7:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ
Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:
| 7:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
| 7:1 Եւ զի մի՛ զփրկութեանն վստահութիւն իսպառ կտրեցից
Եւ, ապազէն եղեալ, մատնեցայց այսքանեաց աներեւութից ընդդիմամարտից,
Որք ոչ այլ ինչ են, քան թէ թշնամիք ընտանիք`
Ինքնածին բուսեալք, զոր վերագրեալքդ սահմանեցին`
Զորքանութիւն պատկերին ձեւոյ եդեալ ահարկուս,-
Ցուցից առ սմին բազմաբոյլ բռնութեան մարտակցացդ`
Զօրեղ ախոյեանս աստուածականս,
Ամենայաղթողս եւ անպարտելիս,
Թէ եւ կսկծելիս կիրս
Եւ դժուարակութ պտուղս ծառոց անհասանելեաց
Եւ անկոխ ճանապարհաց երկք եւ տաժանմունք:
Քանզի զայն ամենայն գունդս չարութեան բանսարկուին զօրաց
Սակաւ մի արտօսր կաթուածոց աչաց,
Իբր զճճիս զեռունս բազմոտանիս խղխայթից երկրի տկար խլրտմանց`
Անկեալ ի վերայ ծորումն ձիթոյ
Կամ դոյզն դեղ ինչ սատակչական, ցամաքեցուցանէ.
Եւ դոյզն մի հառաչումն սրտի հեծութեան, ելեալ ի հոգւոյ,
Իբր շնչումն հարաւային ջերմութեան, խառնեալ յարեւու,
Զսառնամանեաց սաստկութիւն հալէ.
Քանզի ըստ միումդ նմանութեան հեշտածինք են,
Եւ ըստ միւսումդ դիմադրութեան` դիւրամեռք:
| 7:1 So that I will not give up hope of salvation,
and, laying down my arms, surrender to so many
invisible attackers,
which are nothing other than the tribe of foes,
springing up, of their own, in the categories
just described,
in numbers and forms that are terrifying,
I shall show here as against these warriors,
the mightiest of godly champions,
most victorious and undefeated,
which at the same time are summoned by a
most painful grief,
like a difficult- to- swallow fruit of an unreachable tree,
or the toil and hardship of an untrodden path.
For a small teardrop from the eye
can cause an entire evil platoon of the Tempter’s
army to shrink away,
like the squirming of centipedes or earthworms,
drowning in a puddle of oil or a drop of
some lethal potion.
And the faint groan of a sighing heart,
rising from the soul,
is like a warm southerly breeze, mixed with sun,
that melts the fiercest blizzard,
for like storms, they are easily born and when
opposed, quickly die.
| 7:2 Այլ ես ոչ երբէք կասեցից դատել
Զդատապարտեալս բանից կսկծմամբ,
Պարսաւել զպարտաւորեալս`
Իբր զվնասակար անփրկանաւոր անհամոզելի,
Վասն զի զոմանս սատակեալ ի յիմոց նեղչացն`
Ոմանց զօրութիւն տամ կենդանանալ` առ հոգւոյս կորուստ:
Տունկս դառնոստեան,
Որ զգարշութիւն անառակ վարուց ծաղկեցի,
Բարունակս ապականաբեր եւ մահողկուզեան,
Որ զկորստեան գինին երկնեցի,
Քանանու զաւակս եւ ոչ Յուդայ,
Ըստ ասից մեծին Դանիելի,
Որդիս գեհենին եւ ոչ արքայութեանն,
Ժառանգս դժոխոց եւ ոչ փառացն փափագելեաց,
Նիւթս տանջանացն եւ ոչ հանգստեան:
Ապերախտս առ երախտաւորդ,
Ապաշնորհս առ բազմապարգեւդ,
Միշտ մեղուցեալս առ երկայնամիտդ,
Դառնացուցիչս քաղցրութեան բարերարիդ,
Ծառայս չար եւ վատ,
Ըստ տէրունեան յանդիմանութեանն,
Իմաստունս զչարիս գործել,
Ըստ Եսայեայ նախասացութեանն:
Ժիրս առ ժանտագործութիւն զազրութեանն,
Փոյթս առ ի բարկացուցանել զՏէրն,
Մշտաշարժս առ գիւտս սատանայականս,
Հանապազորդեան, վիշտս ստացողին,
Թոյլս առ բարեացն թռիչս,
Ծոյլս առ երանութիւն ընտանութեանն,
Դանդաղս առ դիտմունս խոստացելոցն,
Անարիս առ կարիս պիտանեացն եւ օգտակարացն,
Պաշտօնեայս տիրադրուժ եւ երախտամոռաց:
| 7:2 But I shall never stop judging my condemned self with
anguished words,
or reproaching myself for my sins,
like a wicked, irredeemable and incorrigible being.
For although I have slain some of my tormentors,
I helped others to live and lost my soul.
Like a plant with bitter branches,
I have blossomed with the odor of wrongful ways,
with corrupting and fatal fruit,
which I have made into the wine of destruction.
The offspring of Canaan and not Judah,
in the words of the great prophet Daniel.
I am
the child of hell and not paradise,
the heir of Hades, not of coveted glory,
the stuff of torment, not of rest,
ungrateful rather than grateful,
disgraceful rather than graced,
ever sinful rather than forbearing,
one who embitters the sweetness of your beneficence,
an evil and bad servant like the one who
was reprimanded by our Lord,
one who, as the Prophet Isaiah said,
uses my learning for evil.
I am
diligent in the baseness of corruption,
conscientious in angering the Lord,
ever active in satanic ventures,
a daily cause of grief to my Maker,
weak in my flight toward goodness,
lazy in the blessing of fidelity,
slow in observing my promises,
fainthearted in the necessary and useful,
an unfaithful and ungrateful servant.
| 7:3 Վա՜յ անձինս մեղաւորի,
Զի զԱրարիչն իմ բարկացուցի,
Վա՜յ որդւոյս կորստեան,
Որ զկենդանութեանն ձիր մոռացայ,
Վա՜յ պարտապանիս անհամար բիւրուց քանքարաց,
Որ ոչ գոյ հատուցանել,
Վա՜յ բեռնակրիս ծանրութեան մեղաց դժնէից,
Որ ոչ ունիմ դառնալ առ հանգստարանն,
Վա՜յ վնասակարիս տէրունեան պարտուցն,
Որ չիք յանդիման լինել հզօրին:
Վա՜յ եղեգնախռիւ կիզանողականս նիւթոյ,
Որ տոչորելոց եմ ի գեհենին,
Վա՜յ ինձ առ այս յիշատակ,
Զի զնետս բարկութեանն Աստուծոյ այրեցելովք են գործեալ,
Վա՜յ յիմարութեանս,
Որ ոչ մտառեցի զծածկեցելոցն հանդէս,
Վա՜յ ամբարշտիս,
Զի միշտ անդադար ոստայնս չարեաց կկեցի:
Վա՜յ զմարմինս պարարողի` կերակուր որդանցն անմահից,
Կտտողացն թունաւորաց զիա՞րդ համբերեցից,
Վա՜յ ինձ առ արբումն մահուն բաժակի,
Ո՞րպէս զյաւիտենականն տուժեցայց,
Վա՜յ ինձ առ ելս անարժան հոգւոյս յեղկելի մարմնոյս,
Ի՞բր դատաւորին յանդիմանեցայց:
Վա՜յ ինձ առ նուազութիւն իւղոյն լապտերաց,
Զի անարծարծելի է աղօտանալն,
Վա՜յ ինձ առ ճեպ տագնապի ահին պակուցման,
Յորժամ առագաստին մուտն փակեսցի,
Վա՜յ ինձ առ ձայնին ահաւորութիւն
Դողացուցչաց եւ սարսափելեացն բանից`
Երկնաւոր թագաւորին վճռաւն կնքելոյ,
Թէ` Ոչ գիտեմ զքեզ:
| 7:3 Woe to my sinful soul, for I have angered my creator.
Woe to this son of perdition,
for I have forgotten the gift of life.
Woe to this debtor of untold thousands of talents,
for I haven' t the means to repay
Woe to this porter heavy laden with vile sins,
for I cannot lay down my burden to rest.
Woe to this debtor of the Lord,
for I cannot face the Almighty.
Woe to this heap of dried up reeds,
for I am consumed in Gehenna.
Woe to me as I remember that the arrows of the
wrath of God are fitted with flames.
Woe for my stupidity, for I did not
recall that the hidden shall be revealed.
Woe for my impiety, for I always and
ceaselessly wove the web of evil.
Woe to my well- fed body
which shall be food for the immortal worms,
for how shall I endure their fierce venom?
Woe to me for having drunk of the cup of death,
for how shall I suffer eternity?
Woe to me for raising this unworthy soul from
this corrupt body,
for how shall I face my judge?
Woe to me for the lack of oil in my lamp,
for its darkness shall not be relit.
Woe to me for the sudden alarm of the fear of dismay
when the door of the marriage feast is closed.
And woe to me for the terror of the voice of these words,
trembling and quaking, before the pronouncement
of our heavenly king' s judgment:
I do not know you.
|
Copyright (C) 2008-2022 |