87:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ
Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:
| 87:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
| 87:1 Եւ արդ, քանզի ի գլուխ կատարման հասեալ
Սակաւամասնեայ կտակի այսր ողբերգութեան,
Արա՛, Տէր, վախճան դադարման առնուլ
Ընդ այսց բանից մաղթանաց ինքնանախատս կշտամբութեան`
Եւ որ յիս կրին չար սովորութիւնք,
Որ քեզէն կարգեցեր սահման աւետեաց ակնկալութեան
դատապարտելոյս`
Ասելով. Ոչ են կամք առաջի Հօր իմոյ,
Եթէ կորնչիցի մի ոք ի փոքրկանցս.
Եւ դարձեալ` Այս են կամք Հօր իմոյ,
Զի զամենեսին ինձ յանձնարարեալս ոչ կորուսից:
| 87:1 And now, since I am approaching the end of this
modest testament of lamentations,
Lord, with these prayers, put an end
to those demeaning blameworthy acts
that have become a bad habit with me.
You established the good news of hope for condemned
people like me, saying, “ It is not the will of the Father,
that the least of these little ones should perish.”
And further, “ This is the will of my Father,
that I shall not lose those he has given to me.”
:
| 87:2 Ահա օրհնեալ ես ի գթութեան,
Բարեբանեալ միշտ` ի քաղցրութեան,
Խոստովանեալ` յերկայնմտութեան,
Ծանուցեալ` յայցելութեան,
Քարոզեալ Տէր` ի փրկութեան,
Ներբողեալ դու` յառատութեան,
Պատուեցեալ` ի պաշտպանութեան,
Փառատրեալ ես ի փրկութեան,
Երկրպագեալ` յանբաւ բարձրութեան,
Պաշտեցեալ` յանքննութեան,
Գովեցեալ միայն` ի յաղթութեան,
Վերաձայնեալ` ի մեծ զօրութեան,
Խնկաւորեալ` յողորմածութեան,
Համբուրեցեալ` յանճառ հեզութեան,
Ճաշակեցեալ` ի խոնարհութեան,
Ընդ քեզ` եւ ծնողդ քո երկնաւոր`
Աստուածդ բոլորից մխիթարութեան,
Ըստ որում Հոգիդ քո Սուրբ բարութեան:
Որ զանկեալ զգրաստ թշնամւոյն
Եւ զգայթակղեալ մարդն անբանութեամբ`
Կանոնեցեր ոչ անտես առնել,
Որոյ երախտիս հզօրիդ ի յիս,
Եւ առաքինութիւն մեծիդ ի բարձունս
Տօնեալ անդադար յանվախճան փառաբանողաց,
Որովք զայս ձայն աղերսական յարգեալ`
Ընկալցի՛ս մարտիրոսացն պաղատանօք
Ի հոտ հաճութեան բուրման անուշից:
Եւ այսու փրկանօք հաշտարար բանի
Զնախնեացն պարտս եւ զաներեւոյթ վէրս,
Միջնովքն եւ վերջնովքն` մահացուցանողօքն զանձն եւ զմարմին,
Բժշկեա՛, ամենակարող, զներքինս եւ զարտաքինս,
Զտիպքն եւ զգիծքն եւ զխարանս հարուածոցն`
Բարձեալ եւ մաքրեալ դեղովք ողորմութեանդ
Զկտեալ խածուածս բազմագունիս,
Որք գարշելիս ընդ ախորժելեացն
Քեզ ցուցանեն զէութիւն բնութեանս:
| 87:2 Behold, you are blessed for compassion,
ever praised for your sweetness,
proclaimed for your patience,
recognized for your help,
preached as the Lord for salvation,
celebrated for your bounty,
honored for your protection,
glorified for your deliverance,
worshiped for your infinite highness,
adored for your greatness beyond understanding,
alone acclaimed for your triumph,
exalted for your great strength,
revered for your mercy,
embraced for your mildness.
Sharing in humility
with your heavenly father,
God of all comfort,
together with your Holy Spirit, filled with goodness
who established the Law
not to abandon the fallen beast of one’s enemy
nor the man who stumbles by his own stupidity.
Your gifts, Almighty, within me,
and your virtue, great Lord, on high
are celebrated endlessly by the eternal choir of angels,
thus hear my prayful voice
through the intercession of the angels
and along with the supplications of the martyrs,
in sweet and pleasing aroma.
Through the redeeming value of these prayers
of reconciliation, almighty Lord,
let my original sin be pardoned and
my unseen wounds be cured,
along with those committed in
the course of my life and at my death,
wounds that bring death to my body and my soul.
Heal my inner and outer wounds,
their traces, lines, and welts,
with the exalted and pure salve of your mercy.
The multitude of bites
show you the essence of my character,
both the base and that which is pleasing to you.
| 87:3 Եւ եթէ հասից յամս ծերութեան`
Քեւ առաջնորդեալ արժանիս մահու,
Մի՛ թողցես զտկարութիւնս,
Մի՛ անարգեր զալիսն,
Մի՛ կորացուսցես զկործանեալն,
Մի՛ զիջուսցես զկքեալն,
Մի՛ վայրաբերեր զխոնարհեալն,
Մի՛ շնչման հողմոյ մատներ զառկայծեալն,
Մի՛ ընդպահկեսցես զդեդեւեալն,
Մի՛ անվերարկու առներ զսառուցեալն,
Մի՛ անդարման լիցի տագնապեալն,
Մի՛ առանց տածելոյ` յարկն խարխալեալ,
Մի՛ անպատիւ` պատկերն հնացեալ,
Մի՛ պարարտութիւնն` անհամեալ,
Մի՛ շուք շնորհին` անարգեալ,
Մի՛ հնութիւնն` քամահեալ,
Մի՛ նաւ հոգւոյս` ալեկոծեալ,
Մի՛ երկարութիւն յուսոյն` կտրեցեալ,
Մի՛ լար շաւիղին` խզեալ,
Մի՛ ուշ իմաստին` բարձեալ,
Մի՛ գոյին կազմած` զեղծեալ,
Մի՛ ամբարձմանն թեւք` փետտեալ,
Մի՛ զուարթութիւն գեղոյն` տգեղեալ,
Մի՛ ճաճանչ նշողին` քաղեալ,
Մի՛ պատուհանք աչացս` փակեալ,
Մի՛ լուսաւորութիւն նորին` խափանեալ,
Մի՛ պատկերն խօսուն` անկեալ:
| 87:3 And if I reach old age,
having been guided by you to my worthy death,
do not abandon me in my frailty.
Do not despise my gray hair.
Do not destroy what is already broken.
Do not bring down the bent.
Do not knock down the humbled.
Do not extinguish the flickering flame with your wind.
Do not shove the unsteady.
Do not leave the shivering without a coat.
Do not permit the afflicted to go without a cure.
Do not leave the dilapidated untended.
Do not let the old image be dishonored.
Do not take the taste away from the sumptuous.
Do not tarnish the splendor of grace.
Do not insult the old.
Do not send waves upon the ship of my soul.
Do not cut the thread of hope.
Do not sever the life line.
Do not take away presence of mind or memory.
Do not destroy what you have shaped.
Do not clip the wings of ascension.
Do not deform the cheerfulness of beauty.
Do not retract the rays of light.
Do not close the windows of the eyes.
Do not block their light.
Do not cut down my speaking image.
| 87:4 Ահա աղաչեմ զքեզ, բարեգութ, ամենայն սրբովք պաղատիմ.
Լո՛ւր սոցին ինձ կանխաւ, զի զանագանն մի՛ մոռասցիս:
Դո՛ւ առաջնորդեցեր ինձ, ըստ սաղմոսին, եւ ապրեցուցեր.
Հա՛ն, Տէր, ընդ երգողին`
Եւ ի կարծեացն կասկածանաց, յորմէ երկնչիմ:
Իսկ ես չեմ արժանի ի քէն
Եւ ոչ հասարակական կերակրոյն վարձու.
Այլ դու կարող ես սովորաբար եւ առ զլացողս բարեգործել:
Քո են զարմանալիք անճառից բարեաց,
Միայն հրաշագործ առ ամենայն երկայնմտութիւն,
Ընդ Հօր եւ Հոգւոյդ Սրբոյ օրհնեալ հանապազ,
Յաւիտեանս յաւիտենից,
Ամէն:
| 87:4 I pray you, compassionate Lord, I beseech you with
all of the saints,
listen to my prayers now, so that they will not
later be forgotten.
You led me, as the Psalmist wrote, and
“ restored my soul.”
Relieve me, Lord, as with the Psalmist,
of the doubts and perplexities that cause me fear.
But I am not worthy of this,
no, not even of the common sustenance of a
hired servant.
But you are able, according to your ways,
to show kindness even to people who whine as I do.
Yours are the amazing gifts beyond telling, you,
who alone work miracles, continuously blessed
with the Father and the Holy Spirit,
forever and ever.
Amen.
|
Copyright (C) 2008-2022 |