Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency
Գրք. Acts, Գլ. 23   [KJV]Գրք. Acts., Գլ. 23   [(1895)]


23:1 And Paul, earnestly beholding the council, said, Men and brethren, I have lived in all good conscience before God until this day:

23:1 Եւ հայեցեալ Պաւղոսի յատեանն` ասէ. Արք եղբարք, ես ամենայն ուղիղ մտօք գնացեալ եմ առաջի Աստուծոյ մինչեւ ցայսօր:

23:2 And the high priest Ananias commanded them that stood by him to smite him on the mouth:

23:2 Եւ քահանայապետն Անանիա հրամայեաց սպասաւորացն հարկանել զբերան նորա:

23:3 Then said Paul unto him, God shall smite thee, thou whited wall: for sittest thou to judge me after the law, and commandest me to be smitten contrary to the law:

23:3 Յայնժամ Պաւղոս ասէ ցնա. Հարկանելոց է զքեզ Աստուած, որմ բռեալ, եւ դու նստիս դատել զիս ըստ օրինաց, եւ առանց օրինաց հրամայես զիս հարկանել:

23:4 And they that stood by said, Revilest thou God’s high priest:

23:4 Եւ որ շուրջն կային` ասեն. Զքահանայապե՞տ Աստուծոյ հայհոյես:

23:5 Then said Paul, I wist not, brethren, that he was the high priest: for it is written, Thou shalt not speak evil of the ruler of thy people:

23:5 Եւ ասէ Պաւղոս. Ոչ գիտէի, եղբարք, եթէ իցէ քահանայապետ. գրեալ իսկ է. Զիշխան ժողովրդեան քո ոչ հայհոյեսցես:

23:6 But when Paul perceived that the one part were Sadducees, and the other Pharisees, he cried out in the council, Men and brethren, I am a Pharisee, the son of a Pharisee: of the hope and resurrection of the dead I am called in question:

23:6 Իբրեւ գիտաց Պաւղոս եթէ մի կողմն սադուկեցւոց է եւ մեւսն փարիսեցւոց, աղաղակէր ի մէջ ատենին. Արք եղբարք, ես փարիսեցի եմ, որդի փարիսեցւոյ. վասն յուսոյ եւ յարութեան մեռելոց ես աւասիկ դատիմ:

23:7 And when he had so said, there arose a dissension between the Pharisees and the Sadducees: and the multitude was divided:

23:7 Եւ զայս իբրեւ ասաց, եղեն հերձուածք փարիսեցւոցն եւ սադուկեցւոց, եւ պատառեցաւ բազմութիւնն:

23:8 For the Sadducees say that there is no resurrection, neither angel, nor spirit: but the Pharisees confess both:

23:8 Քանզի սադուկեցիքն ասեն. Չիք յարութիւն եւ ոչ հրեշտակ եւ ոչ հոգի, բայց փարիսեցիքն խոստովանին զերկոսեան:

23:9 And there arose a great cry: and the scribes that were of the Pharisees’ part arose, and strove, saying, We find no evil in this man: but if a spirit or an angel hath spoken to him, let us not fight against God:

23:9 Եւ եղեւ աղաղակ մեծ. յոտն կացին ոմանք ի դպրաց անտի ի կողմանէ փարիսեցւոց, հակառակէին եւ ասէին. Ոչինչ չարութիւն գտանեմք յառնս յայսմիկ, բայց եթէ հոգի խօսեցաւ ի դմա կամ հրեշտակ:

23:10 And when there arose a great dissension, the chief captain, fearing lest Paul should have been pulled in pieces of them, commanded the soldiers to go down, and to take him by force from among them, and to bring him into the castle:

23:10 Եւ ի բազմանալ ամբոխին` երկուցեալ հազարապետն թէ գուցէ ճեղքիցի Պաւղոս ի նոցանէ, հրամայեաց զօրականին իջանել յափշտակել զնա ի միջոյ նոցա, եւ ածել ի բանակն:

23:11 And the night following the Lord stood by him, and said, Be of good cheer, Paul: for as thou hast testified of me in Jerusalem, so must thou bear witness also at Rome:

23:11 Եւ ի վաղուեան գիշերին եկաց առ նմա Տէր եւ ասէ. Քաջալերեաց, Պաւղէ, զի որպէս վկայեցեր վասն իմ յԵրուսաղէմ, սոյնպէս պարտ է քեզ եւ ի Հռովմ վկայել:

23:12 And when it was day, certain of the Jews banded together, and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink till they had killed Paul:

23:12 Եւ իբրեւ այգ եղեւ, արարեալ ժողով Հրէիցն`` նզովեցին զանձինս, ոչ ուտել եւ ոչ ըմպել մինչեւ սպանցեն զՊաւղոս:

23:13 And they were more than forty which had made this conspiracy:

23:13 Եւ էին աւելի քան զքառասուն որոց զայս ընդ միմեանս երդմունս արարեալ էր:

23:14 And they came to the chief priests and elders, and said, We have bound ourselves under a great curse, that we will eat nothing until we have slain Paul:

23:14 Որք մատեան առ քահանայապետսն եւ երիցունս եւ ասեն. Նզովիւք նզովեցաք զանձինս ոչ ինչ ճաշակել մինչեւ սպանցուք զՊաւղոս:

23:15 Now therefore ye with the council signify to the chief captain that he bring him down unto you to morrow, as though ye would enquire something more perfectly concerning him: and we, or ever he come near, are ready to kill him:

23:15 Բայց դուք զգացուցէք հազարապետին հանդերձ ատենիւն, զի իջուսցէ զնա առ ձեզ, որպէս թէ կամիցիք ճշմարտագոյնս ինչ գիտել զնմանէ. եւ մեք յառաջ քան զմօտել նորա` պատրաստ եմք ի սպանանել զնա:

23:16 And when Paul’s sister’s son heard of their lying in wait, he went and entered into the castle, and told Paul:

23:16 Եւ լուեալ քեռորդւոյն Պաւղոսի զդաւաճանութիւնն` եկն եմուտ ի բանակ անդր, պատմեաց Պաւղոսի:

23:17 Then Paul called one of the centurions unto him, and said, Bring this young man unto the chief captain: for he hath a certain thing to tell him:

23:17 Եւ կոչեցեալ Պաւղոսի առ իւր զմի ի հարիւրապետաց անտի` ասէ. Զպատանիս զայս տար առ հազարապետն, զի ունի ինչ պատմել նմա:

23:18 So he took him, and brought him to the chief captain, and said, Paul the prisoner called me unto him, and prayed me to bring this young man unto thee, who hath something to say unto thee:

23:18 Եւ նորա առեալ զնա տարաւ առ հազարապետն եւ ասէ. Կապեալն Պաւղոս կոչեաց զիս, եւ աղաչեաց զպատանիս զայս ածել առ քեզ. ունի ինչ խօսել ընդ քեզ:

23:19 Then the chief captain took him by the hand, and went with him aside privately, and asked him, What is that thou hast to tell me:

23:19 Առեալ զձեռանէ նորա հազարապետին` գնաց մեկուսի, հարցանէր թէ` Զի՞նչ ունիս խօսել ընդ իս:

23:20 And he said, The Jews have agreed to desire thee that thou wouldest bring down Paul to morrow into the council, as though they would enquire somewhat of him more perfectly:

23:20 Եւ նա ասէ. Հրեայք միաբանեցին աղաչել զքեզ, զի ի վաղիւ զՊաւղոս իջուսցես յատեան, իբրեւ թէ կամիցին ինչ ճշմարտագոյնս հարցանել վասն նորա:

23:21 But do not thou yield unto them: for there lie in wait for him of them more than forty men, which have bound themselves with an oath, that they will neither eat nor drink till they have killed him: and now are they ready, looking for a promise from thee:

23:21 արդ դու մի՛ անսայցես նոցա, քանզի դարան գործեալ է նմա ի նոցանէ արանց աւելի քան զքառասուն, որ նզովեցին զանձինս ոչ ուտել եւ ոչ ըմպել` մինչեւ սպանցեն զնա. արդ պատրաստ են եւ սպասեն քում հրամանի:

23:22 So the chief captain then let the young man depart, and charged him, See thou tell no man that thou hast shewed these things to me:

23:22 Ապա հազարապետն արձակեաց զպատանին` պատուիրեալ մի՛ ումեք ասել թէ զայս զգացուցեր ինձ:

23:23 And he called unto him two centurions, saying, Make ready two hundred soldiers to go to Caesarea, and horsemen threescore and ten, and spearmen two hundred, at the third hour of the night:

23:23 Եւ կոչեաց երկուս ի հարիւրապետացն եւ ասէ. Պատրաստեցէք զօրականս երկերիւր, որպէս զի երթիցեն մինչեւ ի Կեսարիա, եւ հեծեալս եւթանասուն եւ տիգաւորս երկերիւր, յերից ժամուց գիշերոյն:

23:24 And provide them beasts, that they may set Paul on, and bring him safe unto Felix the governor:

23:24 եւ գրաստս պատրաստական` որպէս զի իջուցեալ զՊաւղոս ապրեցուսցեն առ Փելիքս դատաւոր:

23:25 And he wrote a letter after this manner:

23:25 գրեալ թուղթ որ ունէր օրինակ զայս:

23:26 Claudius Lysias unto the most excellent governor Felix sendeth greeting:

23:26 Կղաւդիոս Լիւսիաս, առ քաջ դատաւորդ Փելիքս, ողջոյն:

23:27 This man was taken of the Jews, and should have been killed of them: then came I with an army, and rescued him, having understood that he was a Roman:

23:27 Զայրս զայս կապեալ ի Հրէից եւ մերձ ի սպանանել ի նոցանէ, հասեալ ի վերայ զօրականաւ ապրեցուցի, իմացեալ թէ Հռովմայեցի է:

23:28 And when I would have known the cause wherefore they accused him, I brought him forth into their council:

23:28 Կամեցայ գիտել զվնասն վասն որոյ ամբաստանէին զդմանէ, իջուցի զդա յատեան նոցա:

23:29 Whom I perceived to be accused of questions of their law, but to have nothing laid to his charge worthy of death or of bonds:

23:29 Զոր գտի ամբաստանեալ վասն խնդրոյ իրիք իւրեանց օրինաց. եւ ոչ ինչ արժանի մահու կամ կապանաց ունէր վնաս:

23:30 And when it was told me how that the Jews laid wait for the man, I sent straightway to thee, and gave commandment to his accusers also to say before thee what they had against him. Farewell:

23:30 Իբրեւ ազդ եղեւ ինձ նենգութեան յայրդ լինելոյ ի նոցանէ` յղեցի`` առ քեզ. հրաման տուեալ եւ չարախօսացն խօսել զդմանէ առաջի քոյ. ողջ լեր:

23:31 Then the soldiers, as it was commanded them, took Paul, and brought him by night to Antipatris:

23:31 Եւ զօրականացն ըստ հրամանի նորա առեալ զՊաւղոս` ածին գիշերայն յԱնտիպատրիս:

23:32 On the morrow they left the horsemen to go with him, and returned to the castle:

23:32 Եւ ի վաղիւ անդր արձակեալ զհեծեալսն ընդ նմա երթալ` դարձան ի բանակն:

23:33 Who, when they came to Caesarea, and delivered the epistle to the governor, presented Paul also before him:

23:33 Նոքա մտին ի Կեսարիա, եւ տուեալ ցդատաւորն զթուղթն` առաջի կացուցին նորա եւ զՊաւղոս:

23:34 And when the governor had read the letter, he asked of what province he was. And when he understood that he was of Cilicia:

23:34 Իբրեւ ընթերցաւ, եհարց թէ յորմէ՞ նահանգէ իցէ. եւ ստուգեալ եթէ ի Կիլիկեայ է:

23:35 I will hear thee, said he, when thine accusers are also come. And he commanded him to be kept in Herod’s judgment hall:

23:35 Լուայց քեզ, ասէ, յորժամ եւ չարախօսքն քո եկեսցեն: Եւ հրամայեաց յապարանսն Հերովդի պահել զնա:



Copyright (C) 2008-2022