս յԵրուսաղէմ ելանել, եւ անդ վասն դոցին իրաց դատել առաջի իմ:
|
25:10 Then said Paul, I stand at Caesar’s judgment seat, where I ought to be judged: to the Jews have I done no wrong, as thou very well knowest:
| 25:10 Եւ ասէ Պաւղոս. Յատենի կայսեր հասեալ կամ ուր պարտ է ինձ դատել. Հրէից ինչ չեմ վնասակար, որպէս եւ դու իսկ քաջ գիտես:
|
25:11 For if I be an offender, or have committed any thing worthy of death, I refuse not to die: but if there be none of these things whereof these accuse me, no man may deliver me unto them. I appeal unto Caesar:
| 25:11 Ապա եթէ վնասակար իցեմ եւ արժանի ինչ մահու գործեցի, ոչ զանգիտեմ ի մեռանելոյ. իսկ եթէ ոչ ինչ իցէ զորոց սոքա ամբաստան լինին զինէն, ոչ ոք կարէ զիս դոցա շնորհել. ի կայսր բողոքեմ:
|
25:12 Then Festus, when he had conferred with the council, answered, Hast thou appealed unto Caesar? unto Caesar shalt thou go:
| 25:12 Յայնժամ Փեստոսի խօսեցեալ ընդ խորհրդակցին` արար պատասխանի. Ի կայսր բողոքեցեր, առ կայսր երթիջիր:
|
25:13 And after certain days king Agrippa and Bernice came unto Caesarea to salute Festus:
| 25:13 Իբրեւ անցին աւուրք ինչ, Ագրիպպաս արքայ եւ Բերինիկէ եկին ի Կեսարիա յողջոյն Փեստոսի:
|
25:14 And when they had been there many days, Festus declared Paul’s cause unto the king, saying, There is a certain man left in bonds by Felix:
| 25:14 Եւ իբրեւ աւուրս բազումս հանէին անդ, Փեստոս զեկոյց արքայի զՊաւղոսէ եւ ասէ. Այր մի է աստ մնացեալ կապեալ ի Փելիքսէ:
|
25:15 About whom, when I was at Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews informed me, desiring to have judgment against him:
| 25:15 Վասն որոյ իբրեւ չոգայ յԵրուսաղէմ, զգացուցին ինձ քահանայապետքն եւ գլխաւորք Հրէիցն, խնդրէին յինէն առնել նմա պատուհաս:
|
25:16 To whom I answered, It is not the manner of the Romans to deliver any man to die, before that he which is accused have the accusers face to face, and have licence to answer for himself concerning the crime laid against him:
| 25:16 Որոց ետու պատասխանի եթէ` Չէ օրէն Հռովմայեցւոց շնորհել ումեք զոք, մինչչեւ ամբաստանեալն յանդիման ունիցի զդատախազսն, եւ տեղի պատասխանւոյ առնուցու վասն ամբաստանութեանն:
|
25:17 Therefore, when they were come hither, without any delay on the morrow I sat on the judgment seat, and commanded the man to be brought forth:
| 25:17 Եւ իբրեւ եկին այսր, ոչինչ յապաղեցի, այլ ի վաղիւն նստեալ յատենի` հրամայեցի ածել զայրն:
|
25:18 Against whom when the accusers stood up, they brought none accusation of such things as I supposed:
| 25:18 Վասն որոյ մատուցեալ ամբաստանքն եւ ոչ մի ինչ վնաս չարութեան ի մէջ բերէին զորոց եսն կարծէի:
|
25:19 But had certain questions against him of their own superstition, and of one Jesus, which was dead, whom Paul affirmed to be alive:
| 25:19 բայց խնդիրս ինչ որ վասն իւրեանց պաշտաման ունէին ընդ նմա, եւ վասն Յիսուսի որումն մեռելոյ, զորմէ ասէր Պաւղոս թէ կենդանի է:
|
25:20 And because I doubted of such manner of questions, I asked him whether he would go to Jerusalem, and there be judged of these matters:
| 25:20 Իբրեւ յանհնարս մտի վասն այսպիսի իրաց քննութեան, ասեմ եթէ կամիցի՞ երթալ յԵրուսաղէմ, եւ անդ դատել վասն նոցին իրաց:
|
25:21 But when Paul had appealed to be reserved unto the hearing of Augustus, I commanded him to be kept till I might send him to Caesar:
| 25:21 Բայց ի Պաւղոսի բողոքելն զի պահեսցի ի Քաջի արանցն յանդիմանութիւն, հրամայեցի պահել զնա` մինչեւ տաց տանել առ կայսր:
|
25:22 Then Agrippa said unto Festus, I would also hear the man myself. To morrow, said he, thou shalt hear him:
| 25:22 Ագրիպպաս ցՓեստոս ասէ. Կամէի եւ ես լսել առնն: Եւ նա ասէ. Ի վաղիւ լուիցես:
|
25:23 And on the morrow, when Agrippa was come, and Bernice, with great pomp, and was entered into the place of hearing, with the chief captains, and principal men of the city, at Festus’ commandment Paul was brought forth:
| 25:23 Եւ ի վաղիւ անդր իբրեւ եկն Ագրիպպաս եւ Բերինիկէ բազում երեւելի սպասուք, եւ մտին յատեանն հանդերձ հազարապետօքն եւ արամբք պատուականօք քաղաքին. եւ հրամայեալ Փեստոսի` ածին զՊաւղոս:
|
25:24 And Festus said, King Agrippa, and all men which are here present with us, ye see this man, about whom all the multitude of the Jews have dealt with me, both at Jerusalem, and also here, crying that he ought not to live any longer:
| 25:24 Եւ ասէ Փեստոս. Արքայ Ագրիպպա, եւ ամենայն արք որք ընդ մեզ էք, տեսանէ՞ք զսա. վասն սորա ամենայն ժողովք Հրէից ամբաստան եղեն ինձ յԵրուսաղէմ եւ աստ, աղաղակէին թէ` Չէ պարտ դմա կեալ:
|
25:25 But when I found that he had committed nothing worthy of death, and that he himself hath appealed to Augustus, I have determined to send him:
| 25:25 Բայց ես ի վերայ հասի թէ ոչինչ է դորա արժանի մահու գործեալ, եւ դորա ինքնին բողոք կալեալ առ Քաջ արանցն, խորհեցայ յղել:
|
25:26 Of whom I have no certain thing to write unto my lord. Wherefore I have brought him forth before you, and specially before thee, O king Agrippa, that, after examination had, I might have somewhat to write:
| 25:26 Վասն որոյ ստուգութեամբ ինչ գրել տեառն իմում ոչ ունիմ. վասն այնորիկ ածի զդա առաջի ձեր, եւ մանաւանդ առաջի քո, արքայ Ագրիպպա, որպէս զի վերստին քննեալ` մարթացից ինչ գրել:
|
25:27 For it seemeth to me unreasonable to send a prisoner, and not withal to signify the crimes laid against him:
| 25:27 Քանզի անպատեհ իմն թուի ինձ տալ տանել կապեալ մի, եւ ոչինչ վնաս զնմանէ նշանակել:
|