19:11 Եւ մինչդեռ նոքա զայն լսէին, յաւել առակ մի եւ ասէ վասն մերձենալոյ նորա յԵրուսաղէմ, եւ համարելոյ նոցա եթէ առժամայն յայտնելոց է արքայութիւն Աստուծոյ:
| 19:11 And as they heard these things, he added and spake a parable, because he was nigh to Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God should immediately appear:
|
19:12 Ասէ. Այր ոմն ազնուական գնաց յաշխարհ հեռի առնուլ իւր թագաւորութիւն եւ դառնալ:
| 19:12 He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return:
|
19:13 Եւ կոչեցեալ զծառայս իւր` ետ նոցա տասն մնաս, եւ ասէ ցնոսա. Յարգեցէք զայդ մինչեւ եկից:
| 19:13 And he called his ten servants, and delivered them ten pounds, and said unto them, Occupy till I come:
|
19:14 Եւ քաղաքացիքն նորա ատէին զնա, առաքեցին հրեշտակս զկնի նորա, եւ ասեն թէ` Ոչ կամիմք թագաւորել դմա ի վերայ մեր:
| 19:14 But his citizens hated him, and sent a message after him, saying, We will not have this [man] to reign over us:
|
19:15 Եւ եղեւ դառնալ նմա առեալ զթագաւորութիւնն, եւ կոչեալ զծառայսն որոց տուեալ էր զարծաթն, զի գիտասցէ թէ ո՛ զինչ շահեցաւ:
| 19:15 And it came to pass, that when he was returned, having received the kingdom, then he commanded these servants to be called unto him, to whom he had given the money, that he might know how much every man had gained by trading:
|
19:16 Եկն առաջինն եւ ասէ. Տէր, մնասն քո տասն մնաս արար:
| 19:16 Then came the first, saying, Lord, thy pound hath gained ten pounds:
|
19:17 Եւ ասէ ցնա. Ազնի՛ւ, ծառայ բարի, զի ի փոքուդ հաւատարիմ եղեր, լիջիր իշխանութիւն ունել ի վերայ տասն քաղաքի:
| 19:17 And he said unto him, Well, thou good servant: because thou hast been faithful in a very little, have thou authority over ten cities:
|
19:18 Եկն երկրորդն եւ ասէ. Մնասն քո արար հինգ մնաս:
| 19:18 And the second came, saying, Lord, thy pound hath gained five pounds:
|
19:19 Ասէ եւ ցնա. Եւ դու լիջիր ի վերայ հինգ քաղաքաց:
| 19:19 And he said likewise to him, Be thou also over five cities:
|
19:20 Եկն մեւսն եւ ասէ. Տէր, ահա մնասն քո զոր ունէի ծրարեալ ի վարշամակի:
| 19:20 And another came, saying, Lord, behold, [here is] thy pound, which I have kept laid up in a napkin:
|
19:21 երկնչէի ի քէն, զի այր ստամբակ ես. բառնաս զոր ոչ եդիր, եւ հնձես զոր ոչ սերմանեցեր:
| 19:21 For I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up that thou layedst not down, and reapest that thou didst not sow:
|
19:22 Եւ ասէ ցնա. Ի բերանոյ քումմէ դատեցայց զքեզ, ծառայ անհաւատ. գիտէիր թէ ես այր մի ստամբակ եմ, բառնամ զոր ոչ եդի, հնձեմ ուր ոչ սերմանեցի:
| 19:22 And he saith unto him, Out of thine own mouth will I judge thee, [thou] wicked servant. Thou knewest that I was an austere man, taking up that I laid not down, and reaping that I did not sow:
|
19:23 եւ ընդէ՞ր ոչ ետուր զարծաթն իմ ի սեղանաւորս, եւ եկեալ ես տոկոսեօք պահանջէի:
| 19:23 Wherefore then gavest not thou my money into the bank, that at my coming I might have required mine own with usury:
|
19:24 Եւ ասէ ցսպասաւորսն. Առէք ի դմանէ զմնասն, եւ տարայք տուք այնմ որ ունիցի զտասն մնասն:
| 19:24 And he said unto them that stood by, Take from him the pound, and give [it] to him that hath ten pounds:
|
19:25 Եւ ասեն ցնա. Տէր, ունի տասն մնաս:
| 19:25 And they said unto him, Lord, he hath ten pounds:
|
19:26 Ասեմ ձեզ եթէ` Ամենայնի որ ունիցի` տացի. եւ յայնմանէ որ ոչն ունիցի, եւ զոր ունիցին` բարձցի ի նմանէ:
| 19:26 For I say unto you, That unto every one which hath shall be given; and from him that hath not, even that he hath shall be taken away from him:
|
19:27 Բայց զթշնամիսն իմ զայնոսիկ որ ոչն կամէին զիս թագաւորել ի վերայ նոցա, ածէք այսր, եւ սպանէք առաջի իմ:
| 19:27 But those mine enemies, which would not that I should reign over them, bring hither, and slay [them] before me:
|