17:7 Իսկ ո՞վ ոք ի ձէնջ, որ ունիցի ծառայ հողագործ կամ հովիւ, որ իբրեւ մտանիցէ յագարակէ, ասիցէ ցնա վաղվաղակի, թէ` Անց բազմեաց:
| 17:7 Supposons que l' un de vous ait un serviteur occupé à labourer ou à garder le troupeau. En le voyant rentrer des champs, lui direz- vous: « Viens vite, assieds- toi à table:
|
17:8 այլ ո՞չ ասիցէ ցնա թէ` Պատրաստեա զինչ ընթրելոց իցեմ, եւ գօտի ածեալ պաշտեա զիս, մինչեւ կերայց եւ արբից, եւ ապա կերիցես եւ արբցես դու:
| 17:8 Ne lui direz- vous pas plutôt: « Prépare- moi mon dîner, mets- toi en tenue pour me servir, jusqu' à ce que j' aie fini de manger et de boire; ensuite tu mangeras et tu boiras à ton tour:
|
17:9 Միթէ շնո՞րհ ունիցի ծառային այնմիկ, զի արար զամենայն հրամանսն:
| 17:9 Le maître doit- il une reconnaissance particulière à cet esclave parce qu' il a fait ce qui lui était commandé? Bien sûr que non:
|
17:10 նոյնպէս եւ դուք յորժամ առնիցէք զամենայն հրամայեալսն ձեզ, ասասջիք թէ` Ծառայք անպիտանք եմք, զոր պարտէաքն առնել` արարաք:
| 17:10 Il en est de même pour vous. Quand vous aurez fait tout ce qui vous est commandé, dites: « Nous ne sommes que des serviteurs sans mérite particulier; nous n' avons fait que notre devoir:
|