52:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ
Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:
| 52:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
| 52:1 Օրհնեալ տիրաբար ի քումդ էութեան,
Անսահմանելի եւ անփոխադրելի, իսկապէս բարի, պաշտօն խնկելի
Եւ երջանկութիւն խոստովանելի ամենայն երկրի,
Երկայն յուսոյ ամենապատրաստ տեսութիւն, գթած, ողորմած,
Որ ոչ պահես ոխս բազմութեան ամաց մեղանաց` քթթել մի ական,
Որ հրաշաւորս, զարմանալիս, գեր քան զամենայն ազինս նախնեացն,
Անսահման առաւելութեամբ կրկին ընդ միոյ հաճեցար հեղուլ
Զողորմութեան վերնահոս վտակս ամենախնկաւորս`
Ի շնորհաբաշխութեանս նորումս:
Եւ զանդուստ զմուտս լուսարանի պատուհանին անձկութեան
Նշողիցն աղօտականաց չափով գիտութեանցն, ըստ Սողոմոնի,
Եւ իւր իսկ նմին եւ ինձ ընդ նորին
Բացեր, ընդարձակեցեր թշուառացելումս զառագաստն անջրպետարան
Ելիցն ողորմութեան ձրի պարգեւացն աստուածականաց:
Զոր ընդ մէջ իմն մասնաւորօք աւետաւոր յիշատակաց
Եւ ի հնումն զայսր տպաւորութիւն օրինակաւ նկարագրեր`
Զդարձարուքն առ իս, եւ ես դառնամ առ ձեզ,
Եւ` Յորժամ դարձցիս եւ հառաչեսցես, յայնժամ կեցցես:
| 52:1 Blessed in holy essence,
boundless and unchangeable, truly good,
worthy of adoration, happiness professed
by all the earth,
most complete revelation of persistent hope,
compassionate and merciful,
without grudges even for the blinking of an eye
despite the sin of many years.
Lord, with a new showering of grace and streams of
mercy from on high,
who delights in pouring forth enlightenment
miraculously without end,
more abundantly than upon the nations of old
and who opened and broadened those
narrow windows
through which knowledge glimmers as Solomon said,
for him, and with him for me, a wretched sinner.
You lift the screen which blocked the entry
of God’s freely given mercy,
the good news that was foretold
in the Old Testament obliquely, for example:
“ Turn toward me and I will turn toward you,”
and “ when you turn and regret, then you shall revive.”
:
| 52:2 Նա զի եւ զաղջամղջին սեւութիւն գունոյն
Փոխարկել ի ձեան պայծառութիւն,
Եւ զարանցն արեամբ ներկելոցն`
Յեղանակել ի պատահումն գեղման,
Ըստ Եսայեայ եւ Զաքարիայ,
Եւ ի մէջ բարկութեանն` դարձեալ զոյգ զողորմութիւն,
Քանզի անապատանալ քաղաքացն Իսրայելի եւ դարձեալ բնակիլ,
Եւ ճանապարհացն ամայի լինել ի չգոյէ մարդկան եւ անդրէն հետեւիլ,
Եւ լքանիլ ի սովոյն ոգւով եւ դարձեալ զօրանալ ձեռամբ,
Եւ գնալ Աստուծոյ ի տեղի իւր զայրացմամբ եւ դառնալ ողորմութեամբ,
Ըստ ներողութեան` զելսն եւ ի մէջ սաստիցն սպառնալեացն` կրկին պաշտպանութիւն,
Եւ ի սրտին խռովութեան` յուզումն խնամոց գթութեան:
| 52:2 For he changes the gloom of twilight
into the brightness of snow,
and people drenched in blood he washes white as wool.
In the midst of anger you still remember mercy.
The deserted cities of Israel are inhabited anew.
The overgrown byways abandoned by men
are trod again.
Those wasting from the famine of the soul are restored
by your hand.
God withdrawing in anger, returns in mercy,
granting pardon and refuge, and
in the midst of reprimands grants double protection.
With his heartache, he also feels compassionate caring.
| 52:3 Այս մարգարէիցն ձայն խնկելի,
Որ զօրհնեալդ քո գալստեան
Զազատարարդ հրաման կանխաւ ազդէին,
Եւ զոր չէ բանիւ նիւթեղէն լեզուի
Ընդ թիւ արկանել վասն անբաւութեան,
Փոքունք են եւ նուազունք
Օրինակք եւ նմանութիւնք հինք եւ ժամանակաւորք
Առ աւետեացդ քո յայտնութիւն
Եւ խաչիդ փրկագործութիւն:
Որ յամենայն վայրի կառուցեր
Զխորանն վկայութեան արեան քո ուխտի,
Որ մեծաբարբառ միշտ աղաղակէ,
Քան զդատակնիք մահուն Հաբելի,
Զյաղթանակ բարեաց քումդ հանդիսի,
Կեանս կրկինս եւ անմահականս`
Շնորհաց, մկրտութեան, յարութեան, նորոգութեան`
Առ քեզ ընտանութեան, ընդ Հոգւոյդ Սրբոյ միութեան,
Քաւութեան, ազատութեան, լուսաւորութեան,
Մշտնջենաւոր մաքրութեան, իսկապէս երանութեան,
Ընդ վերնայնոցն կցորդութեան, անկապուտ փառաց,
Ի շրթունս մեր ձայնիւ բարձրելոյն
Հաշտեցուցիչ բանից աղաչանք:
Եւ զոր ահաւորն է ասել, կարգեմ աստանօր,
Յիշատակ եդեալ մեծիդ երախտեաց`
Աստուած իսկ լինել ընտրութեամբ շնորհին
Եւ ընդ հաստողիդ միանալ` տէրունի մարմնոյդ ճաշակմամբ
Եւ ընդ լուսոյդ կենաց խառնութեամբ,
Զոր կատարումն երջանիկ խոստման,
Ըստ Պօղոսի բանին, ոչ ունէր Օրէնն:
Այլ դու, փրկութիւն, եկիր հայրենիդ քո հարստութեամբ,
Արարեր եւ կատարեցեր զյուսոյն յերկարաձգութիւն,
Որ առ քեզ պահեալ անհամառօտելի, քաւիչ ամենայնի:
Եւ քեզ փա՜ռք ընդ Հօր քում,
Ի գովեստ բարեբանութեան Հոգւոյդ քո Սրբոյ
Յաւիտեանս յաւիտենից:
Ամէն:
| 52:3 The venerable voices of the prophets, foretold
the liberating mission of your blessed coming,
which is beyond human telling.
For the manifestations of the revelation
of your good news
and the salvation of the cross,
are countless and varied,
faint and feeble,
old and fleeting.
You raised your altars everywhere as testimony to
the blood of your new covenant,
which echoes more resoundingly
than the condemnation of Abel’s murder.
Your victory in the battle for goodness,
for a new, immortal life of grace, baptism, resurrection,
and renewal,
for our kinship with you and union with
your Holy Spirit,
for forgiveness, liberation, and enlightenment,
for eternal purity, true bliss,
in communion with the angels, in unfading glory,
is the plea for reconciliation upon our lips voiced by
our Lord on high.
And what is more awe- inspiring,
for it is a monument to your magnanimity: the gift of
divine nature by election of your grace,
uniting us with you, Creator, by partaking of your body
and sharing in your light of life,
the fulfillment of the good promise,
which, in Paul’s words, the Old Law did not have.
You, Savior, came with your father’s bounty,
perfected and fulfilled in perpetuity
our undiminishing hope in you, Redeemer of all.
To you glory with your Father,
with praise and blessings to the Holy Spirit,
forever and ever.
Amen.
|
Copyright (C) 2008-2022 |